शिकोवप आनी शिकप

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आमी भुरग्याक सर्ती खातीर शिकयतात अशें म्हणचे परसूय आमी भुरग्यांक सर्त जिखपा खातीर शिकयतात अशें म्हणल्यार अतिताय जावची ना.

ह्या संवसारांत येत सावन संवसाराक अंतरता मेरेन मनशाचें शिकप सुटना. पूण, स्वता शिकचे परस संवसारांत दुसऱ्याक
शिकोवपाच्या कर्तव्याक आमी कशींच चुकनात. तातूंत मुखार आशिल्लीं जर भुरगीं आसत आनी तांतल्या तातूंत चली भुरगें आसत जाल्यार ताका आमी सगल्या गजालींचो उपदेश करपाक आमचें तोंड उगडुनूच दवरिल्लें आसता. ताणें कशें चलचें कशें चलचें न्हय, ताणें कशें वागचें, कशें वागचें न्हय, ताणें कशें हांसचें, कशें हांसचें न्हय, कसले कपडे घालचे, कसले घालचे न्हय आनी अशें कितल्योश्योच गजाली. तांतल्या तातूंत जर तो चलो भुरगो उरलो जाल्यार तरी ताका चार गजाली कमी आयकुवच्यो पडटात. पुरूस प्रधान समाजाचो दोश तो.
ह्या संवसारांत आपल्या कामाचें सुदरावप सोडून बाकी सगल्यांनी कसली सुदारणा केल्यार तांचें काम कशें बेस बरें जातलें तें सांगपाक आमी सगले मुखार. गाड्यार च्या विकपी मनीस, प्रधानमंत्र्यान देशाचो बरो विकास करपाक कितें करपाक जाय, विराट कोहलीन खेळ सुदारपाक कितें करपाक जाय, शाहरूख खानान कसले सिनेमा घेवपाक जाय, अर्थमंत्र्यान बजेटांत कितें चुकयलें तें कितें आसपाक जाय आशिल्लें हें सगलें सांगता. पूण ताका फकत बरी च्या कशी करप ती कळना.
शिकोवप हो आमचो हक्क अशेंच धरून सगले वागतात. पूण अशें वागतना दुसऱ्यान आपली चूक सुदारल्यार आमकां राग येता. भुरग्यांक शिकयतना भुरग्यांनी प्रस्न विचारल्यार त्या प्रस्नाची जाप खबर नाशिल्ले चडशे शिक्षक त्या भुरग्याक ओगी करतात. त्या भुरग्याचो दुबाव थंयच दवरून पळ काडटात. कांय अपवाद आशिल्ले शिक्षक त्या भुरग्या कडेन आपल्याक खबर नाशिल्ल्याची कबुली दितात आनी आपूण वासपूस काडून तुका फाल्यां सांगतां अशेंय सांगतात. आनी दुसऱ्या दिसा सांगतातूय बी.
शिकोवपाची गरज कोणाक आसता हें खरें शिक्षकांनी समजून घेवपाक जाय. ज्या भुरग्याक उतरां वाचपाक येतात ताका वाचपाक शिकोवपाची गरज आसता? ज्या भुरग्याक उतरां बरोवपाक कळटात ताका बरोवपाक शिकोवपाची गरज आसता? म्हणल्यारच जाका कळटा ताका शिकोवपाची गरज आसना. ताका फकत अदीक सुदारणा करपाक कितें करपाक जाय तें सांगपाची गरज आसता. जाका कळना ताका शिकोवपाची गरज आसता. पूण चडश्या शाळांनी वेगळेंच चित्र दिसता. आमचें शिकोवप हें चडशें परिक्षेच्या गुणां खातीर आसता. देखून आमी गूण चड पडपी विद्यार्थ्यांक चड वेळ दितात. तांकां तितल्यांत तितले गूण पडचे खातीर तयार करपाक लागतात, खुबश्या शाळांनी आपले सोयी खातीर तथाकथीत हुशार, तथाकथीत सादारण, तथाकथीत ढ भुरग्यांचे वेगळे वेगळे वर्ग करतात.
आमी भुरग्याक सर्ती खातीर शिकयतात अशें म्हणचे परसूय आमी भुरग्यांक सर्त जिखपा खातीर शिकयतात अशें म्हणल्यार अतिताय जावची ना. जे भुरगे उलोवपाक चुणचुणीत आसतात तांकांच उलोवपाचे सर्ती खातीर तयार करप जाता. जे भुरगे नाचाक बरे आसतात तांकांच नाचाचे सर्तींत भाग घेवपाक तयार करप जाता. ज्या भुरग्याक नाचाची आवड आसा पूण ताका परिस्थितीक लागून नाच शिकपाच्या वर्गाक वचपाक मेळना वा ताका नाच करपाक जमना ताका नाच शिकोवन सर्तींत देंवोवपाची कापस्ताद दाखोवपी शिक्षक हाताक लागपाक कुस्तार. नवी गजाल शिकप हो प्रत्येक भुरग्याचो हक्क. तो ताका मेळपाकूच जाय.
म्हज्या मतान शिक्षकाक वर्गांतले सगले भुरगे एकसमान आसपाक जाय. ज्या शिक्षकाक एखादोच विद्यार्थी आवडपाक लागलो जाल्यार तो बरो शिक्षक जावपाक पात्र ना अशें समजुवचें. प्रत्येक भुरग्याची तकलेंत म्हायती सांठोवपाची कुवत वेगळी वेगळी आसता हें प्रत्येक शिक्षकाक खबर आसपाक जाय. भुरगो ढ, भुरगो शिकपाक नालायक, भुरगो पाडो अशीं भुरग्यांक बिरुदां लावचे परस त्या भुरग्यांक आपल्याक शिकोवपाक कळना, आपूण शिकोवपाक नालायक आसां हें मान्य करून आपणें ते तरेचें प्रशिक्षण घेवपाची तयारी शिक्षकान घेवपाक जाय.
भुरगो शाळेंत वच्चे पयलीं हांतरुणार पडिल्ले कडेन बी आसता काय? ताका कांयच कळना हें आमकां म्हणपाक मेळटा काय? तो जल्माक येत सावन शाळेंत पावता मेरेनच्या तीन वर्सांत कितल्योश्योच गजाली शिकिल्लो आसता. मान धरपाक लागचे पयलींच तो आपल्या आपूण हांसपाक शिकता. उमथो पडपाक शिकता, मान वयर काडपाक शिकता, धिमकुऱ्यांनी चलपाक शिकता, उबो रावपाक शिकता, चलपाक शिकता, उलोवपाक शिकता. आनी हें सगलें कोणेंच शिकयनासतना शिकता आनी आमी ताका शिकपाक नालायक हें बिरूद लावन मेकळीं जातात.
भुरग्याचें दोन पांयांर उबें रावपाक शिकप हें कितलें अप्रूपाचें आसता तें शिक्षकांनी समजून घेवपाक जाय. आपलें पुराय शरीर पांयांच्या चांटींचेर सांबाळप आनी व्हड जाता जातां कितलेंय वाकून, उडयो मारून, धांवतना आपलो तोल फकत दोन चांटीचेर सांबाळपाक नकळटना शिकप हें अजाप न्हय? (भुरग्याची प्रतिकृती तयार करून ती उबी दवरपाक लायली जाल्यार तिका उबी दवरपाकूच कितलोसोच वेळ लागपाक शकता.) शाळेंत येता मेरेन ताचें उलोवप, व्याकरणीक नदरेन सारकीं आशिल्लीं वाक्यां तयार करप हें सगलें ताका कोणेंच शिकयनासतना शिकप हें विसरून आमी तांकां शिकपाक नालायक म्हणटलीं?
ह्या भुरग्यांक शिकोवपाक जमना त्या शिक्षकाकूच शिकोवपाक नालायक म्हणचें पडटलें. भुरगो शाळेंत येता तेन्ना ताका खेपचे परस आपल्याक ताचे आवडीचो करून ताका समजून घेवन ताका समजता ते तरेन ताका शिकोवचें पडटलें. जाका ज्या मळांत रस आसा तो रस वळखून ताचेर काम करून ताका त्या मळार मुखार हाडचें पडटलें. भुरगीं आपल्या म्हाऱ्यांत पावतकूच पयल्या वर्सा ताका खबर आशिल्लेंच पूण तांच्या विसरायेर पडल्लें म्हणल्यार शिकचें कशें (जें तो जल्माक येत सावन शाळेंत यो मेरेन शिकत आसा) तेंच तांकां शिकयल्यार मुखार तांकां शिकोवचे परस फकत मार्गदर्शनाचीच जापसालदारकी शिक्षकाची आसतली हें शिक्षकांनी मतींत धरपाक जाय.
कोणाच्यानूय म्हणूं येता, तुका सांगपाक सोंपें तें, तूं शिकोवन दाखय पळोवया.

चेतन आचार्य
9422389290