सुताची पुनव, रक्षाबंधन

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

श्रावण म्हयनो हो उपासाचो पवित्र म्हयनो. चडशे गोंयकार बायलो, दादले ह्या म्हयन्यांत  कडक शिवराक रावतात. थोडीं  उपास, संवळें पाळटात. आयज सगले गोंयकार सुताची पुनव मनयतले. देवघर नितळ करून दाराक आंब्याचीं पानां आनी रोजांचें तोरण बांदतले आनी शुभलाभ ही अक्षरां रांगोळेन काडटले. 

हे दीस घरांतलो जाण्टो मनीस रांगोळी घाल्ल्या पाटार धवीं फुल्ल जानवीं ओळीन दवरता. दिवली पेटयता. सगल्या जानव्यांक हळद- कुकूम लावन पुजा करता. पंचारत, कापूर दाखयता. दुसरे वटेन रांदचे कुडींत सुगरण तरातरांचे जिनस शिजोवन केळीच्या पानार वाडटा. मागीर देवाक पान दाखयतात. सगले देवाक नमस्कार करतात आनी एक- एक जानवे गळ्यांत घालतात. सुवादिक जेवण एकवटान बसून जेवतात. 

हेच दीस खारवी नुस्तेमार दर्या कडेन वतात. गंध, फुलां घालून दर्याची पूजा करतात. उदकां नाल्ल सोडटात. कांय गिरेस्त नुस्तेमार भांगराचो ल्हानसो नाल्ल सोडटात. दर्याक नमस्कार करून पावसाच्या दिसांनी दर्या शांत जावचो म्हूण प्रार्थना करतात. दर्या हो तांचें पोट भरपाचें साधन. दर्यांत नुस्तें जाता देखून तांची पोटाची खळगी भरता. 

ह्याच दिसा रक्षाबंधन मनयतात. तरेकवार राखी विकपाक येतात. भयण- भावाच्या नात्याचो हो सण. ह्या दिसा सकाळीं उठून भयण भावाची वाट पळयत बसता. तो येतकच ताका रांगोळी घाल्ल्या पाटार बसोवन हळद, पिंजर लायता. ताका गुलाबाचें फूल दिवन ओंवाळटा. ताच्या मनगटाचेर सुंदर राखी बांदता. हो रेशमी धागो अतुट बंधनाचें प्रतीक. भावाविशीं आशिल्लो हो मोग, आपुलकी, तळमळीचो त्रिवेणी संगम. भाव भयणीक आपल्याक ताकता तशी भेटवस्त दिता. दोगांचो एकमेकां वयलो मोग वाडटा. कर्तव्याची भावना कायमस्वरुपी उरता. भयणीची राखण करपाक भाव धांवता. 

ये राखी बंधन है ऐसा, जैसे सूरज और किरन का, जैसे धरती और गगनका, जैसे भाई और बहन का….

– सिद्धी तिळवे