हती जालो आबूज

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

(अक्रूरान मागीर कृष्ण, बलरामाक आपल्या घरा रातीं कडेन रावपाक व्हेले. बाकीच्यांची रावपाची तजवीज ताणें धर्मशाळांनी केली..)

कृष्ण आनी बलरामाक अक्रूर, मथुरेंत घेवन आयला तो कांय लोकांचे दिश्टीक पडलो. जालें! राती भितर सबंद मथुरेंत अरिश्ट आनी केशी मल्लांक जितो मारपी कृष्ण कुस्तांचे प्रदर्शनांत वांटो घेतलो ही खबर पातळ्ळी. हो कृष्ण म्हणटा तो कसो दिसता आनी तो कुस्ती कशी खेळटा तें पळोवपाक वचपाची मथुरेंतल्या लोकांनी ते रातीकूच तयारी केली.

कृष्ण आनी बलरामाक घराकडेन सोडून अक्रूर रातचोच कंसाक मेळ्ळो. ताणें सांगिल्लें प्रमाण कृष्ण आनी बलराम कुस्त्यांच्या प्रदर्शनांत वांटो घेवपाक मथुरेंत आयल्यांत आनी आपणें तांकां आपल्या घरांत रावपाक दवरल्यात अशें अक्रूरान कंसाक सांगलें. आपणें सांगिल्लें काम वेवस्थीत केल्लें खातीर कंसान अ‌क्रू‌राक शाबासकी दिली. दुसरे दिसा कृष्ण, बलरामाक धोणुर्याग आनी कुस्त्यांचे प्रदर्शन जातलें ते सुवातेर घेवन यो अशेंय ताणें अक्रूराक सांगलें. कंसाचो निरोप घेवन अक्रूर घरां परत आयलो.

कंसा कडेन कुवल्यापीड नांवाचो एक व्हडलो हत्ती आशिल्लो. मथुरेंतल्या सगळ्या लोकांक ह्या हतया विशीं खबर आशिल्लें. खंयच्या गुन्यांवकाराक मरणाची ख्यास्त दिवपाची आसल्यार ह्या हतयाचो उपेग करताले. ताच्या माहुतान हुकूम दितकच कुवल्यापीड हती ताच्या मुखार आशिल्ल्या मनशाक आपल्या पाया पोंदा चिड्डून मारतालो. ताच्या कुशीक सावन लेगीत वचपाक लोक भियेताले, इतलो त्या हतयाचो भंय लोकांक दिसतालो. अक्रूर वतकच कंसान ताच्या माहुताक आपोवन घेतलो आनी ताका सांगलें, “हें पळय, फाल्या वृंदावनातल्यांन आयिल्ले ते कृष्ण आनी बलराम मंटपा कडेन येतले. त्या वेळार तू कुवल्यापीड हतयाक बरो सजोवन मंटपाच्या दारांत उबो कर. कृष्ण आनी बलराम येतात अशें दिसले म्हणटकच हतयाक तांच्या आंगार घाल आनी तांकां मारुन उडय. फुडें कितें करूंक जाय तें हांव पळयता”. कंसाचे उलोवप आयकून माहूत कितें समजूंक जाय ते समजलो. कृष्ण आनी बलरामाक हतया कडल्यान कंस मारून उडोवपाक सोदता हें ताच्या लक्षांत आयलें. कंसान सांगिल्ले आयकून माहूत थंय सावन गेलो.

माहूत वतकच कंसान ताचे दोन खाशेले मल्ल, चाणूर आनी मुस्टीक हांकां आपोवन घेतले. दुसऱ्या दिसा ताणीं कुस्त्यांच्या प्रदर्शना वेळार कृष्ण आनी बलरामाक कांयच द‌यामाया दाखयनासतना आखाड्यांतूच मारून उडोवचे अशें फर्मायलें. हें जातकच कंस सुशेगाद जालो आनी न्हिदपाक गेलो.

लोकांची गर्दी

दुसऱ्या दिसा कृष्ण आनी बलरामाक घेवन अक्रूर पयलीं धोर्णूयाग जे सुवातेर चलतालो थंय गेलो. तांच्या वांगडा हेर याद‌व तरणाटेय आशिल्ले. वृंदावनातल्यान, कृष्ण कुस्ती खेळपाक आयला हें लोकांक कळिल्ल्यान तांकां पळोवपाक गर्दी जाल्ली. कृष्ण- बलरामा वतात थंय- थंय लोक वचूंक लागले.

धोर्णूयाग चलतालो त्या मंटपांत भितर सरतकच कृष्णान थंय सजोवन दवरिल्लें कंसाचें व्हडलें धोणू पळयलें. सादारण मनशाक उखलूंक जावचें ना इतलें ते जड आशिल्लें. ‘पळोवया तरी कसलें आसा तें’ अशें म्हणून कृष्णान तें उखल्ले आनी उबे केलें. ताची दोरी बांदली आनी ती नेटान ओडली. तशें तें धोणू काड करून मोडले. दोन कुडके जाले. तसो कृष्ण हांसलो. पूण थंय जमिल्ले लोक गप जाले. कृष्ण कितलो बळिश्ट आसा तें तांकां तेन्ना समजलें. कृष्ण मागीर थंय सावन भायर सरलो आनी कुस्त्यांच्या प्रदर्शनाचो मंटप जंय आशिल्लो थंय अक्रूरा सयत वचपाक लागलो. लोकूय ताच्या फाटोफाट चलपाक लागले.

धोर्णूयाग चलतालो त्या मंटपांतले ताचें व्हडले धोणू कृष्णान मोडून ताचे दोन कुडके केले ही गजाल रोखडीच कंसाक कोणेतरी कळयली. ती आयकून कंसाच्या काळजात कच्च जालें. ज्या मनशाच्या हातातल्यांन ते धोणू मोडटलें तो मनीस तुज्या मरणाक कारण जातलो हें एका साधवान सांगिल्लें भविश्य ताका याद जालें. आतां आनीक कृष्णाक ह्या संवसारांत दवरपाचो ना अशें कंसान मनांत घट्ट थारायलें.

कृष्ण आनी ताच्या वांगडचे लोक कुस्त्यांच्या मंटपां कडेन चलत वताले. इतल्यांत दारार उबो आशिल्लो कुवल्या पीड हत्ती अचकीत तांचे वटेन धांवत येतना अक्रूरान पळयलो. त्या हतयाक ताचो माहूत ताचे वटेन मुद्दम धांवडावन हाडटा तें अक्रूराच्या लक्षांत आयलें आनी ताणें म्हणलें, “कृष्णा, तो माहूत मुद्दम हतयाक तुका चिड्डून मारपाक आमचे वटेन धांवडायता. तेन्ना आमी आमचे जीव वाटोवया.” तशें कृष्णान ताच्या वांगडच्या यादव तरणाट्यांक, व्हडल्यान बोवाळ करीत त्या हतयाच्या आंगार वचात अशें सांगलें. कृष्णान तशें सांगिना फुडें यादव तरणाटे तांच्या हातांत आशिल्ले दांडे आपटीत “कृष्ण, कृष्ण” अशें म्हणीत हतयाच्या आंगार गेलें. जमिल्ले मथुरेंतले लोकूय कृष्ण कृष्ण अशें म्हणीत तांच्या वांगडा चलूंक लागले.सगळो वाठार ‘कृष्ण, कृष्ण’ आवाजान भरुन गेलो. तो आवाज आयकून कृष्णाच्या आंगार धांवून येवपी हती आबूज जालो. तो भियेवन परतलो आनी वाट मेळटा ते वटेन धांवत सुटलो. त्या बोवाळांत वयर बशिल्लो ताचो माहूत खंय शेवटून पडलो तें कोणांक कळ्ळें लेगीत ना.

मुखार चलता

अनिल नायक

9049079789