भांगरभूंय | प्रतिनिधी
राज्याच्या हिता खातीर दरेकल्यान आपापले परीन वावुरपाक जाय. सामान्य भौसान पसून ह्या कामांत चानयेचो वांटो उखलूंक जाय. राज्याची आपले परीन सर्वांगी उदरगत करपाचो यत्न करूंक जाय. मात एकलो करता तें दुसऱ्याक उस्तुरें वचूं येता. मागीर तो ताचेर खर टिका करता. सरभोंवतणी हें दिसले बगर रावना. कोणे आंदोलन वा विरोध केलो जाल्यार तो ताचे नदरेन योग्य आसता. ते खातीर तो कांय कारणां सांगता. आपलो हेतू, उद्देश उक्तायता. ताचें म्हणणें पटपा सारकेच आसता. काळाचे व्हांवतेर ताणें जें कितें सांगून आंदोलन केल्लें तें फट थारपाकूय शकता. ह्या कारणांक लागून लुकसाण जावं येता वा फायदोय जावं येता. कोंकण रेल्वेक एका काळार खूब विरोध जाल्लो. मार्ग पसून बदलचो पडिल्लो. खरें म्हणल्यार शक्य तितलीं शारां ह्या मार्गाक जोडिल्लीं जाल्यार रस्त्या वयलें येरादारीचें वजें उणें जावपाचें, अपघातांचें प्रमाण देंवपाचें. वर्साक तीन- साडेतिनशे लोकांक मरण येवचें नाशिल्लें. आयज कोंकण रेल्वेचे खूब फायदे जातात. दुसरे वटेन गुन्यांवकारांची यो- वचूय वाडल्या. काल पणजे राष्ट्रीय पत्रकार दीस मनयलो. त्या वेळार मुख्यमंत्री डाॅ. प्रमोद सावंत हांणी पत्रकारांक उलो मारलो, सरकाराचे टिका कराच, पूण राज्याच्या हिता खातीर एनजीओंच्या चुकांचेरूय बोट दवरात. एनजीओ उदरगतीच्या दरेका कामांक विरोध करतात, तें चुकीचें अशें तांकां घडये म्हणपाचें आसतलें!
आमचें गोंय आकारान धाकटुलें. म्हणटकूच जमिनूय इल्लीशी. परप्रांतीय हांगां घिट्टी घालपाक लागल्यात. लागीं लागीं सगल्याच मळांचेर तांणी पांय रोमल्यात. फुडाराक गोंयकारांचो आंकडो उणो जाता, तशी- तशी तांची लोकसंख्या वाडत वतली. बऱ्योच जमनी, वेवसाय गोंयकारांचे उरूंक नात. हाका जापसालदार कोण ताचेंय सिंहावलोकन जावंक जाय. भोवतेक वेवसाय भायल्यांच्या हातांत गेल्यात. बसस्टॅण्ड, मार्केटांत पासय मारल्यार हें पळोवपाक मेळटलें. गांवांगांवांनी व्हडल्यो इमारती उब्यो जातात. थंय रावपाक गोंयकारूच येतात, अशें ना. तातूंत गोंयकारांचे मानसिकतायेक मानवनात तसले उद्देग, प्रकल्प येतात. देखून समाजमन भितरल्यान अस्वस्थ जालां, म्हूण तें विरोध करता. अर्थांत ताचो प्रत्येक विरोध हो योग्यूच आसता, अशें कोणूच म्हणचो ना. पूण, गोंयचें बरें जावचें हे भावनेन समाजमन आपले परीन आंदोलन करता. तशीं गोंयकारांचीं सगलींच आंदोलनां येसस्वी जाल्यांत, अशेंय ना. हातूंतल्या कांय आंदोलनांनी एनजीओंनीय वांटो घेतला, फुडाराकूय घेतले. ताकाच लागून एनजीओ हे विरोधा खातीर विरोध करतात, अशें एक चित्र निर्माण जालां. तशे समाजसेवेचें काम करपी प्रामाणीक एनजीओ खूब आसात. मनांत विशिश्ट हेतू दवरून काम करपीय एनजीओ आसात. देखून पत्रकारांक मेळिल्ली म्हायती आरती- परती करून ताका खबरो दिवच्यो पडटात. खबर ही निमाणी खबर आसता, म्हणटकूच ती दिवचीच पडटा. राज्य चलोवपाचें काम सरकाराच्या हातांत आसता. ताका लागून चडशी टिका ही सरकाराचेरूच जाता. गोंयांत आनी देशांत फाटल्या कितल्याश्याच वर्सां सावन सगल्या सत्ताधारी पक्षांचेर टिका जाल्या. हाचेय मुखार जातली. हातूंत नवें कांय ना. सरकारान उखलिल्लें प्रत्येक पावल सारकेंच आसा, अशें म्हणपीय पत्रकार (?) तयार जाल्यात.
पत्रकारिता हो लोकशायेचो चवथो खांबो आशिल्ल्यान पत्रकारांनी जापसालदारकेन वागपाक जाय. चुकीचें कांय बरोवंक, दाखोवंक जायना अशें मुख्यमंत्र्यान म्हणलें, तें शत प्रतिशत सत्य. मात, आयच्या सोशल मिडियाच्या युगांत हें खूब कठीण जालां. कारण वेगळेवेगळे हेतू, उद्देश, सुवार्थ मनांत दवरून लोक मतां मांडपाक लागल्यात. हातूंत चुकीची, दिशाभूल करपी म्हायती दिवपी, दुस्वास पातळावपी, मनस्ताप दिवपी पोस्ट, कमेंट घालपी आपघोशीत विचारवंत पावला पावलार मेळपाक लागल्यात. व्हाॅट्सअप विद्यापिठाची पदवी घेतिल्ले सर्वज्ञूय हजारांनी आसात. हातूंत राजकी पक्षांचें मिडिया विभागूय आसात. इल्ले मुखारूच आसात ते. पत्रकारिते मुखार उबें आशिल्लें हें सामकें खर आव्हान. ही मोबायला वयली गोंदळ पत्रकारिता चडूच वाडली जाल्यार ताचें समाजाक आनी पर्यायान देशाक म्हा- लुकसाण जातलें. ताचीं चिन्नां आतांच दिसपाक लागल्यांत. केंद्र सरकारान सोशल मिडियाच्या नांकांत दावें घालपाक कायदे केल्यात, मात ते चालीक लागतात अशें ना. घातक, बाधक विचार सोशल मिडियाचेर व्हांवपाक लागल्यार ताका बांद
घालचोच पडटलो.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
