साहित्य मळाक दोन धपके

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आयतार 9 ऑक्टोबराचो दीस उदेलो आनी अस्तमलो तो गोंयच्या साहित्य आनी पत्रकारितेच्या मळाक सोंसपा नजो अशे दोन धपके दिवन. दीस उदेलो तो कोंकणी साहित्य मळार वावुरपी डॉ. रेवणसिद्ध नायक हांच्या मरणाची खबर आयली आनी रात वयर सरली ती अनंत साळकार हांच्या मरणाची बातमी घेवन. दोगूय आपापल्या मळार साहित्यीक मुशाफिरी करपी. रेवणसिद्ध नायकाचो पिरायेच्या 51 व्या वर्सा किडणीच्या दुयेंसान बळी घेतलो जाल्यार 55 वर्सा पिरायेच्या साळकार हांकां रानदुकर आडवो आयिल्ल्यान अपघात जावन जीव वगडावचो पडलो. संवसाराचो निरोप घेवपाची दोगांयची पिराय नाशिल्ली. पिराय परिपक्व जावपाचे वाटेर आसतनाच जिणेचो डाव अर्द्यार सोडून दोगांकूय वच्चें पडलें. जीण म्हणल्यार एक बुडबुडो, केन्ना फुट्टलो हें सांगपाक जायना, हें सत परत एक फावट लोकांच्या दोळ्यां सामकार हाडपी ह्यो दोन घडणुको. मनश्यान कितल्योय बढायो मारल्यो तरी जीण- मरणाचेर ताचें कुस्कूटाचेंय नियंत्रण ना आनी तें केन्नाच ताका मेळोवपाक शक्य जावचें ना हें त्रिकालबाधीत सत परतून एक फावट सामकार आयलां.
अनंत साळकार हो एक प्रतिभावंत पत्रकार – लेखक जाल्यार पेशान आयुर्वेदीक दोतोर आशिल्लो रेवणसिद्ध नायक हाका ल्हानपणा सावन लेखनाची आवड. दोगूय साहित्य शारदेचे उपासक. नायक हांकां किडनीच्या दुयेंसाची लागण जाल्ली. काडटा तितले दीस, अशी तांची जीण चलताली. मात, साळकार हांचें वचप हे ध्यानी-मनी नासतना जालें. फाटल्या 1 ऑक्टोबराक रातीं ऑफिसांतलें काम सोंपले उपरांत स्कूटरीन चोडण सावन पिळगांवां घरा वतना रस्त्यार रानदुकर आडवो येता आनी अपघात जावन ते बांबोळे जीएमसींत पावतात. मेंदवाक मार बशिल्ल्यान णव दिसांनी थंय संवसाराक अंतरता. सगळेंच अघटीत, धक्को दिवपी अशें. एक अश्टतासी पत्रकार, कवी, खांपो अनुवादक गोंयकारांक वगडावचो पडलो. कविता, उपरोधीत लिखाण, इंग्लिशींतल्यान कोंकणी, मराठींत अणकार, एकांकिका… साहित्याचे सगले प्रांत तांणी माडिल्ले. साळकार हाच्या मरणाक अपघाताची सया आसा. हाका लागून अपघातांक लागून येवपी मरणांचो प्रश्न परतून एक फावट चर्चेक येतलो. गोंयचो आदलो नायब राज्यपाल प्रतापसिंग गिल हांणी अपघातांक लागून ‘गोवा इज ए मर्डर स्टेट’ अशें म्हणल्लें. ते गजालीक आतां कितलींशीच वर्सा जाल्यांत. गिल आयज ह्या संवसारांत नात. मात तांणी जें कितें म्हणल्लें तातूंत अजून मेरेन कसलोच फरक पडिल्लो ना. सत्ताधारी येतात- वतात. पूण लोकांक अपघात विरयत प्रवास करपा खातीर बरे रस्ते आनी हेर गजाली मेळोवन दिवपा खातीर कोणूच कांय करनात हे समेस्त गोंयकारांचें दुर्दैव.
अपघात मरपी लोकांची पिराय पळयना, अशें खुद्द साळकार हांणी हालींच एका लेखांत म्हणिल्लें…. आनी कांय दिसां भितर हें अशें घडलें. येरादारी यंत्रणेत जे लोक आसात तांणी तरी आपली पिराय आलायती जोड करपा खातीर खर्च करनास्तना रस्त्यांचें काम दर्जेदार कशें जातलें हे पळोवपाक खर्च केल्यार जायत्यो समस्या सुटाव्यो जावपाक शकतात. अपघात जावचे न्हय अशें दरेकल्याक दिसता. मात जे जावन जीव वच्चो न्हय हे खातीर जें कितें करपाक जाय ते कडेन मात सगळ्यांची आडनदर जाता. येरादारीच्या नेमांक दरेकल्यान आपूण जावंन पाळो दिवपाची संवकळ स्वताक लावन घेवपाक जाय. हेल्मेट हें जीव वाटावपाचें एक सामकें म्हत्वाचें साधन. पूण, रस्त्यार पुलीस आसात म्हणून तितलें पुरतें तें तकलेचेर दवरपाचें कर्तव्य जायते जाण करतात. फकत सरकारी यंत्रणेचेर खेपपाचें सोडून जे नेम केल्यात ताका पाळो दिवन नागरिकांची जी कर्तव्यां आसात, तीं दरेकल्यान पाळपाक जाय. जुस्त हेच सगळे विसरतात आनी अपघात जातकूच जागे जाल्ले भशेन करतात आनी परत सगळें विसरतात. कारण नासतना जे जीव वतात, ताचे वयल्यान लोक आनी सत्ताधारी कांयच शिकनात होच खरो दैवदुर्विलास. पूण सांगतलो कोण आनी आयकतलो कोण?