भांगरभूंय | प्रतिनिधी
देवान म्हाका कांयच दिलें ना, म्हजें नशिबूच फुटकें अशीं उतरां जाय ते फावट राकेशाच्या तोंडांतल्यान आयकूपाक मेळटालीं. जसो दरेक मनीस आपल्या जिणेंत कितें तरी बरें करपाक पळयता, एक बरो मनीस जावंक सोदता, बरें काम मेळोवपाक पळयता, बरी नामना जोडपाक सोदता तेन्ना हींच सपनां पळोवन तो बरें शिक्षण घेता. फुडाराची वाट सोदीत आसता. दरेक मनीस आपलें शिक्षण पुराय जातकच नोकरेच्या सोदांत आसता. तेच भशेन राकेश लेगीत आपलें शिक्षण पुराय करून नोकरी सोदता. एक-दोन वर्सां जायत्यो मुलाखती दिल्या उपरांत लेगीत ताका खंयच कसलीच नोकरी मेळना जाली. दर खेपे ताका निराशाच मेळटाली.
राकेश देवान आपणाक कांयच दिवंकना आपलें नशिबूच फुटके अशें म्हणत सदांच देवाक शिणतालो. आपल्या नशिबाक दोश दितालो. काम कांयच मेळना घरांत बसून बसून तो सामकोच उबगल्लो. जायते फावट यत्न करून लेगीत ताच्या हाताक कसलेंच काम लागना जालें. दरेक फावट लागता तें अपेस. राकेशाक ताच्या फुडारा विशीं खूब काळजी जावंक लागली. दीस रात तो त्याच विचारांत आसतालो. काम ना धंदो आतां जातलें तरी कशें ह्याच विचारांत तो फुडली जीण जगतालो. पयलींच्या तेंपार पदवी घेतली की नौकरी पक्की मेळटाली अशें म्हूण तो जाणां आशिल्लो पूण आतां तशें कांयच उरुंक नाशिल्लें .आतांचो काळ वेगळो. आतां काम मेळोवपा खातीर कितें कितें करचें पडटा हाचो ताका बरोच अणभव आशिल्लो. हें सगळे चितून तो अदीक निर्शेतालो.
जेन्ना वाड्यावयल्या आपल्या एका इश्टा वांगडा तो खंयतरी भोंवपाक गेलो तेन्ना ताका थंय एक साधू महाराज मेळ्ळो. साधू महाराज हो एक बरो मनीस आसता अशें ताका ताच्या शिक्षकांनी इश्कोलांत शिकयताना सांगिल्लें. तेन्ना सावन साधू महाराजां विशीं ताच्या मनांत खूब मान सम्मान आशिल्लो. तो आपल्या अपेसा विशीं साधू महाराजांक सांगपाचें थारायता. थारयल्या प्रमाण साधू महाराजांक तांणी आपल्या जिवितांतल्या अपेसा विशीं सगळें सांगून सोडलें. साधू महाराजान सगळें शांत मनान आयकून घेतलें.
राकेशाचें सगळें आयकतकच साधू महाराजान ताका सांगलें की ” हें पळय भुरग्या, देवान तुका ही कूड दिल्या, ही अनमोल जीण दिल्या ती अशीच न्हय. तूं कश्ट कर, तुजे हात पाये झरय, गिन्यानाचो वापर कर. खुब्ब फावट यत्न करूनय नोकरी मेळना म्हणून निराश जावचें न्हय. अशे मनशान केन्ना निराश जावंक फावना. तूं एक बरो भुरगो जावन आसा. मनशान अशें निर्शेवंक जायना. काम मेळना म्हूण देवाक असो दोश दिवंक फावना. तूं तुज्या नशिबाक दोश दीत राव नाका. कोणाच्या नशिबांत कितें आसा हें कोणें पळयलां, एकल्याकूच ताका ती खबर आसा जांणी हो संवसार रचला आनी आपलें नशीब आपणें स्वताच घडोवचें आसता. असो रडत बसलो जाल्यार तुका कांयच मेळचें ना. कांय यत्नांनी येस मेळूंक ना म्हूण निर्शेवन घरांत बसूं नाका. मनशान कश्ट करपाक जाय. कित्याक तर कश्टाचें फळ गोड आसता. अशी इतले बेगीन हार मानूंक फावना. ह्या संवसारांत तूं एकटोच ना अशीं कितलींशींच मनश्यां नोकरेच्या सोदांत आसतलीं. मात्सो कळाव लागत पूण जेन्ना वेळ येतलो तेन्ना तुका तुज्या कश्टाचें फळ अवश्य मेळटलें. तूं नाउमेद जाय नाका. अश्या जायत्या प्रेरणादायक उतरांनी साधू महाराज राकेशाची समजूत काडटा. राकेशाक जायत्यो बऱ्यो देखीच्यो गजाली सांगता.
साधू महाराजान सांगिल्लें सगळें राकेशाक पटूंक लागलें. ल्हवू ल्हवू ताचे जिणेंत बदल घडून येवंक लगलो. साधू महाराजांचीं तीं उतरां सदांच ताच्या कानांत वाजूंक लागलीं. अशें म्हणूं येता की त्या उतरांनी राकेशाचे दोळे उक्ते केले. तेन्ना सावन तो मेळटा तें काम करपाक लागलो. घरांत बसचे परस तो नोकरेच्या सोदांत लागता. हातीक अपेस लागून लेगीत तो आतां पयलीं भशेन निराश जायना आशिल्लो. तांणी थारायलें की जे मरेन काम मेळना, ते मरेन ओगी बसपाचें ना. कितलेय जरी त्रास पडले तरी जिवितांत केन्नाच हार मानप ना.
शेवटा कांय दिसांनी ताका एक बरी नोकरी मेळ्ळी. सगळें बरें भशेन चालीक लागलें. निर्शेल्ल्या राकेशाच्या जिवितांत सुखाचे दीस येवंक लागले. घरांतल्या सगळ्यांनीच राकेशाच्या नोकरेची खोस मनयली आनी अशे तरेन राकेशच्या जिवितांत साधू महाराजांच्या प्रेरणादायक उतरांनी बदल घडून आयलो.
आयज समाजांत राकेश एक बरो मनीस म्हूण वावुरताना दिश्टी पडटा. इतलेंच न्हय जेन्ना-जेन्ना राकेशच्या नदरेन कोणय निराश जाल्लो मनीस येता तेन्ना तो तांकां आपले विशीं सांगता. साधू महाराजान ताका सांगिल्लीं तीं प्रेरणादायी उतरां सांगून निराशी मनश्याच्या जिवितांत उमेद हाडपाचें, उजवाड हाडपाचें काम तो करता.
सत्यवान जांगळी
9923697659
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
