सरबराय मळाक बरे दीस येवं

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

राज्यांत कसलोय उद्देग हाडटना थंयच्या वातावरणाक तो मानवतलो काय ना? थळाव्या तरणाट्यांची थंय काम करपाची मानसीकताय आसा काय ना? तांकां ते विशींचें शिक्षण राज्यांतूच मेळटा काय ना? थंय त्या उद्देगाक फावो त्यो साधन- सुविधा उपलब्ध आसात काय ना? हाचो अभ्यास उद्देगांक परवानगी दिवपी सरकारी यंत्रणेन पयलींच करपाक जाय. पूण हें जाताच अशें ना. आमच्या गोंयांत अशे कांय कारखाने आसात, जातूंतलीं कांय वेंचीक कामां सोडल्यार उरिल्लीं गोंयकारांक झेपपा सारकीं नात. देखीक भट्टी बी आशिल्ले उद्देग. कांय कारखान्यांनी जे कामगार, कर्मचारी जाय, ताचें शिक्षण गोंयांत मेळना. म्हणटकच ते उद्देग, कारखाने चलोवपाक भायल्यान कामगार हाडचेच पडटात. राज्यांतले प्रत्येक उद्देगीक वसणुकेंत असले कारखाने आसात. तशे आतां कश्टाचीं कामां करपी गोंयकार खूब- खूब उणे जाल्यात. कुशळटाय उदरगत आनी उद्देजकताय संचालनालय (डीएसडीई) इंडियन हॉटेल कंपनी कडेन (आयएचसीएल) सरबराय मळाचेर कामगार तयार करपा विशींची कबलात करतले. गोंयच्या उद्देग मळा खातीर ही खोशेची गजाल.
सध्या मडगांव, काणकोण, पणजी, वास्को, पेडणें, सत्तरी आनी फर्मागुडये वयले आयटीआयंत सरबराय (हॉस्पिटेलिटी) मळाक गरजेचे आशिल्ले 1- 1 विशय (ट्रेड) शिकयतात. मात, डीएसडीई आनी आयएचसीएल हांचे मदीं समजिकाय कबलात जातकच ह्या प्रशिक्षणाक वेग येतलो. विद्यार्थ्यांक सगल्या ट्रेडीचें शिक्षण प्रत्यक्ष थळाचेर वचून घेवपाची संद मेळटली. कामूय करपाक मेळटलें. पुस्तकांतलें शिकप आनी प्रत्यक्ष अणभव घेवन शिकप हातूंत व्हडलो फरक आसता. आयएचसीएलाक लागून विद्यार्थ्यांक प्रशिक्षण, शिक्षण एकाच वेळार घेवपाक मेळटलें. तांची कला, कुशळटाय वाडोवपाक हाचो खूबच फायदो जातलो, हातूंत दुबाव ना. सध्याच्या विद्यार्थ्यांक जें शिकपाक मेळना वा कामाक लागले उपरांत शिकपाक मेळटा, ताचें गिन्यान शिकतनाच मेळटलें. वेवसायांत वेगान मुखार वचपाक सोदपी विद्यार्थ्यांक हें बर्‍याक पडटलें. व्हडल्यो कंपनी कॅम्पसांत वचून बरे, गुणेस्त, हुशार विद्यार्थी वेंचून काडटात आनी तांकां व्हडली पॅकेज दिवन आपले कंपनींत नोकरी दितात. तशेंच कांयशें हे कबलाती उपरांत जावं येता. फर्मागुडी, पणजी, दिवचल, सत्तरी, पेडणें, वास्को, मडगांव, काणकोण आनी काकोडें ह्या आयटीआयनी हें सरबराय शिक्षण सुरू जातलें. तातूंत फूड अ‍ॅण्ड ब्रेवरेज (एफ अ‍ॅण्ड बी) सेवा, हावस किपींग, जेवण रांदप आनी हेर विशयूय
शिकयतले. कालांतरान, सरबराय मळाक, हॉटेल उद्देगाक लागतात त्या सगल्या कामांचें प्रशिक्षण आयटीआय विद्यार्थ्यांक मेळटलें.
गोंय हें संवसारांतलें नामनेचें पर्यटन थळ. दरेका ल्हान- व्हड हॉटेलांत, शॅक्सांचेर, खाणावळींनी कुशळटाय आशिल्ल्या कामगाराची गरज आसा, हें वेगळें सांगपाक नाका. आदल्या तेंपार कसलेंय निमित्त आसल्यारूच गोंयकार हॉटेलांनी वताले. ह्या वाठारांत फक्त पर्यटकांची गजबज दिसताली. मात आतां, लग्नाचें रिसेप्शन, वाडदीस, इतलेंच न्हय, तर फुलां, बारशे पसून हॉटेलांनी जावपाक लागल्यात. दनपरां, रातचे कुटुंबा सयत जेवपाक वचपीय गोंयकार वाडल्यात. पर्यटकांचो आंकडो तर वाडतूच आसा. देखून फुडाराक सरबराय कामगारांची मागणी वाडटली. ते खातीर गोंयकार भुरग्यांनी मुखार सरपाक जाय. ह्या मळा वयल्या व्हडल्या हॉटेलांनी पगार, टिपूय बरी मेळटा. गोंया भायले शेंकड्यांनी भुरगे हें काम करतात. मागीर गोंयकारांनी कित्याक फाटल्यान रावचें? सध्या थारावीक गोंयकारूच ह्या मळाचेर येतात. सरबराय मळाचें शिक्षण घेतिल्ल्यांक बोटीर, विदेशांतल्या व्हडल्या हॉटेलांनीय संद मेळटा. अमेरिका, कॅनडा, युरोपांत बरेच गोंयकार ही नोकरी करतात. आतां देशांतल्या म्हानगरांनीय संदीचीं दारां उक्तीं जाल्यांत. गोंयांतूय वाव आसा. फक्त जाय ते सरबराय शिक्षण घेवन कश्ट करपाची तयारी. पयलीं हें शिक्षण घेवपाक चड दुडू खर्च करचो पडटालो. मात आतां सगल्या आयटीआयंनी हें शिक्षण सुरू जालें काय जांकां शिकपाची इत्सा आसा, त्या गोंयकार विद्यार्थ्यांचें सपन पुराय जातलें.
सरबराय शिक्षण घेतलें जाल्यार स्वताचो वेवसायूय सुरू करपाक मेळटलो. गोंय सरकारान ते नदरेनूय आनीक पालव दिवपाक जाय. सरबराय मळाचेर आपरोजगार म्हत्वाचो. स्वावलंबनाचे नदरेन हांगा व्हडली संद आसा. कॅटरींग वेवसाय करून आयज जायते गोंयकार तरणाटे लाखांनी जोडटात. दुसर्‍यांकूय रोजगार दितात. आयटीआय विद्यार्थ्यांनी हाचेरूय विचार करचो. डीएसडीई, आयएचसीएल कबलातीक लागून ह्या मळाक बरे दीस येवं.