भांगरभूंय | प्रतिनिधी
सोशल मीडिया म्हणल्यार मनशांची मनां विचलीत करपी एक हत्यार. ताचेर निंयत्रण दवरपाक विधिमंडळ अर्थांत सरकारान कायदो करपाची गरज आसा, अशें न्या. महेश सोनक हांणी अप्रत्यक्षपणान सरकाराक सुचयलां.सध्या सोशल मीडियाक लागून समाज भलायके विशीं जे प्रस्न उप्रासल्यात ते फाटभुंयेर न्या. सोनक सारक्या एका कायदो तज्ञान जें मत उक्तायलां तें सरकारान विचारांत घेवंक जाय. सोशल मीडिया नांवाचो सध्या जो भस्मासुराचो अवतार मातला, ताचे तकलेर सरकारान हात दवरपाची सामकी गरज आसा. लोकां मदीं संवाद वाडीक लागचो, विचारांचें दिवप- घेवप जावचें, मनरिजवण जावची ह्या हेतान युट्यूब, फेसबूस, व्हॉट्सअॅप, इन्स्टाग्राम, ट्विटर अशीं साबार सोशल माध्यमां ह्या आधुनिक युगांत तयार जालीं. तांचो मुदलाचो हेत कुशीक पडला आनी दुस्वास पातळावपाचें एक साधन म्हूण तांचो वापर चल्ला, अशें स्पश्ट दिसता.
मनश्याचे कश्ट उणे जावचे, ताका बरे पडचें म्हणून आमचे विज्ञानीक कश्ट घेवन तरेकवार सोद लायतात. आमच्या हातांत नवी अर्विल्लीं आवतां दितात. ती वायट आसनात, मात आमचे मदले कांयजाण तांचो कसो उपेग करतात, ताचेर तांचें बरें- वायटपण थारता. समाज माध्यमाचें अशेंच जालां. ताणें सध्या जें रूप घेतलां तें विशीं खंत उक्तावन सोशल मीडिया वा मास मीडिया हें समाजाक खुबळावन घालपी हत्यार जालां आनी ताचेर नियंत्रण दवरपाक पावलां उबारपाक जाय अशें जेन्ना लोकशायेचो दुसरो खांबो आशिल्ले न्याय वेवस्थेंतलो एक न्यायमूर्ती सुचयता, तेन्ना ह्या मीडियान सध्या घेतिल्लें विध्वंसक रुप दोळ्यां मुखार आयले बगर रावना.
सोशल मीडियाक सध्या गुवाड्याचें, उश्टवाऱ्याचें रुप आयलां. कोणूय येता आनी मात्तूय विचार करीनासतना थंय कितेंय हाडून उडयता अशें म्हणल्यार मात पसून अतिताय थारची ना. बऱ्या विचाराचें दिवप- घेवपूय ह्या माध्यमांतल्यान जाता. पूण, कांय देशद्रोही, समाजघातकी लोक बोगस अकावंट तयार करतात आनी आपल्या विरोधकां आड आक्षेपार्ह पोस्ट घालून आपली खुन्नस काडटात. हे प्रकार हालींसराक वाडपाक लागल्यात. घर बसल्या प्रचार करपाचें हें एक बरें माध्यम राजकी पक्षांक मेळ्ळां. हातूंत त्या माध्यमाचो दोश ना. पूण तें हाताळपी मेंदू दुस्वासी आसल्यार तो कितें करूं शकता हें ‘फायंड मी इफ यू कॅन’ ह्या कुशिल्ल्या मेंदवाच्या मनशान इन्स्टाग्रामाचेर दाखोवन दिलां. तुमकां जमता जाल्यार म्हाका सोदात म्हणपी हो समाजविद्वाटो एक नंबरचो भिजूड हें ताणें स्वताच दाखोवन दिलां. ताणें घाल्ल्या पोस्टाक लागून मुस्लिमांचे धर्मीक भावनेचेर फातर बसला. देखून ते चवताळ्ळ्यात. फाटीं छत्रपती शिवाजी महाराजांच्या पुतळ्याची करासवाड्यार विटंबणा जाल्ली, चर्चींत शेर्मांवा वेळ शिवाजी हो देव न्हय, तो आमचो राष्ट्रीय नायक, अशें वक्तव्य केल्लें, तेन्ना हिंदूय अशेच चाळवल्ले. देवाची, धर्माची नशा हेर कसलेय नशे परस रोखडीच चडटा. ताका लागून ताचेर व्यक्त जातना सगल्यांनी सादूर रावंक जाय.
इस्लाम धर्माचे अनुयायी अल्ला, पैगंबरा विशीं सामके संवेदनशील. हेर धर्मांचे लोकूय तशे आसात. सहिष्णू हिंदूय आतां आक्रमक जातना दिसतात. बऱ्याच देशांनी धर्म, देवा विशीं श्रद्धा दुखली जाल्यार ताचेर कारवाय करपाचे कायदे आसात. इस्लामी देशांनी तर ईश्वर निंदा केल्ल्याचें सिद्द जाल्यार मरण ख्यास्त दितात. तरीय मेंदू घाणाक दवरिल्ले कांय जाण कळ काडपाचें सोडीनात. नुपूर शर्मा हिणें टीव्ही चर्चेंत पैगंबराचेर टिका केल्ली. दंगल जाली, दोगांची हत्या जाली. बंगळुरूच्या एका दिसाळ्यान कथेक वादग्रस्त माथाळो दिल्लो. तांच्या प्रिन्टींग प्रेसाक उजो लायलो. फ्रान्सांतल्या चार्ली हेब्दो नेमाळ्यान 2015 त कार्टून उजवाडायलें. तांचे कचेरेंत फारपेट जालो. 12 जाणांनी जीव वगडायलो. हो ‘रिलिजियस फँनेटिझम’ अशें प्रसारमाध्यमांनी तेन्ना म्हणिल्लें. आतां सगल्यांच मदीं तो दिसपाक लागला.
ईश्वर, अल्ला, जिजस हीं धर्म मानतात तांची प्रतिकां. देव खंयच्या रुपान येतलो हें खंय सांगपाक जायना. दुसऱ्याची धर्मीक भावना कोणेच दुखोवपाक जायना. संविधानूय ती परवानगी दिना. सोशल मीडियाचेर हिरो जावंक सोदतात वा आपल्या ‘आका’क खूश करपाक सोदतात तांणी हाचो विचार करचो. देश सोडाच, सगल्या संवसारांत धर्मीक एकचारा खातीर गोंय वाखाणटात. तो एकचार तसोच उरूं. ‘सबका मालीक एक’ हो शिर्डीच्या साईबाबांचो विचार आपणायल्यार चडशे धर्मीक प्रश्न सुटावे जातले. धर्माच्या नांवान सांवार घालचे परस धर्मीक सहिश्णुताय बाळगुया. हो संदेश लोकां मदीं पातळावया. सोशल मीडिया वरवीं सगल्यांनीच हें पुण्यकर्म करचें.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
