भांगरभूंय | प्रतिनिधी
गो यांत आज व्हड प्रमाणांत तीन उत्सव मनयतात. पयलो, भारताचो स्वतंत्रतायेचो दीस, दुसरो सबंद गोंयांत कणसा फेस्ताचो दीस आनी तिसरो आंकवार मारियेक सर्गार व्हेल्लो दीस. हया तिनूय उत्सवांक एकसारकें मोल आसां. गोंयची किस्ती प्रजा 15 ऑगस्ट दिसाक एक व्हड दिसाचे नदरेन पळेता. जमनीचेर रोयिल्ल्या फळांचे पिकेचे देवाक अर्पण हें आदीं काळां थावन चलत आसा जाल्यार दोन हजार वर्सा आदीं सायबीण मांयक देवान कुडी सयत सर्गार व्हेल्ली तें पाळटना ज्युस्त ह्याच दिसा भारताक स्वातंत्र्य मेळ्ळें आनी ताचीय समारंभणी एक बराबर जावंक लागली. देखून आज सगळ्यांक व्हड अभिमानाचो
दीस.
आमच्या भुरगेपणार आमकां सांगताले, 15 ऑगस्टाक पावस पडत जाल्यार पावसाचें तें उदक आयदनांत घेवन पियेवचें, कित्याक तें सायबीण मांयचें बेसांव म्हूण. ती एक खुशालकायेची खुणा आशिल्ली. धर्मीक शिकवणेंत आमकां सांगतात ‘स्वामी जेजुच्या मरणां उपरांत आंकवार मारी साबार वर्सांनी सर्गार गेली.’ हाचो अर्थ कितें तें समजून घेवची गरज आसा. हे विशीं पवित्र पुस्तकांत आमकां कांयच मेळना पूण पवित्र सभेचे दाखले हाची गवायकी दितात. पाप सायब पिउस बारावो हांणी 1 नोव्हेंबर 1950 दिसा आपली आपोस्तोलीक घटणा ‘म्युनिफिसेंतीसिमस देउस’ हांतूंत आकवार मारी, कूड आनी ऑत्म्या सयत सर्गांत गेली अशें बरोवन दवरलां. सायबिणीच्या मान- सम्मानाची ही एक गवायकी जावन आसा. आनीक इल्ले खोलायेन पळोवंया.
सायबीण मांय कोण?
सायबीण मांय जावन आसा जेजूची आवय, भाग्य. जोकी आनी भाग्य. आनाची धूव, तशीच भाग्य. जुजेची पतीण. ती निश्कळंक जल्मल्ली आनी कसल्याच खता विणें तिणें आपलें जिवीत सारिल्लें. जेजू तिचे पासून जल्मलो, पूण तिचो कुसवो पवित्र आशिल्लो. खंयच्याच दादल्याचो संबद नासतना पवित्र ऑत्म्याचे कृपेन तो फळिल्लो आनी तिणें देवाच्या पुताक जल्म दिल्लो. तिणें जिवीतभर खाल्तीकाय बाळगिली, आपल्या पुताक रीत- रोवीसेन वाडयलो, सदांच ताची काळजी घेतली आनी ताच्या कश्टां- मरणांत वांटेकार जाली. जेजू मरतना ती खुरसा मुळांत आशिल्ली जाल्यार पुर्ण जिवंत जातच जेजुच्या शिश्यांचो आसरो आनी बुजवणदार जाली. तिका आमी चड करून ‘आंकवार मारीया’ म्हण वळखतात तरी तिका जायत्या नांवांनी पाचारतात. तिचे खातीर गुंथिल्ली लादायन तिची चड बरी वळख करून दिता. ती भाग्यवंतांतली भाग्यवंत आनी पवित्रांतली पवित्र म्हणून पवित्र त्रित्वेन तिच्या मस्तकार मुकूट घालो आनी केली तिका राणी सर्गा आनी संवसाराची.
‘तिच्या माथ्यार बारा नखेत्रांचो मुकूट’
पवित्र पुस्तकांतलें प्रकासणेचे पुस्तक आमकां सांगता, “सर्गार देवाचो गाभारो उग्तो जालो आनी तांतून कराराची आर्कपेट दिश्टी पडली, तेच बराबर एक विचित्र खुणा; सुर्याचें नेशिल्ली एक बायल, तिच्या पांयां थळा आशिल्लो एक चंद्रीम आनी तिच्या माथ्यार बारा नखेत्रांचो मुकूट. ती बाळंत जावंची आशिल्ली. ही प्रकासणी पुस्तकांतली मोलादीक गजाल शुभवर्तमानकार जुआंवान बरयिल्ली, उत्पतीच्या पुस्तकांत सांगिल्ली कथा आमचे नदरेक हाडूंक. ती एका भुरग्याक जल्म दिता हाचो उल्लेख जेजू क्रिस्ताक दर्शयता. देखुनूच आंकवार मारियेक नवी ऍवा म्हणल्या. भाग्य. जुआंवाची प्रकासणी आदल्या कराराची आनी नव्या कराराची सोयरीगत मांडून हाडटा. इतलो खोल भावार्थ तो मारिये विशीं उद्गारता. ती जावन आसा पवित्र सभेची खुणा आनी जुआंवान ह्या पुस्तकांत मारियेक, जेजुचे आवयक आनी सियोनाचे धुवेक म्हयमा हाडल्या.
‘नमन तुका, देवाचे चड अपुरबायेचे’
लुकाचें शुभवर्तमान जुआंव बतिस्ताच्या जल्माचे गजाली थावन सुरू जाता. तेन्ना आंकवार मारियेक व्हड भुमिका येता. आंजबोडवो गाब्रियल तिचे फुड्यांत येता आनी म्हणटा, “नमन तुका देवाचे चड अपुरबायेचे” कित्याक हें नमन आशिल्लें? कित्याक देवान तिका विंचून काडिल्ली आपल्या पुताची ‘आवय’ जावंक. मागीर तोच आंजबोडवो तिका जुआंव बातिस्त जल्मुचो आसा ताची खबर सांगता आनी तिका तिची मावशे- भयण, एलिजाबॅथी कडेन धाडटा, पवित्रपण आनी निर्मळपणाची भावना हांगा दाखल जाता. आंकवार मारियेक कितल्या अभिमानान आनी व्हडवीकेन पवित्र सभेची सेवा करूंक देव निर्मिता आनी तिचे वरवीं आपलीं चिंतनां शार्ती पावयता. पवित्र पुस्तकांत तिचे विशीं जरी स्पश्टपणान सांगिल्लें ना तरी माग्नीफिकात म्हणल्यार मारियेच्या तुस्त गितांत मारियेची खाशेली भुमिका स्पस्ट करता. ‘आतांच्यान सगळ्यो पिंडका म्हाका म्हणटल्यो ‘सुभागी’. तिची इतली पवित्र प्रतिमा आमचे मुखार उबी करता.
‘ही तुजी आवय’
देवान जेन्ना संवसाराक पातका-मुक्त करूंक चिंतलें आनी ते खातीर आपल्या पुताक ह्या संवसारांत धाडूंक आनी ताका संवसारी जल्म दिवंक आंकवार मारियेक विंचून काडली तेन्ना तिणें म्हणले, ‘ही आसा हांव सर्वेस्वराची चाकर्न’ आनी तिणें संवसारी जिविताचो त्याग केलो. देवाचे राखणे खाला तिणें जेजूक जल्मांत हाडलो आनी ताची सुरक्षा केली. सदां पवित्रतायेन जियेली. जेजूचेर बगलांट घालून ताका धरून व्हेलो आनी ताचेर मरणाचें फर्मोण मारलें, तेन्ना तिच्यान तें आयकूंक जालें ना. तरी ती ताचे बराबर चल्ली, खुरसा मुळीं उबी रावली. वयर खुरसार रावून जेजुन तिका उद्देशून आपल्या मोगाच्या शिश्या जुआंवाक म्हणलें, “ही तुजी आवय” आनी त्या वेळा थावन शिश्यांनी तिका आपणाची आवय म्हूण घेतली. थंयच्यान ती पवित्र सभेची आवय जाली. सियोनाची धूव, इज्रायलाची राणी आनी आमची आस्कारीण, सगळे खाल्तीकायेन जियेले उपरांत तिचे ल्हानविकाये पासत तिका कुडी-ऑत्म्या सयत देवान सर्गार व्हेली.
सोंपयतना…
शेत कापणीचो हंगाम रायच्या कणसांक 5 ऑगस्टाक विळो लावून सुरू जालो. मागीर थोड्या इगर्जांनी ही समारंभणी जाली, पूण भौशीक रितीन चडावंत इगर्जांनी कणसां फेस्ताचो उत्सव आज जाता. कांय कडेन तो मागीरूय जातलो, आज मात व्हड परब. पयलें धान्य देवाक अर्पण म्हणल्यार आमच्या खाणाचेर देवाचो आशिर्वाद मागप. आयच्या दिसा भारताच्या स्वातंत्र्याचो दीस मनयतना, आमच्या जिविताचेर आनी सगळ्या कार्यांचेर तेच सर्गार गेल्ले सायबीण मांयचो आशिर्वाद मागूंया.
विन्सी क्वाद्रूस
9822587498
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
