भांगरभूंय | प्रतिनिधी
स्वदेशी म्हालाक प्राधान्य, ही संकल्पना सगल्याच देशांनी आसा. मात कांय कारणांक लागून दरेका देशाक आयात- निर्गत ही करचीच पडटा. मागीर तो कितलोय स्वाभिमानी देश आसूं. हें यूग जागतिकीकरणाचें. म्हणटकच 100 टक्के बंद अर्थवेवस्था अस्तित्वांत ना. मात दर्यांत आशिल्ले धाकटुले देश खूब उणी आयात, निर्गत करतात. एका काळार नेपाळ, भूतान, आफ्रिकेंतले देश आयात, निर्गतीं बाबतींत फाटल्यान आशिल्ले. उत्तर कोरिये सारको अलिप्त देश पसून आतां चीन, रशिये वांगडा वेपार करता. तरीय आमी भारतीयांनी स्वदेशी म्हालाक प्राध्यान दिवपाक जाय. हाचो अर्थ विदेशी वेपाराचेर बहिश्कार घालप असो न्हय.
मुख्यमंत्री डाॅ. प्रमोद सावंत हांणी काल सेवा पंद्रस कार्यावळींत स्वदेशीक प्राधान्य दिवचें असो उलो मारलो. वेपारी, गिरायकांनी स्वदेशीक पयली पसंती दिवची. हाचो फायदो भारतीयांक जातलो, अशेंय तांणी सांगलें. गोंयच्या आपमजत गटां मुखार ते उलयताले. आमी ह्या गटांचीं खाणां, हेर उत्पादनांक उर्बा दिली जाल्यार राज्यांत अर्थीक क्रांती जातली. दुबावूच ना. आपमजत गटांनी लघुउद्देगां पुरते मर्यादीत रावनासतना वेवसायीक पांवड्याचेर देंवपाक जाय. फक्त खाणांच न्हय, तर खास गोंयच्या जेवणांचेर, हेर जिनसांचेर लक्ष केंद्रीत करपाक जाय. आयज भायर खास गोंयचें जेवण मेळत हाची खात्री ना. ताकाच लागून जंय घरच्यो बायलो रांदतात वा घरगुती खाणावळी आसात, थंय गर्दी दिसता. बोल्सांत पयश्यांचो खळखळ वाडिल्ल्यान म्हारग हाॅटेलांनी वचपीय गोंयकार आसात. मुख्यमंत्र्यान सांगलां, त्या स्वदेशीचो अर्थ घरगुती, हे मातयेंतलें, आमचें निजाचें, भारतांतलें असो घेवया. आत्मनिर्भर, स्वयंपूर्ण भारताचे दिकेन उखलिल्लें तें पावल थारतलें.
आपमजत गटांच्या 50 हजार बायलांक सरकारान 350 कोटी रुपयांचें रीण दिलां. बायलो स्वावलंबी जाल्यो काय कुटुंबाचीय उदरगत जाता. खाणांच्या मळा वयल्या बायलांनी म्हालाचो दर्जो सांबाळपाक जाय. ‘गांवठी’ म्हणलें काय गोंयकार उंचाबळ जाता. कितलेय पयशे दिवन तो म्हाल विकत घेता. मात हो गांवठी म्हाल दुपेट म्हारग आसता. देखून अर्थीक शक्त नाशिल्लें गिरायक सवाय आनी भायल्या म्हाला कडेन वळ्ळां. दुसरे वटेन ब्रॅण्डेड म्हाल घेवपी लोक आसात. भारतांत विदेशी म्हारग म्हाल खपपाचें हें एक कारण. भायलें तितलेंच बरें म्हणटनाच, स्वदेशी म्हालाकूय प्राधान्य दिल्यार थळाव्यांक बाजारपेठ मेळटली. हातूंत इलेक्ट्राॅनिक्स, हस्तकला सयत हेर सगलो म्हाल, सेवा आयल्यो. रोजगार वाडटलो. गांवांची उदरगत जातली. आयात उणी जाल्ल्यान विदेशी चलन वांचतलें. कपडे, हस्तकलेच्या वेपाराक लागून सांस्कृतीक वळख तिगून उरतली. देशांतूच सर्त जाल्ल्यान मोल देंवतलें. एका काळार भायल्या कंपनींक विरोध जातालो. एके थंड पेयाचे कंपनीक 45 वर्सां पयलीं खर विरोध जाल्लो. उदकाची टंचाय जातली हें एक कारण आशिल्लें. मात आतां ते आनी हेर कंपनींनी थंड पेयांचो स्वदेशी उद्देग लागीं लागीं काबार केला.
अमेरिकेन शुल्क लागू करतकच एके स्वदेशी संघटणेन विदेशी ब्रॅण्डांचीं नांवा दिवन तांचेर बहिश्कार घालचो अशें आवाहन केल्लें. बरें आसा. पूण पर्यायी वेवस्था नाका? हातूंतल्या कांय वस्तुंची स्वदेशी म्हाला कडेन तुळा जायना. विदेशी कंपनींनी भारतांतली गुंतवणूक बंद केली वा उद्देगूच परत व्हेले जाल्यार करोडांनी कामगार बेकार जातले. तो म्हाल विकपी, कच्च्या म्हालाची पुरवण करपी भिकेक लागतले. विदेशी गुंतवणुकेक लागून तंत्रज्ञान येता. तें येवंक ना जाल्यार उदरगतीचो वेग मंदावतलो. विदेशी म्हालाचें वेसन लागिल्ल्यांचो विरोध जावं येता. म्हत्वाचें म्हणल्यार संबंदीत देश भारताचेर बेजार जातले.
स्वदेशीक वयर काडटलो जाल्यार दर्जो जाय, स्पर्धात्मक गुणवत्ता जाय. हें जातलें तेन्ना भारतीय गिरायकाचे पांय विदेशी म्हाला कडेन वळचे पसून नात.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
