सरकारान मनार घेवचें…..

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

सरकारी मुळाव्या शाळांचें माध्यम बदलून इंग्लीश करचे परस थंय इंग्लीश हो ‘एक’ विशय सक्तीचो कित्याक करचो न्हय?

शिगमो सोंपलो तरी ताचें कवित्व कायम फाटल्यान उरता, अशी एक मराठी म्हण आसा. म्हणल्यार शिगमो सोंपलो तरी तातूंत घाल्ल्यो गाळी भुरग्यांच्या तोंडांत बरेच दीस उरतात. एखादी वायट गजाल घडली जाल्यार ताचे परिणाम खूब दीस जाणवत रावतात, असोय हाचो अर्थ. आमदार मायकल लोबो हांणी तीन दिसां पयलीं शाळांच्या माध्यमा विशीं जी कितें उतरां शिंवरलीं, ताचो वास अजून वचूंक ना. कांय जाणांक तो परमळ दिसता, तर उरिल्ल्यांक दुर्गंध. लोबो हांचें म्हणणें, भाशे वयल्यान जावपी राजकारण शाळांक मारक थारलां. सरकारी मुळाव्यो शाळा तिगोवपाच्यो आसल्यार तांचें माध्यम इंग्लीश करचें. पयले मुख्यमंत्री भाऊसायब बांदोडकार हांचे जयंती दीस तांणी हो माध्यमाचे भाशेचो धोल वाजयलो खरो, पूण ताचो आवाज बेसूर आशिल्लो, हें मान्य करचेंच पडटलें.
भाऊसायब बांदोडकार हांणी सरकारी मुळाव्यो शाळा सुरू केल्ल्यो. माध्यम आशिल्लें मराठी. त्याच वेळार कोंकणी माध्यमाच्योय मुळाव्यो शाळा सरकारान सुरू करपाक जाय आशिल्ल्यो. उपरांतच्या काळांत खाजगी कोंकणी शाळा सुरू जाल्यो, पूण मेजक्याच शारांनी. कारण शाळा चलोवप हें सोंपें काम न्हय. ते खातीर सगल्यो सुविधा जाय. सगल्यांत म्हत्वाचें अर्थीक फाटबळ. फेब्रुवारी 1987 त कोंकणी राजभाशा जाली. उपरांत 1992 त ती संविधानाचे आठवे अनुसूचींत गेली. हे गजालीक अनुक्रमान 38, 33 वर्सा जालीं. त्या वेळार तरी एकेक करून सगल्या गांवांनी कोंकणी शाळा सुरू केल्ल्यो जाल्यार आयज हें चित्र दिसचें नाशिल्लें. 1991 च्या सुमाराक मिशनरी शाळांनी आपलें माध्यम रातयां बदलून इंग्लीश केलें आनी कोंकणीक व्हडलो धपको बसलो. आयज भोवसंख्य पालक आपल्या भुरग्यांक इंग्लीश शाळांनी घालपाक सोदतात. वास्तवीक पांचवी यत्तेंत पावले काय इंग्लीश शिकपाचीच आसा, तरीय तांकां केजी ते चवथी मेरेन पुराय शिक्षण इंग्लिशींत जाय. हाचे फाटलें कारण म्हणल्यार इंग्लीश माध्यमांत शिकतकच भुरगो खंय हुशार, स्मार्ट, आधुनिक जाता, परिक्षेंत चड गूण घेता, ताचें वेव्हार ज्ञान वाडटा, व्यक्तीमत्व सुदारता, ताका नोकरेचे मुलाखतींत धपक्याक यश मेळटा. सार सांगपाचो जाल्यार, इंग्लिश माध्यमांचे मुळावे शाळेंत शिकतकच रु. पन्नास हजारां परस चड पगाराची नोकरी मेळटाच. हें खरें कांय फट तें पालकांकूच खबर आसतलें. लश्करी शिस्त आशिल्ल्या शाळांचेंय पालकांक सुप्त आकर्शण आसा. अभ्यासा भायले उपक्रम शिकोवपी शाळाय पालक पसंत करतात. संस्कृती कडेन जोडिल्ले कार्यक्रम करपी शाळा पसून पालकांक आवडूंक लागल्यात. ताकाच लागून थारावीक खाजगी शाळां कडेन पालक आकर्शित जावंक लागल्यात. ह्या शाळांक विद्यार्थी मेळचे म्हूण प्रशासन सरकारी शाळां कडेन आडनदर करता, असो आगळोच दावो फाटीं कांय जाणांनी केल्लो. तातूंत कितले मेरेन तथ्य आसा, हो वाद- विवादाचो मुद्दो जावंक शकता.
आमदार लोबो म्हणटात, ‘इंग्लीश माध्यम करून कोंकणी वा मराठी विशय सक्तीचो करचो. सरकारी शाळा बंद पडपाक लागल्यात म्हणून सरकार त्यो बिगर सरकारी संस्थांक चलोवपाक दितात. माध्यम इंग्लीश करीत जाल्यार हो वेळ येवचो ना. ह्या शाळांनी चाळीस वर्सां पयलीं गांवांतलीं 90 टक्के भुरगीं शिकतालीं. आयज आंकडो 1 टक्क्याचेर पावला. परप्रांतीय कामगार पसून भुरग्यांक इंग्लीश शाळांनी घालपाक लागल्यात.’ मुख्यमंत्री डाॅ. प्रमोद सावंत हांणी हाचेर प्रतिक्रिया दितना सांगलें, गोंयच्या खाजगी मुळाव्या शाळांक माध्यम कोंकणी वा मराठी आसलें जाल्यारुच सरकारी अनुदान मेळटा. इंग्लीश माध्यमांच्या शाळांक तें मेळना. मिशनरी शाळा मात आडवाद.
सरकारी मुळाव्या शाळांचें माध्यम बदलून इंग्लीश करचे परस थंय इंग्लीश हो ‘एक’ विशय सक्तीचो कित्याक करचो न्हय? खरें म्हणल्यार केजी पसून इंग्लीश संभाशण वर्ग घेवंक जाय. वयर म्हणलां ते प्रमाण, इंग्लीश उलोवंक येता, तोच विद्यार्थी ‘सर्वगुणसंपन्न’ असोय समज आसा. शिक्षण खात्यान कोंकणी सरकारी शाळां खातीरुय पेंगट बांदून वावरप गरजेचें. कोंकणी ही राजभास म्हणटकच तिचो तो हक्क. खाजगी, सरकारी मेळून दरेका तालुक्यांत उण्योच धा तरी कोंकणी माध्यमाच्या मुळाव्यो शाळा जावंक जाय. हायस्कूल, उच्च माध्यमीक विद्यालयांनी कोंकणी विशय सक्तीचो आसूंक जाय. भुरग्यांक कोंकणीची आवड ना, असो कोण दावो करता जाल्यार तो चुकीचो. कारण आयज विद्यापीठ पांवड्यार भुरगीं कोंकणींतल्यान शिकतना दिसतात. कोंकणी आतां पोटाची भाशाय जाल्या. सरकारान नोकरे खातीर लिखीत कोंकणी सक्तीची केल्या. भुरगीं केजी सावन पीजी मेरेन कोंकणी शिकलीं जाल्यार हाची गरजूच पडचीना. कारण गोंयांत स्थायीक जाल्ले परप्रांतीय पालक पसून कोंकणी कडेन वळटले. भुरग्यांक कोंकणी शाळांनी घालतले. गडगंज, मजबूत इमारत बांदतलो जाल्यार बुन्याद बळिश्ट जाय. पयल्यो चार यत्ता भुरग्यांनी आवयभाशेंतूच शिकपाक जाय, अशें संवसारांतले शिक्षणतज्ञ म्हणटात, ताचो अर्थ होच.