पोरण्या वर्साक निरोप दितना….

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

सण, उत्सव, परबो हांचे निमतान मनशाच्या जिवनांत सूख आनी आनंद येवपाक जाय. ह्यो गजाली जर दुख्ख आनी त्रास हाडपाक लागल्यो जाल्यार कित्याक जाय ते उत्सव मनोवपाक? सुरक्षे संबंदान नव्या वर्साच्या स्वागताक गोंयांत येवपी पर्यटकांची जितली जबाबदारी आसा तितलीच जबाबदारी थळाव्यांचीय आसा.

तशें पळोवंक गेल्यार आमच्या गोंयांत वर्साचे बाराय म्हयने उत्सवी वातावरण आसता. गोंयकारांचो मूळ स्वभावच उत्सवी आनी उमेदी. चवथ, दिवाळी, नाताळ सारक्यो पारंपारीक परबो जाल्योच. त्या शिवाय तर तरांचे महोत्सव, कितलेशेच फॅस्टीवल, सरकारी तशेंच खासगी संस्थाचे महोत्सव आमच्या सुपुल्याशा राज्यांत चालूच आसता. सुरवातीच्या काळांत फकत राज्या पुरते मर्यादीत आशिल्ले. कालांतरान हातूंतले खुबशे उत्सव पर्यटकांचे दृश्टीन विकसीत जायत गेले. त्याच बरोबर गोंय हें संवसारांतलें एक म्हत्वाचें पर्यटन केंद्र जाल्ले कारणान हे उत्सव राष्ट्रीय आनी आंतरराष्ट्रीय पांवड्यार पावले. आमचे थळावे उत्सव जागतीक मळार पावपाक सद्याचें जागतिकीकरण तितलेंच म्हत्वाचें. आज गोंयचो कार्नव्हाल, शिगमो पळोवपाक खास प्लॅनींग करून गोंयाक भेट दिवप्यांची संख्या कमी ना. उत्सवाच्या निमतान जांव वा गोंयची सोबीत पर्यटन स्थळां पळोवपाच्या कारणान जांव, राज्यांत पर्यटकांनी भेट दिवप हें आमच्या खातीर फायद्याचेंच.
जरी पुराय वर्सभर हांगा उत्सवी वातावरण आसलें, तरी गोंयांत वर्साचे शेवटाक आनी नव्या वर्साच्या स्वागताक जो बदल जाता तो बदल वर्साच्या हेर खयंच्याच वेळार जायना. नोव्हेंबर-डिसेंबर ह्या दोन म्हयन्यांनी हांगचें वातावरण सामकेंच वेगळें आसता. राज्याच्या मर्यादीत वाठारा भितर हांगच्या थळाच्या परस दुपेटीन पर्यटक ‘इयर एण्ड’ मनोवपाक गोंयांत येतात. फकत मनिसूच न्हय, तर तांचे वांगडा राज्यांतल्या वाहन संख्येंतूय प्रचंड प्रमाणांत वाड जाल्ली पळोवंक मेळटा. दर्यादेग वाठारांनी अक्षरक्षा जात्रेचेंशें स्वरूप येता. बाजारांत चलपाक मुश्कील अशी परिस्थिती म्हापशें, पणजे सारक्या शारांनी उद्‌भवता.
दर वर्सा प्रमाण अंदूं सुद्धा ‘इयर एण्ड’क गोंयांत मानवी हुंवार येतलो हातूंत दुबाव ना. पर्यटन राज्य म्हणल्यार पर्यटक येतलेच. गर्दी जातलीच. पूण ह्या पर्यटन मोसमाचो थळावे जनतेक त्रास जावपाक फावना वा थळाव्यांक दिसपट्टे जिणे कामांत पर्यटकां खातीर वा अती पर्यटनाचो फटको बसचो ना हाचेर मात विचार जावपाक जाय. हाचे शिवाय नव्या वर्साच्या स्वागताक आनी पर्यायान पोरण्या वर्साक निरोप दितना आमी गोंयकारांनीय विचार करून कृती करपाक जाय.
सद्याक इफ्फी चालू आसा आनी ताचे वांगडा इयर एण्डाच्या उत्सवी पर्यटनाचें बिगूल वाजला. रेल्वे वा बसींचें आरक्षण पळयल्यार देशी पर्यटक येवपाक लागले म्हणपाचें कळटा. त्या उपरांत गोंयचे फेस्त आनी रोखडेंच नाताळ! राज्यांतल्या शिंयाळ्या पर्यटनाची ही तेंगशी.
राज्यांत घडून येवपी खंयच्याय बदलाचे पयले पडसाद दिसून येता ते मार्गार! आमच्या रस्त्यार. देशी पर्यटक बस वा रेल्वे मार्गांतल्यान गोंयांत येतात तें जालेंच. शिवाय कितलेच जाण स्वताच्या वाहनांनी गोंय गांठतात. हाचो थेट परिणाम रस्त्याचेर जाणवता. दुसऱ्या उतरांनी सांगचें जाल्यार आमच्या मर्यादीत रस्तो सुविधांचेर ताण पडटा. शारांनी, दर्यावेळ वाठारांनी पार्कींग करपाक जागो आसना. येरादारी मेकळी उरपाक रुंदीकरण केल्ले रस्ते ‘पार्कींग लॉट’ जावपाक लागला. चोगम रोड, पर्वरी म्हामार्ग, वेर्णा, बोरी, सारक्या भागांनी मुंये गतीन वाहनां चलतात. असले परिस्थितींत इमर्जन्सी वा अत्यावश्यक सेवा पुरोवपी वाहनां सुद्दा शिरकतात. शारांनी भितर सरप नाका जाता, रस्त्यां वयल्या अपघातांक आतां मोसम लागना. पूण, ह्या काळांत अपघातांचीय संख्या लेगीत वाडटा.
गोंय हो शांती प्रिय प्रदेश, थोडे बारीकशे आडवाद सोडले जाल्यार आमच्या उत्सवांचेर तशे ‘दाग’ नात. पूण आमाची ही वळख निर्मळ दवरपाची मोटी जबाबदारी आमचेर आसा. नाताळ आनी नवें वर्स कितलोय ‘ग्लोबल’ म्हणू त्या सणांक धर्मीक फाटभूंय आशिल्ल्यान वातावरण प्रदुशीत करपाची संद कांय विघातक पळयत आसतात. असल्या समाज विघातकांक फांट्यार मारून आमचे उत्सव उमेदी वातावरणांत मनोवप ही गोंयकारांची जबाबदारी.
बऱ्या वांगडा वायटूय गजाली कळ नासतना उत्सव, ‘सॅलिब्रेशन’ बरोबर येतात. अती प्रमाणांत सोरो पियेवप, वा सोऱ्याच्या प्रभावान वाहन चलोवप हो तातूंतलोच प्रकार. सोरो पियेवपाचेर आनी घुंवळी वखदांचेर कडक निर्बंध येवपाक जाय. पूण दुर्दैवान तशे जाल्ले दिसना आनी ताचे परिणामय आमी भोगतात.
सण, उत्सव, परबो हांचे निमतान मनशाच्या जिवनांत सूख आनी आनंद येवपाक जाय. ह्यो गजाली जर दुख्ख आनी त्रास हाडपाक लागल्यो जाल्यार कित्याक जाय ते उत्सव मनोवपाक? सुरक्षे संबंदान नव्या वर्साच्या स्वागताक गोंयांत येवपी पर्यटकांची जितली जबाबदारी आसा तितलीच जबाबदारी थळाव्यांचीय आसा. आपूण कसले व्यक्ती कडेन आपलें वाहन दिता, कशे तरेची व्यक्ती आपल्या कडेन रावता हाचे पर्यटन वेवसायांत आशिल्ल्या थळाव्यांनी बारकायेन लक्ष दवरूंक जाय. हांगचे नेम, कायदो हाचें पालन करपाची सुचना तांणी करपाक जाय. येरादारी आनी मार्ग सुविधांचो वापरकर्त्यांनी पर्यटन ‘मोसम’ मतींत धरून दिसपट्टी येवजण आंखूंक जाय. गर्दी जातलीच, मातशे त्रास जातलेच. पूण पाशिंयेंस वगडावप न्हय. मार्गार, भौशीक सुवातींचेर वाद करप टाळप. समाज माध्यमांचेर जबाबदारीन व्यक्त जावप. पर्यटक, ते मागीर देशी आसूं वा विदेशी. तांचे मुखार आमची आनी आमच्या राज्याची प्रतिमा घाण जावची ना हाची जतनाय घेवपाक जाय. उत्सवी दीस हे. उमेदीन घालोवया. पोरण्या वर्साक निरोप दितना कसल्याच दागा विरयत नव्या वर्साक येवकारुया.

डॉ. पुरूशोत्तम वेर्लेकार
9923932634