चोरांचीं तरेकवार रूपां

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

होमखण

–

चोरयेक तिणें आर्ट म्हळ्यार कला म्हणल्या, तें मात सारकें आसा. कारण चोरी कोणायकूय जमना. ती करपाक तशेंच कलाकार जाय. आनी हे कले सांगातान बुद्द, धाडस, शिटुकसाण असलेय गूण जाय.

चोरप म्हळ्यार दुसऱ्याची वस्त ताचे अस्वडीं, ती परत न दिवपाच्या इराद्यान फारावप. संवसारांतले सगलेच धर्म चोरी करप हें कर्तूब ‘पातक’ अशें मानतात. चोरये वरीच मोह, मद, वसवस, तिडक, हत्या ह्यो हेर कांय पातकांच्यो पती आसात, पूण कित्याक म्हूण कोण जाणा, समाज हेर पातकांची जितली नसाय करता, तितली तो चोरयेची करीना.

चोर तरातरांचे आसात. रॉबीन हूड नांवाचो एक फाकीवंत चोर जावन गेलो, पूण ताचे विशीं लोकांक सदांच लक्तुबाय दिसताली. तो गिरेस्तांची घरां- दारां लुट्टालो आनी मागीर ती लूट गरीब- धाकट्यांक वाट्टालो. देखून तो भोवच लोकप्रीय जाल्लो. अशीच गजाल अलीबाबा आनी चाळीस चोर हांची. हे टोळयेची सामान्य जनांक केन्नाच बाधा जालीना. ‘रामायण’ हें महाकाव्य रचपी वाल्मिकी रुशी हो आदी एक खांपो चोर आसलो. वाटमारो आसलो. तेन्ना ताचें नांव वाल्या कोळी आसलें, पूण उपरांत नारद मुनीन ताका केल्ल्या उपदेशांचो ताच्या मनाचेर परिणाम जालो. ताचें मनपरिवर्तन जालें आनी कालांतरान तो संताचे पदवेक पावलो. व्हड साहित्यीक जालो. एखाद्या मनशाक जर ताचे संमती बगर उबारुन व्हेलो जाल्यार तिवूय बी चोरीच जाता. ह्या अर्थान लंकेचो राजा रावण होय चोर. भगवान श्रीकृष्णाकूय ताच्या भुरगेपणांत ‘गोकुळांतलो चोर’ म्हणटाले. तो यशोदा माईची नजर चुकोवन, धंय- लोणी खातालो आनी गोपींच्यो नदरो चुकोवन तांचीं वस्त्रां फारायतालो!

घडये चोरी करप ही वज मनशाच्या रगतानूच सुप्तपणान आसता आसुये. घडये हेच खातीर आमच्या जायत्या उत्सवांनी चोरयेक खाशेली सुवात आसता आसुये. गोंयांत शिगम्याच्या उत्सवात खूब कडेन चोरांच्यो परबो जातात. ह्या परबे दिसा तिळसना तरणाट्या भुरग्यांचो एक चोंबो आपणांल्या आंगांक घस बी सारोवन ‘चोर’ जातात आनी चोरयो करपाक गांवांत रिगतात. थंय ते पोरसांतली फळां चोरतात आनी लोकांचीं कुकडां फारायतात. त्या दिसा ह्या चोरांक प्रतिकार करूंक जायना वा तांकां गाळयो संवूक फावना, असो गांवांत नेम आसता.

लूटप हें चोरयेचे दुसरें नांव. दसऱ्या दिसा सोनें (भांगर) लुटपाची आनी हळडीकुकमा दिसा हळद आनी कुकूम लुटपाची आमच्या देशांत चाल आसा. घडये मनशाच्या आंगात आशिल्ल्या चोरपाच्या लहरेक वाट करून दिवप हो ह्या उत्सवां फाटलो उद्देश आसुये.

‘भाई- भाई’ नांवाच्या एका पोरण्या हिंदी फिल्मांत एक गीत आसा. कवी राजेंद्र कृष्ण हांणी रचिल्लें हें गीत लतादिदीन गायलां. ह्या पदाचो आपरोस असो कीं ह्या संवसारांत सगळेच चोर आसात. इस दुनिया में सब चोर-चोर. कांय काळे चोर, कांय गोरे चोर. कांय धाकटे चोर, कांय व्हडले चोर, कांय जाण पयशें चोरतात, कायजाण कोंबयो चोरतात. कांयजाण मनां चोरतात, कांयजाण तनां चोरतात आनी हेर कांयजाण दुसऱ्यांच्यो न्हिदो चोरतात! जो काम करतना गणायता ताका ‘कामचोर’ म्हण्टात आनी जो दुसऱ्यालें बरप आपले म्हूण खपयता ताका ‘वाङ्मय चोर’ म्हणटात.

हालींच अमेरिकेचे आदले अध्यक्ष मा. डॉनाल्ड ट्रंप हांणी आपणाल्या अब्जावधी डॉलर्सांचे संपत्तीचे खरेलें मोल सरकारा पासून लिपयलां, असो तांचेर आरोप जाला. ह्या तांच्या कर्तुबाचें वर्णन न्यू यॉर्क शाराची एटर्नी जनरल श्रीमती लेटिशीया जेम्स हिणें ‘The art of stealing’ ह्या उतरांनी केलां. steal म्हळ्यार चोरप. आनी चोरयेक तिणें आर्ट म्हणल्यार कला म्हणल्या, तें मात सारकें आसा. कारण चोरी कोणायकूय जमना. ती करपाक तशेंच कलाकार जाय. आनी हे कले सांगातान बुद्द, धाडस, शिटुकसाण असलेय गूण जाय.

भुरग्यांचो एक खेळ आसा. ताचे नांव चोर- शिपाय. ह्या खेळाक खूब गडे जाय पडटात. चड करून हो खेळ रातचो खेळटात आनी खेळाचो आंवाठ मोटो आसचो पडटा. ह्या खेळांत दोन पंगड आसतात. एक चोरांचो आनी दुसरो शिपायांचो, पूण भुरगे चोर जावपाक अदीक पसंत करतात. कारण चोर जावपांत चड thrill – मज्जा आसता. तशी ती शिपाय जावपांत नासता, अशें ते म्हणटात.

हेर भाशांनी आसात, तश्यो आमचेय कोंकणी भाशेंत चोरा वयल्यान जायत्यो ओपारी आनी वाक्प्रचार घोळणुकेत आसात. देखीक : चोराक चान्न्याचो हुस्को, चोराची आवय हड्ड्यान रडटा, धरल्यार चोर नातर पातशाहून थोर, चोरयेचे मारयेक वचप, चोराच्या हातान तल्लूक दिवप बी.

जालेंय जाल्यार चोरी करप हो कायद्यान गुन्यांव… आनी गुन्यांव म्हणलो काय ख्यास्त ही आयलीच, पूण ह्यो ख्यास्ती अदिक करून deterrent म्हळ्यार प्रतिरोधक आसतात. ख्यास्त फर्मायले उपरांत एक न्यायाधीश गुन्यांवकाराक म्हण्टा, ‘तुंवे बोकडी चोरली म्हणून न्हय तर फुडाराक बोकड्यो चोरयेक वच्च्यो न्हय म्हणून तुका ख्यास्त फर्मायल्या’. न्यायमुर्तीचीं हीं वयलीं उतरां म्हळ्यार प्रतिरोधक ख्यास्तीची देख. तर अश्यो ह्यो चोरयो आनी चोराचीं तरेकवार रुपां.

– प्रदीप लवंदे

9923292022