भांगरभूंय | प्रतिनिधी
मनशाचे जिणेंत सगल्यांत म्हत्वाचें कितें आसा, तर भलायकी. शारिरीक आनी मानसीक. तुमचे कडेन कितलोय पयसो आसलो आनी रातची सुस्त झेम लागना तर उपेग कितें? फाटल्या 20- 25 वर्सांच्या काळांत दुयेंसां खूबच वाडल्यांत. दोन वर्सां पयलीं कोरोनान आमकां बरोच व्हडलो धपको दिलो. संवसारभर लाखांनी लोक मेले. करोडांनी लोकांनी भलायकी इबाडली, ती अजून बरी जायना. वखदांचेय परिमाण अजून कुडीचेर जायत आसात. जाण्टेपणाचें दुयेंसूय अशेंच. तें थारावीक पिराय हुपली काय सगल्यांकूच सोंसचें पडटा. हालींसराक साठी हुपली काय भलायकेची कसली पिडा तकली वयर काडत तें सांगपाक येना. बरें, दुयेंतीची कुयदाद करपाक घरांत मनशां नाकात? हालींचे घराबे धाकटुले. सगले नोकरेक गेले काय फाटल्यान घरांत उरतात तीं जाण्टीं. तींय आतां उणीं जाल्यांत. घरांत कोण नाशिल्ल्यान वृद्धाश्रमांनी रावपाचें प्रमाण खूब वाडलां. केळशी पंचायतीन हालींच एक अभिनव उपक्रम प्रायोगीक तत्वाचेर चालीक लावपाचें थारायलां. तो म्हणल्यार हांतरुणार आशिल्ल्या दुयेंतींक, जांकां कोणाचो आदार ना, जे अशक्त आसात…. तांकां घरा वचून भलायकी सेवा दिवप वा हेर तरेचो आदार करप!
केळशी पंचायतीचो हो तोखणाय करी सारको उपक्रम. गोंयांतल्या हेर पंचायतींनी आनी पालिकांनी ताचेर विचार करचो. कारण आयज जायते कडेन भलायकी सेवेची खूब गरज आसा. गांवांनी सोडाच, पूण ल्हान शारांनी पसून आयज सांज जाली काय दोतोर मेळनात. दुयेंतीच्या घरा वचपी दोतोर तर हाताच्या बोटांचेर मेजपा इतले आसतले. सरकारान सुरू केल्ली 108 सेवा ही जायत्या जाणांक आणीबाणीच्या वेळार देवदूता सारकी धांवून येता, अशें म्हणल्यार अतिताय थारची ना. कितेंय जालें जाल्यार शेजारी – पाजारी धांवून वचपाची पद्दत गांवांनी अजून तिगून आसा. नाजाल्यार कांय कडेन शेजराच्या फ्लॅटांत कोण रावता, तें पसून कोणाक खबर नासता!! केळशी गांवांत हांतरुणार आशिल्ल्या दुयेंती खातीर दोतोराचो पंगड म्हयन्यांतल्यान एकदां ताच्या घरा वचून भलायकी सेवा दितलो. केळशी पंचायतीक ह्या उपक्रमा खातीर सिप्ला कंपनी आनी दक्षीण गोंय जिल्हो हाॅस्पिटलान पालव दिवपाचें थारायलां. सध्या गांवांत 45 दुयेंती हांतरुणार आसात. तांकां हाॅस्पिटलांत व्हरपाक वा उखलपाक दोग जाणांची गरज पडटा. तांकां दोतोर घरा आयिल्ल्यान बऱ्याक पडटलें. ह्या कामांत पंचायती वतीन आपसेवकूय नेमल्यात. ते दोतोरांक, दुयेंतीच्या घरच्यांक मजत करतले. जे खूब अशक्त आसात. जांकां घरांत पळोवपाक कोण ना, तांकां ही सेवा फायद्याक पडटली. गोंयांतल्या हेर पंचायतींनीय ती चालीक लावपाचो यत्न करचो. ते खातीर केळशी पंचायतीचो पालव मेळटलोच.
गोंयांतल्या बऱ्याच घरांतले लोक विदेशांत कामा- धंद्या निमतान आसात. बोटीचेर काम करतात. तांच्या जाण्ट्यांक पळोवपाक कोण नात. थोड्यांचीं घरां राखपाचेंय काम तांचे सोयरे करतात. गोंयांत उरिल्ल्या ह्या एकोड्या लोकांक सगले तरेची मजत थळाव्या गांवकारांनी करपाक जाय. पंचायतीन गांवांतल्या एकोड्या, दुयेंत, जाण्टे, बेकार तरणाटे हांचो डाटा तयार केल्यार गांवकारांचे सर्वांगी उदरगती खातीर ताचो फायदोच जातलो. घरांत कोण रावनात तें पळोवन चोरयेच्या उद्देशान थंय येवपी उणे नात. पंचायतींनी आपसेवकांचे मजतीन गांवांत गस्त घालूं येता. वैजकी मजत करचीच, पूण दुयेंतींक वखदां हाडून दिवप, घरा भेट दिवन तांची खबर घेवप, तांची बँकेचीं, पोस्टाचीं, सरकारी कामां करप गांवकारांक सहज शक्य आसा. पंचायतींनी आगळ्यो वेगळ्यो संकल्पना चालीक लावपाक जाय… आनी हें करतना फक्त समाजसेवा होच एकसुरो उद्देश नदरे मुखार दवरपाक जाय.
तशे गोंयचे गांव आदले सारके उरूंक नात. थंय तवनासपणा, सोरो पियेवप, जुगार खेळप, ड्रग्स घेवप वा ताचो वेव्हार करप असलेय प्रकार वाडल्यात. पंचायतींनी ताचीय दखल घेवंक जाय. लोकांचे वैयक्तीक जिणेंत आमी कित्याक नाक खुपसप हो विचार आतां पुरो. नाका जाल्ल्या विखारी मनोवृत्तींच्या नाकांत वेळारुच दावें घालीना जाल्यार त्यो फुडाराक गांवाच्या माथ्यार मिरयां वाट्टल्यो. पंचायतींचीं हेर कामांय आसात. देखीक कोयर, हेडगीं गोरवां आनी सुणीं, रस्त्यांची जाल्ली दुर्दशा, वाडटे अपघात….! ही फक्त पंच, सरपंचांचीच जापसालदारकी अशें कोणे समजुचें न्हय. गांव सगल्यांचो, आपलो गांव वयर काडपाक, सोबीत, नितळ करपाक, किजील मुक्त करपाक एकान एक गांवकारान वावुरचें. निदान दर सप्तकांत व्यस्त जिणेंतलीं दोन वरां ते खातीर दिवचीं!!
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
