भांगरभूंय | प्रतिनिधी
महाराष्ट्र, कर्नाटकांत सहकार चळवळ रुजल्या तशी आमच्या गोंयांत रुजूंक ना. कारण आंवाठ उणो. हांगा शेतकार, शेतां, भाटां, शेतकी आनी ल्हान उद्देग तशे उणेच. ह्या दोन व्हडल्या राज्यांनी सहकार चळवळ राजकी फुडाऱ्यांच्या हातांत आसा. ऊसाचे कारखाने, इथेनाॅल, सहकारी पतसंस्था, बँको, बाजार समित्यो, भाजी, फळ बाजार… हाचेर तांचोच शेक. प्रामाणीक आसात, ते येशाचे तेंगशेर पावले. उरिल्ल्यांचो सहकार वादग्रस्त थारलो. थोड्यांनी सुवार्थांत बदल्लो. मात, थंयची लोकसंख्या, अर्थीक, शेतकी उलाढाल व्हडली आशिल्ल्यान लुकसाण भरून येवपाचे प्रकार घडटात वा कांय वेळार भितरली कसलीच खबर भायर सरना. गोंयांत ऊस, दूद, भाजी संबंदीची चळवळ फुलपाक शकली ना. मुळांत उत्पन्न- उत्पादनाचो उणाव. कश्ट करपी लोक उणे. आतां तर भींग घेवन सोदचे पडटात. कांय सहकारी संस्था, दूद सोसायटी, खाजगी बँको बऱ्यो चल्ल्यो. पूण कालांतरान थोड्यो वादग्रस्त थारून बंद पडल्यो. अर्थांत हाचे फाटल्यान भ्रश्टाचार, गैरप्रकार, गैरकारभार, मनमानी वागप आशिल्लें, हें न्हयकारून चलचें ना.
कालूच माशेल महिला सहकारी सोसायटीचें प्रकरण विधानसभेंत आयलें. तिच्या संचालक मंडळान कोट्यांनी रुपयांची अर्थीक भानगड केल्ल्याचो आरोप गुंतवणुकदारांनी हालींच केल्लो. कांय म्हयन्यां पयलीं आझाद मैदानाचेर निदर्शनांय केल्लीं. भ्रश्टाचाराचे आरोपूय जाल्ले. पुरावे आसले बगर ते हें पावल उखलचे नात. पूण कोणे कांयच काना- मनार घेवंक ना, अशी तांची खंत. प्रामाणीकपणान जोडिल्लो घामा- कश्टाचो पयसो जेन्ना असो उदकांत मीठ विरघळचें कसो नाच्च जाता, तेन्ना कितें भोगता, तें ताचें तांकांच खबर. हातूंत निवृत्त जातकच मेळिल्ली सगली रक्कम गुंतयिल्ले नोकरदारूय आसतलेच. हेर बँकांनी कटकटी चड, व्याजूय उणें मेळटा, ताका लागून चडशे लोक धोको पत्करून खाजगी बँकांनी, पतसंस्थांनी पयशे दवरतात. मागीर कांय वेळार तांकां असो जल्माचो धडो मेळटा. गोंयांतल्या दोन व्हडल्या खाजगी बँकांचें कांय वर्सां पयलीं दिवाळें वाजलां. तातूंतले एके बँकेच्या वेव्हारांत सरकारान लक्ष घाल्ल्यान भोवतेक खातेदारांक तांची रक्कम खूब वर्सांनी कांय जायना परत मेळ्ळ्या. अजून थोड्यांक ती मेळपाची आसतली. पूण सगल्यांक मनस्ताप जालो, राटावळी करच्यो पडल्यो, ताका जापसालदार कोण? माशेलांतले सोसायटी प्रमाण, हेर कांय सहकारी बँकांच्या अर्थीक भानगडींच्यो कागाळी सरकारा कडेन आयल्यात. तांचे चवकशेक गती दितले. दोशी व्यक्तींक कडक ख्यास्त दितले, अशें मुख्यमंत्र्यान सांगलां. दिवाळी जावचे पयलीं ह्या दिवाळें वाजिल्ल्या सगल्या बँकांनी, सोसायट्यांनी पयसो गुंतयिल्ल्या लोकांक न्याय मेळचो.
उद्देग, वेवसाय, धंदो बरे भशेन चलून चार पयशे हातांत घोळपाक लागले काय थोड्यांक पतसंस्था, बँक, सोसायटी सुरू करीन दिसता. सरकारी, खाजगी कर्मचारी, कामगारूय ल्हान प्रमाणांत ती स्थापन करतात. तातूंत चुकीचें कांय ना. जो मेरेन ती पारदर्शक पद्दतीन चलता, तो मेरेन तिका कोण नांवां दवरिनात. पूण संचालक मंडळाच्या पाटल्यांत एक कुसको आंबो आसलो काय मागीर कांय वर्सां भितर ते अर्थीक, शेतकी वा हेर खंयचेय संस्थेंक काळें खत लागताच. लोक तुटून पडटात. सत्ताधारी, विरोधी संचालक मंडळां मदीं वाद जातात. उपरांत ती संस्था सावरली ना जाल्यार कितें जाता, तें गोंयकारांक वेगळें सांगपाची गरज ना. संचालक मंडळ, अधिकाऱ्यांचे चुकीचे निर्णय वा गैरप्रकाराक लागून बँको, पतसंस्था बुडिल्ल्यो आसात. तेन्ना शॅर विकत घेवपी, रक्कम गुंतोवप्यांनी संचालक मंडळा वयल्या मनश्यांचो आदलो इतिहास तपासून पळोवंक जाय. दुबाव आसल्यार हातांत आसा ती 100 टक्के रक्कम भितर गुंतोवपाक जायना. अर्थीक संस्थांचें दिवाळें वाजता, पूण कांय आडवाद सोडल्यार संचालकांक ख्यास्त जाल्ल्याचें तुमी केन्ना आयकलां? कारण पुरावे नासतात आनी त्या मनश्यांचो वयर मेरेन वशिलो, वळख आसता. मातये भरवण जाता तो सामान्य खातेधारक. तातूंत पयशे गुंतोवन घेवन रातयां गायब जावपीय अर्थीक संस्था आसात. अर्थांत त्यो गोंया भायल्यो. पूण थंयूय व्याजाचे आशेचे जायते गोंयकार फटवल्यात. वळखीच्या मनशाक (एजंट) लागून तांणी भितर गुंतवणूक केल्ली आसता. सुरवेक व्याजूय बरें मेळटा. मागीर खंयचे कडेन कांय ना.
सरकारान कागाळ आयिल्ल्या पतसंस्था, सोसायट्यांची चवकशी करपाचें थारायलां. ती बेगीन जावची. खातेधारकांक तांचे पयशे व्याजा सयत मेळचे. दोशींचेर कारवाय जावची. दुसऱ्यांच्या पयश्यांचेर मजा मारपाचे, समाजसेवक म्हूण मिरोवपाचे प्रकार आतां पुरो.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
