भांगरभूंय | प्रतिनिधी
तुवें जर घर वा बंगलो बांदला जाल्यार तातूंतलीं बांदावळीचीं कुतां आनी उणाव हे ‘सल्लेकार’ काडूंक लागतात. हें दार अशें करूं येतालें, तो डिझायन भडक दिसता, हांगा चड हवेशीर दवरपाक हो उपाय आशिल्लो, थंय चड उंचाय जाल्या, खरें म्हणल्यार तुवें म्हाका पयलींच विचारल्यार हांव तुका हें सांगपाचों.
कसल्याय प्रोग्रामाक वचना जाल्यार लग्नाच्या येवकार सुवाळ्याक वच, बाजारांत वच नाजाल्यार पासयेक वच, कोण केन्ना मेळत आनी कसले फाल्तू प्रस्न विचारीत हाका नेम आसना. बॉलींग बी घालीत रावचें तशे हे लोक प्रस्न विचारीत रावतात. जापो आयकतात काय कितें तेंय कळना. मागीर वयलेवयर जाप दिली काय सल्ले सुरू. आतां तूं ही गाडी घे, हें जाकीट घाल, ती जरीची तोपी घाल, हे बूट घे अशे मागनासतना सल्ले सुरू. क्रिकेट, राजकारण, कोंकणी, मराठी, समाजाक पिडपी प्रस्न, वेंचणुको आनी फुडारी कित्याचेरूय हे लोक उलयत आसतात. तुका विचारतात आनी मागीर आपले शेरे मारतात. आपले ताशेरे ओडटात.
ह्या प्रस्नांच्यो जापो दिवपाक हांव तांकां उत्तरदायी आसा अशें म्हाका दिसना. तुमकांय लोक तकली तापार करपी खाजगी प्रस्न विचारतात आसतले. तुमीय बी तांकां समाधानकारक जापो दिवपाक जबाबदार नात अशें तुमी अणभवलां आसतलें. ताका लागून प्रोग्रामाक वचप म्हळ्यार जिवार येता. बरें कोणूय कितेंय बरें सांगून आमकां ज्ञान दितलो म्हणशी जाल्यार पदराक कांयच पडना. झोळयेंत पडल्यार पचपचाची निर्शेवणी.
प्रस्न विचारीत रावतात, तांचें तोंड दामून धरूं नजो. तांकां स्वता शांत रावन स्वता कडेन तादात्म्य पावपाक कळना. देखून चडशे जाण दुस-याक पिडीत आसतात. ह्या प्रस्नांचें एक वेळ परवडलें. (परवडलें कपल ! दगदग आनी दंडणाच ती) ताचे मुखार वचून हे लोक तुका बुद्द दिवपाक लागतात. हे सल्ले बिनबुडाचे आसतात.
पिकनिकेक वचप जिणेंत कितलें म्हत्वाचें, कित्याक बरें आनी मुदास कितलो हिताचो ह्या विशयाचेर लॅक्चरां आसतात. नोकरी करतनाच आनीक कितल्यो गजाली तुज्यान आगळी तांक आशिल्ल्यान करूं येतात, सायड बिझनेस कसलो करूं येता, कसो करूं येता, हे विशीं जाणवायो आसतात. कोंकणी कोंकणी करून कांय जाण लयाक कशे गेले ते विशीं शिटकावण्यो आसतात. दुसरो मनीस सामको पिसो, अपुर्बुद्द, अजाण, नेणार आनी आपूण तितलो एकलोच शाणो ही भावना हे किचकिचावणेंत आसता. दुसऱ्याचे प्रायव्हसींत आपणें अतीक्रमण करपाचो अयेसस्वी यत्न केला हाचेंय भान तांकां आसना. आपूण दुसऱ्याक कंटाळो आनी वीट थारतां हाचेंय भान तांकां आसना.
सल्लो दिवपाची आपली योग्यताय आनी ते संबंदीचो अणभव आपणा ठांय आसा काय कितें हें ताका खबरूच आसना. आपूण ह्या अनाहूत सल्ल्यांचो फुकट वितरक म्हणुनूच जल्माक आयलां अशा आविर्भावांत हे लोक जियेतात. जगांत एकूच गजाल फुकट वांटू वेता आनी ती म्हणल्यार सल्ले, दुस-याक जाय आसूं वा नासूं !
तुवें जर घर वा बंगलो बांदला जाल्यार तातूंतलीं बांदावळीचीं कुतां आनी उणाव हे ‘सल्लेकार’ काडूंक लागतात. हें दार अशें करूं येतालें, तो डिझायन भडक दिसता, हांगा चड हवेशीर दवरपाक हो उपाय आशिल्लो, थंय चड उंचाय जाल्या, खरें म्हणल्यार तुवें म्हाका पयलींच विचारल्यार हांव तुका हें सांगपाचों. जांणी घरां बांदल्यांत तांणी हो सल्ल्यांचो त्राशीक अणभव भोगला आसतलो. गाडी घेतली जाल्यार ते विशीं सल्ले. घेना जाल्यारूय सल्ले. मोबायल घेवं वा हेर कसलीय उपकरणां घेवं….. योग्य कापोत घालिना जाल्यार अनाहूत सल्ल्यांच्या ह्या भडिमारांत पावसांत तूं मेलोच म्हूण समज.
एका लेखकाक तर हेर लेखकां कडल्यान असल्या टणटणमारी सल्ल्यांक कायमचेंच तोंड दिवचें पडटा. देखीक – हें वाक्य तुवें विनाकारण घालां. त्या एकाच उतराक लागून सगलोच बेरंग जाता. कथेचो शेवट असो जावं येतालो. नाटकाची अखेर अशी कित्याक केली ? पुस्तकांतले लेख ह्या क्रमान मांडूं येताले. विमोचनाची कार्यावळ अशे तरेन कित्याक आंखली? पुस्तकांतल्या अक्षरांची पॉयंट सायझ मोटी जाय वा फॉण्ट गुटगुटीत घेवं येतालो. तुवें आतां संशोधनाचें काम हातांत घेवं येता. तुवें कादंबरी बरोवंक जाय. तुजे भितर अमकी तांक आसा…….. अश्या ह्या सल्ल्यांचो पावस वर्सभर पडत आसता. जण एका सल्लेकाराक आपूण कोण तरी मोट्टो समिक्षक असो भास आनी भ्रम वा गैरसमज जाल्लो आसता. तशी पोज मारून एका वेगळ्याच आविर्भावांत तो शेखरो फुलोवन वावरत आसता. बेपर्वा आनी बेशिस्त हांणी सगळेच वाठार बुडबुडून गेल्यात. सल्लेकार हे तातूंतलेच घटक.
अनाहूत सल्ले दिवप्यांची ही वर्तणूक मानसशास्त्रीय साणीर घांसून तिची चिकित्सा करूं येत. ते अशे वागपा फाटलीं कारणां कितें ताची फोडणिशी करूं येत. कुन्नाटपणां, कुच्छित्रीपणां, दुस्वास अश्या विचारांतल्यान ते सल्ले कशे आनी कित्याक उदेतात तें थारावं येत. पूण तातूंतल्यान कांयच निश्पन्न जावचें ना. ते परस सल्ले दिवन
दुसऱ्यांक पिडप्यांक आळाबंदा हाडपाची उपाय येवजण करपाचो संशोधनात्मक अभ्यास चड म्हत्वाचो !
पत्रकारांक जाल्यार विचारुंकूच नाका. प्रस्न विचारून बातमी बरोवपाची आसता खरी, पूण ते माहिती दितल्याक सल्लेच दिवपाक लागतात. इतलेंच कित्याक ? अमक्या मंत्र्याक आपणें अमकी व्युहरचना करपाची तकली कशी दिली हें सांगतना ते आपली कार्यकक्षा विसरतात.
‘तुवें म्हाका ही गजाल आदींच शिटकायिल्ल्ली जाल्यार इतलें लुकसाण जावचें नाशिल्लें,’ एकल्यान म्हाका म्हणलें.
‘आपणाक ह्या विशयाचेर तुजो सल्लो जाय अशें तुवें मेकळेपणान आदीं सुचोवं येतालें, हांवें नमळायेन सांगलें.
एका विचारवंतान एक व्हड विचार सांगला. तो घट्ट यादींत दवरपा सारको.
‘मागूंक ना तेन्ना सल्लो दिवं नाका, उर्जा आनी किंमत विनाकारण वगडावं नाका.’
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
