सुडाचो उजो

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

हमासान इस्रायलाचेर बॉम्ब घालो ताचो इस्रायल सूड घेता. पळेयात ताचो हुलोप कोणाकोणाक लागला. कितले जाण भाजल्यात आनी मुखार कितें जावपाचें आसा हें कोणूच सांगूक शकचो ना.

भारत देशान आमकां एक बुद्ध दिलो. उपरांत पुराय संवसारान ताका आपलो केलो. आमच्या देशान आमकां आनिकूय एक महात्मो दिलो, जाचें नांव गांधी. हें नांव आयकून सद्याक थोड्यांक उस्तुरें बी वता. असले लोक हजार वर्सांनी एकदांच जल्मतात. बुद्धाचो पुर्नजल्म जालो अशें म्हणटात. आनी त्या जल्मांत ताणें आपल्या पयल्या जल्मांत आपणें कितें केलें ताच्यो यादी बरोवन काडल्यो. ह्या यादींक जातक कथा ह्या नांवान आयज वळखतात. ह्या कथांनी बुद्धान कितें सांगलें तें आमकां मेळटा. बुद्धान कितें सांगलां तर फक्त मोग करात. मोगान सगळो संवसार जिखूं येता. झूज, मारामारी करपाची गरज ना. आयज संवसारांत जें कितें चल्लां तें पळयतकूच बुद्धाची याद जाले बगर कशी रावत? इस्रालय-हमास, रशिया युक्रेन सामके सुडान पेटिल्लेवरी वागतात. कितले लोक मेले, कितलें लुकसाण जालें कोणूच पळेना. खेळ खेळिल्ले वरी झूज चल्लां. कितलीं वर्सां चलतलें काय हें आनी हांतल्यान मेळटलें तरी कितें? झूज हो उपाय न्हय तर तो एक अपाय. फाल्यां झूज सोंपतकूच कितें जातलें? जें घडोवपाक शेंकड्यांनी वर्सां लागतात तें खिणांत ना जाल्लें पळोवंक मेळटलें. जाल्लें लुकसाण भरून येवपाक आनीक कितलीं तपां लागपाचीं सांगूक जावचें ना. सगळें कितें जाग्यार घालूंक मेळटलें पूण मनाक जाल्ले घावे कशे पेखपाचे? जपान अजुनूय दुसर्या म्हाझुजाचे घावे घेवन जगता. कशे पेखपाचे हे घावे?
सत्ताधार्यांक कशीच अक्कल येना. झूज फकत एकाच देशाचें लुकसाण करिना. लुकसाण सगळ्यांक जाता. जे झुजांत आसात तांकां जाताच पूण जे हातूंत खंयच ना तांकांय जाता. झुजाचो हुलोप सगळ्यांक लागता. आनी अशे वेळार आमकां बुद्ध येवजता. बुद्धान सांगलां सुडाचो उजो सुडान पालवना, मोग होच ताचेर उपाय. सुडाचो उजो पालयतलो जाल्यार ताचेर मोगाचें अमृत शिंपडावंची गरज आसता.
जातक कथेंतली एक कथा. एक राजा आसलो. बरो कर्तृत्ववान. ताणें आपल्या राज्याचो बरो विकास केल्लो. तो सगळ्यांक मजत करतालो. राज्यांतल्या लोकांक जालीच शेजारच्या राज्यांकूय तो पावतालो. हाका लागून सगळेच ताका बरे आसले. ताका सगळे अजातशत्रू म्हणून वळखताले. एका राजाक ताची कीतर्र् सोंस नासली. तो ताचेर सामको बेजार आसलो. ताका कसोतरी करून अजातशत्रूक ना करचो आसलो. एक दीस ताणें संद सादली आनी अजातशत्रूचेर हल्लो केलो. सगळेच बेसावध आसले. तरसाद हातांत घेवचे पयलींच तांची हार जाल्ली. अजातशत्रूच्या पुराय कुटुंबाक ह्या राजान मारून उडयले आनी लोकांक भंय घालचे खातीर अजातशत्रूक भर चौकांत फांसार दिलो. फांसार चडोवचे पयलीं ताची राज्यांत दिंड काडली. अजातशत्रूचो एक पूत आश्रमांत शिकूंक आसलो. आपणालें शिकप सोंपोवन तो त्याच वेळार राज्यांत पाविल्लो. मुखा वेलें दृश्य पळोवन ताका राग आयलो. ताणें आपले तरसादीक हात घालो इतल्यान अजातशत्रून म्हणलें, ‘फुडलें पळोवं नाका फाटलें पळोवं नाका. सुडाचो उजो सुडान पालवचो ना. ताचेर मोगाचें अमृत शिंपडाय.’ लोकांक दिसलें हाचे तकलेर परिणाम जाला आनी हो कितेंय बडबडटा. पूण ताच्या पुताक ताणें कितें सांगालां तें जिस्त कळिल्लें. ताणें तकलेंतलो राग काडलो आनी थंयच्यान कुशीक सरलो.
उपरांत ताणें त्याच राजा कडेन नोकरी धरली आनी आपल्या कर्तुत्वान वयर वयर सरलो. एक दीस राजान ताका आपलो अंगरक्षक नेमलो. तो इतलो वयर पावलो तरी राजान आपल्या बापायक कसो मारिल्लो तें तो विसरूंक नासलो. ताणें आपूण राज्यांत पावलां आनी योग्य वेळार योग्य तें करतलों म्हणपाचो रकाद आपल्या पयलींच्या सैन्याक धाडिल्लो. तेय खोशी जावन योग्य वेळाची वाट पळेताले. एक दीस राजा एकलोच आसलो. तो न्हिदिल्लो आनी अंगरक्षक ताका राखतालो. ताका दिसलें हीच वेळ बरी आसा आनी राजाक मारूंक ताणें तरसाद उबारली. इतल्यान ताका बापायच्या उतरांची याद जाली. सुडाचो उजो सुडान पालवचो ना. ताचेर मोगाचें अमृत शिंपडाय. हें याद जायना फुडें ताणें तरसाद सकयल काडली. हेवटेन राजाक वायट सपन पडलें आनी राजा घामाघूम जावन जागो जालो. तो घामाघूम जाल्लो पळोवन अंगरक्षकान कितें जालें म्हूण विचारलें आनी राजान सांगलें, आपणांक सपनांत कोणतरी मारूंक आयलो. ताणें तरसाद उखल्ली पूण कित्याक कोण जाणा ताणे आपणाक मारलो ना.
अंगरक्षकान सांगलें, राजा तुका मारूंक आयिल्लो तो आपुणूच. आनी ताणें सगळी खबर राजाक सांगली. राजान ताका ताचो अर्थ विचारलो. अंगरक्षकान सांगलें, आपल्या बापायचो सूड आपणे घेतलो आनी तुका मारलो जाल्यार फाल्यां तुजे कोणतरी वारस आपणाक मारतले. मागीर म्हजे वारस तुज्या वारसाक मारतले. सगळे एकमेकांचो सूड घेत रावतले. सुडाचो उजो पालवचो ना. तो पालयतले जाल्यार मोगाचें अमृत जाय. आयकून राजाक आपणाली चूक कळ्ळी. राजान ताका आपलो जावंय केलो आनी ताचें आनी आपलें दोनूय राज्यां ताका दिलीं. मुखार कोणेच सूड घेवचो न्हय हाची तजवीज केली.
हमासान इस्रायलाचेर बॉम्ब घालो ताचो इस्रायल सूड घेता. पळेयात ताचो हुलोप कोणाकोणाक लागला. कितले जाण भाजल्यात आनी मुखार कितें जावपाचें आसा हें कोणूच सांगूक शकचो ना. आज कितल्या तरी भुरग्यांचे आवय बापूय सोंपल्यात. भुरगीं उबंतरा पडल्यांत. हातलीं कितलीं उरतलीं आनी कितलीं भुकेन वतलीं सांगप कठीण. उरतलीं तीं सूड घेतले बगर ओेगी रावतलीं? हें चलत रावपाचें. तातूंत तेल ओतपीय आसतले. हें थांबतलें जाल्यार बुद्ध समजून घेवचोच पडटलो. ताकाच आपणावचो पडटलो. नासल्यार हें दुश्टचक्र थांबप कठीण.

अभयकुमार वेलिंगकार
9423884687