भांगरभूंय | प्रतिनिधी
राष्ट्रीय खेळां सर्तींत गोंयान केन्ना न्हय ती बरी कामगिरी केल्या. पदकांचो शेंकडो मात्सो चुकलो. 27 भांगरां पदकां, 27 रुप्या पदकां आनी 38 कांश्यांची मेळून 92 पदकां गोंयच्या वांट्याक आयल्यांत. सगलेच खेळगडे गोंयकार नाशिल्ले, थोडे भायलेय आशिल्ले. पूण, सगल्यांनी खूब मेहनत घेवन पदकां जोडलीं. राष्ट्रीय सर्तींत गोंयाक णववो क्रमांक मेळ्ळो. हे सर्तींत गोंयच्या गांवगिऱ्या वाठारांतल्या भुरग्यांनी बरी कामगिरी केली. तांचेर खेळां खात्यान लक्ष दिवपाची गरज आसा. कारण मेहनत, प्रशिक्षण मेळ्ळ्यार तांकां आशियायीच न्हय, तर आॅलिंपिकांतूय पदकां मेळूं येतात. कुस्ती, भालो फेक, शर्यतींत हालींच्या वर्सांनी देशाक पदकां जोडून दिवपी चडशे खेळगडे हे गांवगिऱ्या वाठारांतले आसात, हें आमी विसरूंक फावना. खेळांत, खेळां संघटणांनी राजकारण घुसना वा आसा तें कुशीक काडिनात, तो मेरेन खेळगड्यांक खऱ्या अर्थान उर्बा मेळची ना. राज्य सरकारान हे गजाली कडेन बारीकसाणेन लक्ष दिवंक जाय.
खेळां सर्तीच्या समारोप सुवाळ्यांत मुख्यमंत्री दो. प्रमोद सावंत हांणी सरकारी खात्यांनी खेळगड्यां खातीर चार टक्के नोकऱ्यो राखीव दवरपाची घोशणा केली. हें प्रमाण रोखडेंच पांच टक्क्यांचेर व्हरतले. वांगडाच गोंयांत खेळां विद्यापिठूय स्थापन करतले, अशेंय तांणी सांगलें. राष्ट्रीय, आंतरराष्ट्रीय पांवड्याचेर पदकां मेळोवपी भोवतेक खेळगड्यांक लश्कर, रेल्वे आनी हेर महामंडळांनी नोकऱ्यो मेळटात. पूण, कांय खेळगड्यां कडेन आडनदर जाता. पोट भरपाक पदकां विकपाच्यो पसून घडणुको घडल्यात. गोंयांत राष्ट्रीय पांवड्यार नांव जोडिल्ले खेळगडे आसात ते फुटबाॅल, बुद्दीबळांत. क्रिकेट हो देशांतलो सगल्यांत लोकप्रीय खेळ. मात, दिलीप सरदेसाय सोडल्यार आंतरराष्ट्रीय पांवड्यार खेळपी दुसरो गोंयकार क्रिकेटर जावंक ना. ते नदरेनूय यत्न जावंक जाय. आॅलिंपीक खेळप्यांक पदक मेळ्ळें जाल्यार ताका कोटींचीं इनामां जाहीर जातात. अर्थांत तातूंतलीं सगलींच मेळटात अशें ना. कांय खेळगडे जायराती करून लाखांनी जोडटात. भारतांत ‘उदेंत्या सुर्याक नमस्कार’ करपाची कांय जाणांची वृत्ती आसा. देखून येशाच्या तेमकार आसतना खेळगडे, अभिनेते जोडून घेतात. पूण, राष्ट्रीय पांवड्यार खेळप्यांच्या नशिबांत हें आसताच अशें ना. ताका लागून गोंय सरकारान केल्ले ते घोशणेक येवकार दिवपाक जाय. हाचे पयलीं पुलीस, फायर ब्रिगेडींत नोकऱ्यो राखीव दवरिल्ल्यो. आतां सगल्याच खात्यांनी खेळगड्यां खातीर चार टक्के नोकऱ्यो राखीव दवरतले. ताका लागून तरणाट्यांची खेळा कडेन ओड वाडटली. पूण…..
…. पूण हे खेळ फक्त क्रिकेट, फुटबाॅल, बॅडमिंटन, बुद्दीबळ आसचे न्हय. तर मार्शल आर्ट, पेंवप, आर्चरी, शुटींग आनी आघाडेचेर नाशिल्ल्या हेर खेळां कडेन लक्ष वचपाक जाय. ताचें प्रशिक्षण गोंयांत मेळटा. गोंयच्या खेळगड्यांनी कोणें केन्ना नांवूय आयकूंक ना, असल्या खेळांनी भांगरा, रुप्यां पदकां जिखल्यांत. हरयाणा जशें कुस्ती खातीर लोकप्रीय आसा, तशें गोंय मार्शल आर्टा खातीर नांव जोडूंक शकता. प्रशिक्षकांनी हें मनार घेवचें. फक्त तीन म्हयने सराव करून बाबू गांवकारान माॅडर्न पँथाथलाॅनांत भांगरा पदक मेळयलें. मागीर वर्सभर प्रॅक्टीस करीत जाल्यार ह्या आनी हेर खेळांनी सहज उदरगत करूं येता. राज्यांतले प्रत्येक शाळेक पाचवेंचार मैदान पयलीं दिवपाक जाय. इनडोअर जिमखानाय जाय. कांय हायस्कुलांचो हाॅकीचेर शेक आसा. कांय शाळांनी धांवपटू आसात. गांवांगांवांतल्या शाळांनी लिपिल्ली प्रतिभा सोदून तांकां प्रशिक्षण दिवंक जाय. हेच फुडाराचे खेळगडे आनी तेच पदकां हाडटले. निवड चांचणेक येनासतना कांय खेळांच्या खेळगड्यांक थेट निमण्या पंगडांत घेतात, तसो प्रकार मात हांगां जावचो न्हय.
महाराष्ट्राक 29 वर्सां उपरांत अंदूंचे राष्ट्रीय खेळां सर्तींत पयलो क्रमांक मेळ्ळा. 80 भांगरा पदकां सयत महाराष्ट्राक 228 पदकां मेळ्ळ्यात. सर्व्हिसेसाक 66 भांगरां (126), हरयाणाक 62 भांगरां (192), मध्य प्रदेशाक 37 भांगरां (112), केरळाक 36 भांगरा (87) पदकां मेळ्ळ्यांत. निमाण्या दिसा 11 भांगरां पदकां मेळून आमी 92 पदकां हातासलीं, पूण अजून खूब- खूब चलचें आसा. उंच तेंमकार गोंयचो बावटो हुबोवचो आसा. आॅलिंपीक हें लक्ष्य धरून सराव, प्रशिक्षण, मेहनतीचेर लक्ष केंद्रीत केल्यार जैताक पांयां लागीं हाडप कठीण न्हय. सरात तर फुडें!
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
