सुरभी कार्यावळींत म्हायतीपट

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

(एका तेंपार तारवाचेर सगळीं सावदां- सवणीं एकठांय खुशाल रावतालीं, अशी काणी आसा. हांगचें वातावरण तिका तशेंच दिसलें, म्हुणून  तिणें हें नांव दिलें… आतां मुखार..) 

आमच्या ह्या गोकुळा खातीर सगळ्यां परस चड कश्ट  घेतले ते विलासान. ताणें ह्या प्राण्यां खातीर खूब काम केलें. हांगां येवचे पयलीं ताका कासाक वचपाचें पिशें आशिल्लें; पूण तें सगळें तो हांगां येतकच  विसल्लो. प्राण्यांचेर  ताणें खूब माया केली. हांगच्या प्राण्यां बरोबरच्या अणभवांचेर बरोवचें अशें ताका दिसताले. ताका लागून ताणें ‘ नेगल ’ हें पुस्तक  बरयलें. तें लोकांक  इतलें आवडलें, की त्या खातीर ह्या प्राण्यांची आनी प्रकल्पाचीय नामना जाली. लोकांचे पंगडार पंगड  हे प्राणी पळोवपाक येवपाक लागले. ह्या येवपी सोयऱ्यां कडल्यानच आमकां कळ्ळें, की सिद्धार्थ काक हांच्या ‘ सुरभी ’ हे कार्यावळींत तांणीं सिंगापुरांत चिंपाझी वांगडा नाश्तो करतना पळयलो.  ही खबर सांगतल्याक हांवें सहज म्हणलें, की त्या खातीर  सिंगापूराक वचपाची गरज कित्याक आसा ? सिध्दार्थ काक हांगां आयले तर तांकां आमचे कडेनय  पँथरा वांगडा नाश्तो करपाक मेळटलो. मजा म्हणल्यार हें तांच्या कानार गेलें आनी सोदीत ते आमचे कडेन आयले. तांणीं आमचेर स मिन्टांची फिल्म केली आनी आपले कार्यावळींत दाखयली. तो भाग पळयतकच लोकांची इतली गर्दी वाडली की आमकां ताचो त्रासच जालो. टीव्हीचेर पळयिल्ल्यांक दिसतालें की आमी फकत  प्राणी संग्रहालयच  चलयतात. ताका लागून तांचो मुड आसतालो पिकनिकेचो. मागीर  आमकां आमच्या कामाचें रुप समजावन सांगचें पडटालें. पूण  ‘सुरभी’ तल्या फिल्मा खातीर आमच्या प्रकल्पाक  भरपूर नामना मेळ्ळी आनी मजत करपीय वाडले, हें मात खरें.

आमच्या ह्या गोकुळाक भेट दिवपाक  खंयच्या खंयच्यान लोक येताले. ताका लागून  बऱ्याच वेळार विनोदी प्रसंगय घडटाले. तातूंतलो एक मुजरत सांगपा सारको आसा. सुहासिनी मुळे एक फावट  फिल्म  करपाक आयिल्ली.  तातूंत नेगल काम करतालो. हांव  ताका शुटिंगे खातीर जिपीच्या ट्राॅलेंत बसोवन घेवन गेलों. म्हजो भेस  म्हणल्यार  अर्दी पँट आनी बानयन. कोणूय  सोयरो आयलो तरी असोच आसता. ताका लागून अनवळखी लोकांक हांव  दोतोर  दिसचना. शूटिंग जातकच  परत पावता म्हणल्यार बाळांतिणीची एक कठीण केस आयल्या म्हण कळ्ळें. जीप सोडून  हांव सरळ तपासणेघरांत धांवलों. सुहासिनीबायचो ड्रायव्हर हें सगळें अजापान पळयतालो. तो उपरांत  तांकां म्हणपाक लागलो, “ हांगचो ड्रायव्हर बरोच हुशार दिसता. तो जीप चलयता, वागाक सांबाळटा  आनी बाळांतपण करपाकय मजत करता !” 

प्राण्यांचो सांगात आनी तांच्या खातीर आमच्या प्रकल्पाक आयिल्लें चैतन्य, हाका लागून मनीस  आनी जनावरां मेळून  एक आगळें वेगळें जग आमच्या मदीं निर्माण जाल्लें. पूण  ही गजाल  समजपाक  शासनाची यंत्रणा आनी थंयच्या अधिकाऱ्यांची फौज  इतली संवेदनशील कशी आसतली ? ताकाच लागून तुमी जे रानवटी जीव पोसतात तें बेकायदेशीर आसा आनी ते आमी जप्त करतले, अशो सरकारी नोटीसो  आमकां अदींमदीं येताल्यो. पळोवपा खातीर, तपासणे खातीर कांय  रानअधिकाऱी येताले. पूण  आमची ह्या खातीर भूमीका स्पश्ट आशिल्ली. आमचें म्हणणें अशें आसलें की एक तर हें खाजगी प्राणी संग्रहालयच आसा, असो आरोप करतात तोच मुळांत खरो ना.  हें आमच्या छंदा खातीर तयार केल्लें संग्रहालय  न्हय. हें प्राण्यांचें अनाथालय आसा. त्या प्राण्यांचो जीव साल्वार जावचो म्हुणून आमी तांकां सांबाळटात.  

रानवटी प्राण्यां खातीर सरकाराचीय हीच भूमीका आसा. ताका लागून आमी सरकाराक जशें जाय तशेंच काम करतात.  दुसरी गजाल  म्हणल्यार  आमचें म्हणणें अशें की आमी प्राण्यांक  कशे पोसतात तें पळयात. आमचीं स्वताचीं भुरगीं कशीं आमी तांचेर माया करतात. तांची भलायकी, गरज, सभाव हें सगळें हांगां लक्षांत घेतात. ते हांगां कितले खुशाल आसात तें पळयात. आनीक,  ह्या खातीर सरकारा कडल्यान एका पयशाचीय आमकां अपेक्षा ना. आमी आमच्या फंडांतल्यान वा देणगेदारांच्या देणगेंतल्यान हें अनाथालय चलयतात. मागीर सरकाराक हातूंत आक्षेप कित्याक आसचो ? पूण  हें बेकायदेशीर आसा, हाच्या पेल्यान  सरकारी अधिकारी उलोवपाकच तयार नासताले.

(मुखार चलता)

प्रकाशवाटा (मूळ लेखक : डॉ. प्रकाश आमटे)

देविदास गजानन नायक 

98505 35051