भांगरभूंय | प्रतिनिधी
मनीस जसो वागता तशें ताचें रुपटें दिसता. अशा लोकांक कांयजाणां खोलायेन पारखूंक शकतात तर कांय जाण तांतूंतल्यांन थोडें भोव जाणून आसा, थोडे सामकेंच भोळेपणा घेवन जिवीत सारतात. हें अशें चित्र आमकां दिसता. आमी अणभवतात.
‘मनशांनी मनशां सारकें वागप’ अशें म्हणलां. आतां हाचो अर्थ कळ्ळा तांकांच कळ्ळा. बाकीचीं जिवी बुद्धी आपल्या गुणांक बाराबर घेवन चलता. चूक कोणाची? म्हजी काय तुजी? हांव म्हणटां म्हजी न्हय. तो म्हणटा म्हजी न्हय. प्रत्यक्ष पळयता जो कोण तो मात ओंठार बोट दवरून बसता. तो बाबडो कितें करतलो? तो बी वयर सकयल जाता. कांय भुरग्यां मुखार अक्षरां कशा कशीं नाचतात तशीं चित्रां ताच्याय मुखार घडये नाचतात.
आंगान संस्कार खूब भरल्यात. पूण, आशीकुशीचीं चित्रां ताका विचलीत करतात. अश्यांत तो भटकंती करपी मन घेवन भोंवूंक लागला. सामकारा वाडलेले, हांसलेले , खेळलेले खंय विसरल्यात? पूण थोडें विसरला अशें दाखोवपाचें तांणी पांघरूण घेतलां. मनांतल्या कांय गोश्टीर तो थीर जाला. ताची मतां ताणेंनूच कुशीक सारल्यांत. म्हजो इश्ट आयज पळय खंय पावलो. हांव मात असोच? खुबूच बरो रावपाचें कारण आसूं येता काय? अशेय प्रस्न ताका सतावंक लागल्यात. सूटका आसतली? सत्य मार्गान जाय तशें मेळ्ळी जाल्यार आसतली. पूण ना. कित्याक? सत्य स्थितीत रावूंन ताचे जगणे व्यर्थ वता ताका उशीर जाता.तो वयान वाडटा. झटपट जाय. अशें ताच्याय मनांन घर करूं लागला. हें कित्या?
कांय ना. मनशांची विचार करपाची इंद्रियां शुद्ध विचार कमी आनी अशुद्ध विचार चड करता. सगलें कोण करता. कित्यां? मनीस गैरमार्गान नांवा कमोवक सोदता,मनीस गैरमार्गान धनी जावंक पळयता. म्हज्या बाराबरचो जो म्हज्यानीय फाटी आशिलों जर करूं शकता तर हांव कित्या फाटी रावूं?हें कितलें वायट विचार अशीच चिंतपा उच्च गतीन धांवपा लागल्यांत काय? बरे विचार दिवपी कमी जाल्यात. बरें सांगपी आसात तांचे आयकता कोण? मनार घेता कोण? हे प्रस्न तो घेवन भोंवता, भोंवत आसा. कित्याक काय? बरें करपाक मंदगती येतलीच ताचें हें कारण. हांवूंय पळयतां आनी तुंवूंय बी. कोण चुकीचो? कोण न्हय. बरे विचार मांडपी आपले विचार मांडीत आसता.ताचे विचार अशे की कांय तरी बदल कांय जाणां मदीं जातले. दोन प्रतीशत तीं आसनात. समाजान आयज कितें बदल्लां तसो बदलूंक सोदताना ताका आपूण बरो रावन खाला उरलां हाची चिंतना सतायतात. मनीस फकत धावता. हांवें बरे बदल केल्यात. पूण म्हज्या बदलाक मोल मेळतना.
चालना ही नाच्च. भलतोच अर्थ नासूनय बाजी मारूं लागला. ताका साथ हाथ दिवपी कोण? तोच जो पयलीं तसोच आशिललों जसो हो आयज आसा. गैर व्यवहार,मार्गाय,जाय तशें जायना.आतां हांवूंय बी तुजो साथी अशें घडूक लागला.सिरवीस,व्यवसाय जांव आनी कसलींय कामां पेजाद रोखड दिता? यो त्या पत्रकार तुजें नांव पयलीं झळकता. प्रस्न करीत? कित्याक आवाज करता? तुका जाय तुवूंय यो. तुका कोणें आडायला. पूण तुजे कडेन खंय ताणें केलां तसलें आसा? म्हणूनच तूं थंयच आडखळ्ळा. तुवेंय भरपूर केलें. तेवूय तुज्या ऐपती भायलें जालें. तुका असो धुखल्लो. धा रूपयांचें शंबर रूपयांत जालां. तू झगडटलो, झगडटा, पूण तुज्या पदराक धम ना. बरोबर तूं पूण तुजें चलचीना रे हांगा. खरेंच मनशांची हळवी मनां शेंणल्यात, तांकां पळोवन आनीकूय अशें आपल्याकूय शेंणोवपाचे विचार करूं वतात. वळणा वाकडी चड जातात. जो एकटो लढो दिता तो हरना पूण फुडें पावना. ताका खंय कोण मीठ घालता अशी गत जाता. हें उरफाटें जांवचे बदलेक वळणार कांटे पडटात. तुजीं कामां बेगीन जांय जाल्यार हात पसरलेले आसात ते कुशीक काड. तुजें काम जातलें जाल्यार तूं तांचो आसूंक जाय. तुका गर्देन उबो रावपाची गरजूच ना. तूं उलयता चड जाल्यार तुका कुशीक काडूंकय म्हाका येता. खरेंच अशें घडटा. नियम तोडून घडटा. खूब वायट गजाल हांव म्हणटा. हें म्हणपाचें आनी उलोवपाचें काम अशेंच उरता. थोडें जाता थोड्यार पड्डो पडटा. उलय तूं, उलयतच राव तूं…
कश्ट करतलो आपल्याच गतीन कश्ट करूंन खाता. आयतो सोंप्या मार्गान खावपी आपल्या मार्गांन खाता… ह्याच खातीर मनशां भितरलें हळवेंपणा मंद गती घेवंक लागलां काय कितें?
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
