भांगरभूंय | प्रतिनिधी
आयतारा सुट्टी आशिल्ल्यान मनांत विचार आयलो, घरांत बसून कितें करतलें? आयज आयतार. खंय तरी मेकळे हवेंत पासयेक वचपाचें. म्हाका दिसलें खूब दिसांनी खंय तरी एकांतात वेळ घालोवचो आनी दिसपट्या नित्यनेमांतल्यान थोडे वेगळी तरेन मेकळीक अणभवची. हालींसराक मनांतूय खूब विचार घोळटाले. एकांतात वेळ घालोवप खूब गरजेचें आशिल्लें.
घरा लागीं एक न्हंय आसा. थंय वच्चें, असो मनांत विचार आयलो. वतना वाटेर ल्हान– व्हड कानाल मेळटात. पासय मारपाची म्हणून हांव कानालांच्या रस्त्या वटेन गेलें. तातूंतल्यान व्हावपी थंड उदक, कुशीक आशिल्लीं पाचव्या रंगाचीं दाट झाडां. माड, सुपारेच्या झाडांचीं भाटां आनी केळींची बागायत… तांतूतल्यान येवपी थंड, शितळ वारें… एक वेगळेंच वातावरण हांवें अणभवलें.
भाटांतल्यान वाट काडीत न्हंयेचेर पावलें. सगले वटेन शांत वातावरण आनी वारोय बरो येतालो. चिंतलें कांय वेळ हांगाच बसचें. न्हंये मदीं काळ्या रंगाचो व्हड फातर आशिल्लो. ताचेर वचून बसलें. थंय इतलें मग्न जालें की त्या थोड्या वेळात हांवें खूब गजाली अणभवल्यो. वेगवेगळ्या सुकण्यांचे साबार तरांचें गोड, म्होंवाळ आवाज. न्हंयेचे कुशीक आशिल्लीं तरातरांचीं ल्हान, व्हड झाडां, तांचेर फुलिल्लीं फुलां, झाडांचेर बशिल्लीं शेवणीं. न्हंयेंतले शिटूक नुस्तें. उदकांत पांय घाले उपरांत नुस्त्यांनी पांयांक केल्लो स्पर्श… एक वेगळीच मजा दिताली.
म्हाका म्हज्या भुरगेपणांतले एके गजालीचो उगडास जालो. जेन्ना मम्मी न्हंयेचेर कपडे धुंवपाक वताली तेन्ना तिचे वांगडा हांवूय वतालें. मम्मीची लांबलचक साडी उदकांत सोडून नुस्तें धरतालें. तें धरपाक कळनासलें, पूण कशीं तरी 3 – 4 नुस्तीं मेळटालीं. मागीर तांकां डब्यांत घालून घरां हाडप आनी घरां कुशीकचे बांयंत सोडप. आयज कितल्याश्याच वर्सांनी हे गजालीचो उगडास जालो.
काय वेळान विमानाचो आवाज कानार सादलो, तशी म्हजी नदर रोखडीच वयर मळबांत गेली. मळब निळ्या, धव्या रंगान भरिल्लें. कांय वेळ तशेंच मळबाक पळयत रावलें तर वेगवेगळे देखावे म्हाका दिसपाक लागले. सुकण्यांची, जनावरांची, सैमीक दृश्यांचे वेगवेगळे आकार हांवें पळयले. तशेंच पळयत रावनशें दिसलें. भुरगेपणांत आमी विमानाचो आवाज आयलो काय कशीं खंय आसा थंयच्यान धांवत भायर येतालीं, ताचोय उगडास जालो.
फुलपाखें म्हणलें की कितलेशेंच रंग आमच्या दोळ्यां मुखार येतात. तांबडो, निळो, पाचवो, काळो, हळडुळो, जाभळो, धवो…. ह्या रंगाचे खूबशे फुलपाखे हांवें पळयले. फुलपाख्यांनी सैमाची सोबीतकाय आजून वाडटा. जशी जशी सांज दाटत गेली, सुर्य दोंगरा आड वचपाक लागलो तेन्ना आनीक वेगवेगळे सैमीक देखाव म्हाका पळोवपाक मेळ्ळें. हळडुळो, तांबडो, केसरी, जांभळो रंगाचो शिंवर मळबांत जालो, तें रंगान भरुन गेलें. केन्ना वेळ गेलो कळ्ळेंच नात. सैमाचे कुशींत वेळ घालोवन मनाक खोशी जाली. कुडीक शांत विसव मेळ्ळो.
सैमान वचून आमी सैमा विशीं अभ्यास केलो, ताचेर मोग केलो, सैमा लागीं रावलीं तर खूब फायद्याच्यो आनी बऱ्यो गजाली अणभवतलीं हें त्या दिसा म्हाका कळिल्लें. दर एकलो सैमाच्या मोगांत पडटलो. त्या दिसा म्हाका अशें दिसले सैमालागीय बी इश्टागत जांव शकता. अशें दिसलें दरेक सुट्टी अशें तरेन घालयली तर दिसपट्या ताणांतल्यान थोडी मेकळीक मेळटली. सैम हो मनीसजातीचो सगळ्यांत बरो इश्ट. सगळीं मेळून सैम सांबाळूया.
प्राची गांवकार
सुर्ला-सत्तरी
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
