भांगरभूंय | प्रतिनिधी
“चित्रकारान फकत रंगांत बुडून रावंक जायना, शब्दसागरांत पेंवन साहित्य-विश्वांतूय रंगूंक जाय. चित्रकार जसो चित्रां कडेन उलयता आनी रंगां कडेन खेळटा तशें शब्दां कडेनूय खेळपाची कला चित्रकाराक आसूंक जाय. चित्रकारान खूब वाचन करूंक जाय तेन्नाच चित्रकाराक पेंण्टिंग करतना नवे नवे विशय सुचूंक लागतात. वेळ मेळटा तेन्ना वाचन कर.” पेंण्टिंग करतना पप्पान म्हाका सांगलें आनी ताचीं तीं उतरां मनांत घोळत रावलीं. कितें आनी कशें म्हणून कोण जाणां पप्पाच्या त्या उतरांनी म्हाका वाचनाचो ध्याससो लागलो.
त्या वेळार हांव एमएफए शिकतालें. लेक्चर नासतालें तेन्ना महाविद्यालयाच्या वाचपघरांत वचून हाताक लागता तें पुस्तक वाचपाचें म्हाका पिशेंशें लागलें. मागीर तें कोंकणी जावं, मराठी वा जावं इंग्लीश. वेगळ्यावेगळ्या लेखकांचीं वेगळींवेगळीं पुस्तकां वाचतना नवेनवे शब्द मेळत रावले. अनवळखी शब्द मेळटकच शब्दकोश चाळप जालें आनी म्हजें ज्ञान वाडलें. साहित्यांत व्याकरण कितलें म्हत्वाचें आसता आनी एक शब्द चुकल्यार अर्थाचो अनर्थ कसो घडुंयेता हें म्हाका पुस्तकां वाचतकच कळ्ळें. पुस्तकां वाचपाची म्हाका गोडी लागली. वेळ मेळटा तेन्ना हांव पुस्तकां वाचूंक लागलें.
वाचनविश्वांत रमिल्लें आसतनाच दिनेश मणेरकार हांचो एक दीस फोन आयलो. “माणिकराव गावणेकारान वाल्मिकी रामायण कोंकणीन बरयलां, ताचे सात खंड आसात. ते खंड वाचून मुखचित्रां काडशी?” तांणी विचारलें. हांवें रोखडेंच “हय” म्हणलें. वाल्मिकी रामायणाचे सातूय खंड वाचले. मुखचित्रां काडलीं. म्हजो आत्मविस्वास वाडलो. उपरांत दत्ता नायक, पद्मनाभ नायक, विजया शेल्डेकार, देविदास कदम, रमेश लाड, महाबळेश्वर सैल, अभयकुमार वेलींगकार, महेश नायक ह्या सारक्या ज्येश्ठ आनी श्रेश्ठ लेखकांचीं पुस्तकां वाचून मुखचित्रां काडलीं.
खरेंच! कलाकार, चित्रकार, लेखक, गायक वा जावं अभिनेतो सगल्यांक वाचन खूब गरजेचें. वाचनान ज्ञानांत भर पडटा, बुद्द वाडटा, भास सुदारता, कल्पनाशक्त वाडटा. वाचन एकाद्री कलाकृतीय घडोवपाक आनी विचारूय मांडपाक प्रेरणा दिता. वाचनान मनशाची समाजीक, मानसीक वाड जाता आनी सृजनशीलतायेचो विकास जाता. वाचनान ताण हलको जाता, स्मरणशक्त सुधारता आनी समाजांतल्यो घडामोडीय कळूंक लागतात.
आदीं चांदोबा, चंपक, भुरग्यांचो राजहंस (कोंकणी) अशीं पुस्तकां उजवाडा येतालीं. आमी तीं आवडीन वाचतालीं. आयज हें चित्र दिसना. आयज भुरग्यांचें वाचन उणें जालां. मोबायलान तांकां पिशें लायलां. पुस्तकां वाचचे परस तीं मोबायल घेवन वरांचीं वरां बसूंक लागल्यांत.
दर वर्सा कितलींशींच कोंकणी पुस्तकां उजवाडा येतात. कांय वाचक तीं विकतीं घेतात, पूण कितले तीं वाचतात हें हांव नकळो.
खरें म्हणल्यार मनशाक वाचन जाय. वाचनाक लागून मनशाच्या मनाचेर बरे संस्कार जातात, कल्पनाशक्त वाडटा आनी घरांत बसून कल्पनेच्या संवसारांत रमूंक मेळटा. म्हणून जण एकल्यान पुस्तकां वाचपाची संवय लावन घेवचीच.
– सिया अतुल पंडित
9764887346
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
