भिरांकूळ अर्थीक विशमताय

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

बरेच भारतीय गरिबींतल्यान मुक्त जाल्यात खरे, पूण समाजाची सर्वांगी उदरगत जावंक ना, हें ह्या अहवाला वयल्यान स्पश्ट जालां.

अन्न, वस्र आनी रावपाक घर मेळ्ळें काय बरेच भारतीय हुस्क्या मेकळी जीण जियेतात. शिक्षण, रोजगार, भलायकी आनी दीसपट्टे जिणेक गरजेच्यो आशिल्ल्यो कांय सुविधा मेळ्ळ्यो काय तो खूश. देश स्वतंत्र जालो तेन्ना भारतांत खूब गरिबी आशिल्ली. लोकांक दोन वेळाचें जेवण पसून मेळनाशिल्लें. कालांतरान हातूंत सुदारणा जायत गेली. पूण व्हड लोकसंख्या, साबार सरकारांचीं चुकिल्लीं धोरणां, भ्रश्टाचार, गैरकारभार हाका लागून ही गरिबी पुराय सोंपूंक ना. ती किल्लतूच आसा. आयज पसून हातूंत तसो बदल जावंक ना. देशाचो अर्थीक पांवडो वयर सरला. लोक दळडीर रेशेच्या वयर सरल्यात, तांची गरिबी सोंपल्या. मात, अर्थीक विशमताय, गरिबी- गिरेस्तां मदलें देंगण रुंद जायत आसा. गिरेस्त आनीक गिरेस्त जायत आसात आनी गरीब आनीक गरीब! गांवांतलो एक वाडो हो देश धरलो जाल्यार वाड्याची अर्थीक स्थिती दुपेट, तिपेट सुदारल्या. पूण, ती कांय कुटुंबां पुरती. वाड्या वयले बाकीचे लोक गरिबूच आसात.
संयुक्त राष्ट्र उदरगत कार्यावळीन (युएनडीपी) 2024 चो आशिया- पॅसिफीक मनीस विकास अहवाल जाहीर केला. तातूंत देशाची 55 टक्के संपत्ती (अर्द्या परस चड) फक्त 10 टक्के लोकांचे मुठींत आसा…. आनी उरिल्ली 45 टक्के संपत्ती 90 टक्के लोकां मदीं वांटून गेल्या, अशें म्हणलां. हाचे आदींय कांयसो असोच अहवाल भायर सरिल्लो. तातूंत बदल जावंक ना. म्हणटकूच समाजाची उदरगत सारकी जायना, अशें म्हणचें पडटलें. खंय तरी कितें तरी चुकता! देशाची अर्थवेवस्था वयर सरल्या, खर्च करपाची ऐपत वाडल्या हें खरें, पूण अर्थीक विशयमताय वाडटा हें न्हयकारपाक मेळचें ना. यूएनडीपीच्या अहवाला प्रमाण, फाटल्या 20 वर्सांच्या काळांत सादारण 42 कोटी लोक गरिबींतल्यान वयर सरले. 2015- 16 त भारतांत गरिबींत जगपी लोक 25 टक्के आशिल्ले, ते 2019-20 त 15 टक्क्यांचेर आयले. सध्या 19 कोटी गरीब लोक आसात. तांचें उत्पन्न दिसाक 180 रुपया आसा. अर्थांत आदल्या तेंपार गरिबिची व्याख्या वेगळी आशिल्ली. आतां ती बदल्ल्या. खूब उत्पन्न आनी अर्थीक विशयमताय आशिल्ल्या देशां मदीं आमचो भारत पयल्या क्रमांकाचेर आसा. विशेश म्हणल्यार उदरगतीचो वेग चड आसूनय विशमताय वाडल्या. देशांतली 45 टक्के लोकसंख्या गरीब आसा. दळडीर रेशेचे वयर खूब लोक सरल्यात, तरी ते परतून ते रेशे खाला वचूं शकतात. म्हारगाय, कोरोना सारकीं दुयेंसां हीं कारणां. असंघटीत कामगार, आंतरराज्य स्थलांतरीत कामगार हांकां हाचो चड भंय आसा. यूएनडीपी अहवाल फटीचो अशेंय म्हणपाक मेळना. कारण तांणी आमच्या निती आयोगा कडल्यान म्हायती घेवन तो तयार केला. तांणीय गरिबांची लोकसंख्या देंवल्या अशें जाहीर केल्लें. केंद्र सरकारान आपल्या कार्यकाळांत 13 कोटी 50 लाख लोक दळडीर रेशेच्या वयर आयल्यात, अशी हालींच घोशणा केल्ली. भलायकी, शिक्षण आनी एकंदरीत राहणीमान हाचे वयल्यान गरिबी निर्देशांक काडटात. बरेच भारतीय गरिबींतल्यान मुक्त जाल्यात खरे, पूण समाजाची सर्वांगी उदरगत जावंक ना, हें ह्या अहवाला वयल्यान स्पश्ट जालां.
फोंडकूल खणलें काय दुसरे वटेन मातयेची रास जाता. रस्तो सारको करतलो जाल्यार तें फोंडकूल पुरोवपाची गरज आसता. मातयेची रास जाल्या म्हणजे खंयतरी फोंड पडला. गरीब- गिरेस्तां मदलो फरक पयस करतलो जाल्यार शिक्षणाचो तळागाळा मेरेन प्रसार जावंक फावो. प्रत्येकाक परवडपी मोलांत उच्च शिक्षण दिवप गरजेचें. सगल्यांकूच उच्च शिक्षण घेवप शक्य नासता. तांचे खातीर कुशळटाय प्रशिक्षण जाय. घर घर नोकरी (उण्याच 25 हजार रुपया पगाराची) मेळ्ळ्यार समाजीक उदरगत जावपाक वेळ लागचो ना. सवलती, अनुदानांचेर नियंत्रण जाय. मनशाक बसून आयतें खावपाक दिल्यार तो आळशी, लाचार जातलो. ताचे परस ताच्या रिकाम्या हातांक काम दिवचें. भ्रश्टाचार उणो जावंक जाय. गैरप्रकार ना जावंक जाय. भौसाक दिसता फक्त फुडारीच वायट कामां करतात. पूण प्रशासनांतले लोकूय तातूंत फिशाल जाल्यात. समाजांतलो एक थारावीक घटक किडला. म्हारगायेक दांवें घालप काळाची गरज. कारण जोडिल्लो पयसो तिकाच लागून ना जाता. रेंवेंत उदक जिरता ते भशेन. ही अर्थीक विशमताय सोंपोवपाक सरकाराक आतां कामाक लागचें पडटलें.