भांगरभूंय | प्रतिनिधी
इश्टागत पळोवंक वचत जाल्यार चार अक्षरी उतर. पूण ह्या चार अक्षरी उतरांत संवसारांतली पवित्र अशी भावना लिपून उरल्या. संवसारांतलें सगल्यांत सुंदर नातें खंयचें जाल्यार तें इश्टागतीचें नातें. कारण ह्या नात्याक कसलोच सुवार्थ नासता. इश्टागत केन्नाच थारावन जायना. इश्टागत कशी, केन्ना, कोणा कडेन जातली हें कोणूच सांगूंक शकना. इश्टागतीक काळाचीं, वेळेचीं, पिरायेचीं बंधनां नासतात. इश्टागतीक जात, धर्म, वर्ण, लींग असो कसलोच भेदभाव नासता. ल्हान भुरग्यां पसून जाण्ट्यां मेरेन कोणाय कडेन इश्टागत जावंक शकता. छंद, आवड, विचार आनी एकामेकांचे सभाव जुळत जाल्यार इश्टागत जमता. रगताच्या नात्या परस इश्टागतीचें नातें म्हत्वाचें आसा. संवसारांत इश्ट ना असो कोणूच पळोवंक मेळचो ना. मनशाचो कोण ना कोण तरी इश्ट आसताच.
भारतांत तर पुराण काळा सावन इश्टागतीक म्हत्व आसा. श्रीकृष्ण-सुदामा हांची इश्टागत जाल्यार अजरामर आसा. काळ बदल्लो तरी इश्टागतीतली पवित्र भावना आयजूय तीच आसा. इश्टागत ही प्रामाणीक आनी तरळ भावना आसा. इश्टा मुखारूच आमी आमचें मन मेकळे करूंक शकतात. मनीस जिणेंत खिणाखिणाक कितेंय ना कितें तरी घडत आसता. कांय बरे काय वायट घडत आसता. ह्या बऱ्या वायट घडणुकांच्या अपरिहार्यतेचो विचार करीत जाल्यार इश्टागत आनी इश्ट गरजेचें आसताच. देवळांतल्या देवा मुखार जशे आमी आमचें मन मेकळे करतात तशेंच आमी आमच्या खऱ्या इश्टा कडेनूय आमी आमचें मन मेकळे करतात. आयजकाल इश्टागतितूय हिशोबीपण आयला. इश्टागतितूय सुवार्थ आयला. ताका लागून इश्टागतीची पवित्र भावना शेणूंक लागल्या. सुवार्थाच्या काळखांत इश्टागत चाचपडूंक लागल्या. ताका लागून इश्टागतींतल्यान मेळपी आनंदूय उणो जावंक लागला.
सुवार्थी इश्ट आमी सहजतायेन वळखूंक शकतात. स्वताच्या सुवार्था खातीर लागीं येवपी इश्ट आमकां संकश्टाच्या काळांत मजत करिनात. जो आमकां संकश्टाच्या काळांत मजत करता तोच खरो इश्ट आसता. जिणेच्या प्रवासांत खूबशे इश्ट लागीं येतात आनी पयसूय वतात. पूण मनान जुळिल्ले इश्ट मात कायमचे उरतात. इश्टांक लागून आमकां वेव्हार कळटा. अडचणी सुटाव्यो जातात. संकश्टाचेर मात करपाचें धाडस निर्माण जाता. इश्टागतीक लागून आमच्या निर्णयाची तांक वाडटा. इतलेंच न्हय जाल्यार इश्टागतीक लागून मनीसपण जिवे आसा अशें म्हणत जाल्यार अतिताय थारची न्हय. फक्त सहवास म्हणल्यार इश्ट न्हय. सहवास आनी इश्टागत हातूंत फरक आसा. सहवासान इश्टागत फुलत वता हें जरी खरें आसलें तरी इश्टागती खातीर इश्ट सदांच लागीं आसचो अशेंय कांय ना.
खूबशे फावटी लागसारचे इश्ट लागीं नासतात. कितलेशेच दीस तांचे कडेन उलोवपूय जायना. तरी लेगीत तांची इश्टागत कायम आसता. सामकी श्रीकृष्ण सुदाम्या भशेन. पु. ल. देशपांडे हांणी इश्टागत विशयाचेर एक सुंदर कविता बरयल्या. ते बरयतात-
सद्दां याद जावची अशेंय काय ना
इतलेंच न्हय, सद्दां उलोवप अशेंय काय ना
पूण हांव तुका विसरचो ना ही जाली खात्री
आनी तुका हाची जाण आसप ही जाली मैत्री
अशी सरळ सोंपी आनी घट्ट इश्टागत तिगोवन दवरप, निर्माण करप खूब कठीण न्हय आनी सोंपेंय न्हय. मनाचें इतलें हळवेंपण घोव बायलेच्या नात्यांतूय येना. थंय इश्टूच जाय पडटा. कारण हेर खंयच्याय नात्याक आपणें नांव दिलें की, ताचे बरोबर कुटुंबीक, समाजीक, मानसीक आनी शारिरीक बंधनां येतात. ह्या नात्याक मात कसलेंच नांव ना. ताका लागून कसलीं बंधनांय ना, आनी तीं तशीं नासची लेगीत. इश्टां कडेन जायत्या विशयांचेर आमी उलोवप करूंक शकतात. मेकळे जावंक शकतात. थंय बायल, दादलो, जात-पात, पिराय कांयच आड येना. मन मेकळें जाता आनी मन आनंदी उरता.
निमाणें कितें भेट जाली ना जाल्यार गाठीक बसप म्हत्वाचें. जांणी हें जाणलें तांणी मनशांतलें मनीसपण जाणलें. पुल हांणी ‘मैत्री’ ह्या विशयाचेर सुंदर उतरांनी बरयलां. इश्टागत अशीच आसता, सामकी सुंदर. जाणें इश्टागतीचें सुंदर नातें सांबाळ्ळां ताची जीण खोशयेन फुलून गेली. इश्टा सारकें सुंदर नातें ह्या संवसारांत दुसरें खंयचेंच ना. जाका इश्टागत समजली ताका जीण समजली.
श्याम ठाणेदार
9922546295
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
