सनातन धर्माचो खरेलो सार

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

गितेंतलो दुसरो अध्याय आमकां सांगता, ‘जो मनीस आपणाल्या इंद्रियांचेर पुराय संयम दवरून कसल्याच गजाली विशीं मोयपास वा दुस्वास दवरिनासतना ह्या संवसारांत वावुरता ती खरेली शांतिकाय अणभवता.’

सद्या सनातन धर्माचेर भासाभासो जातात. ह्या धर्माचो आदलो सर्वश्रेश्ठ पवित्र ग्रंथ भगवत गीता सांगता की जो आमकां वयर काडटा, जिविताचे अंतीम ध्येय साध्य करपाक खरेलें गिन्यान प्राप्त करपाक आनी मुक्ती मेळोवपाक मजत करता तो धर्म. आनी जो आमकां फाटल्यान ओडटा, संवसाराच्या जंवजाळांनी घुस्पावन दवरता तो अधर्म.
गीता आंमका सांगता की, धर्म म्हळ्यार निखटी तरेकवार नेम आनी विधी हांची वळेरी न्हय. धर्म म्हळ्यार आमकां आमच्यो लागणुको करपाक प्रामाणीकपणान जगपाक आनी निमाणें कडेन आध्यात्मीक गिन्याना प्राप्त करपाक वाट दाखयतात ती भितरली व्हड शाणेपणां आनी नितीवंत तत्वां.
ह्या धर्माचें एक म्हत्वाचें सांगणें म्हणल्यार आमी आमच्यो सदच्यो लागणुको सदाचारान, मन लावन आनी फळाचेर नदर दवरी नासतना वा ताचे विशीं हुस्को करिनासतना करप. गीता आमकां हेंवूय शिकयता की धर्म कळपा खातीर आनी ताचे पालन करपा खातीर आमी आमच्या चित्ताचेर आनी इंद्रियाचेर नियंत्रण दवरूंक जाय. चित्ताक शिस्त लायतकूच आमी उजू तेच निर्णय घेवंक शकतात आनी धर्माचें पालन करतकूच चित्त आनी मन दोनूय नितळ जातात. हाचो परिणाम म्हूण मागीर आमची आध्यात्मीक उदरगत जाता आनी आमच्या जिविताक परिपुर्णताय लाभाता.
धर्म म्हळ्यार सासणीक सूख आनी शांती प्राप्त करपाचो मार्ग. गितेंतलो दुसरो अध्याय आमकां सांगता, ‘जो मनीस आपणाल्या इंद्रियांचेर पुराय संयम दवरून कसल्याच गजाली विशीं मोयपास वा दुस्वास दवरिनासतना ह्या संवसारांत वावुरता ती खरेली शांतिकाय अणभवता.’ तो मुखार सांगता, ‘एकाग्रताय नाशिल्ल्या मनशाक शांतिकाय लाभना. आनी जाचें मन शांत आसना ताका सूख गावना.’
गीता नितीतत्वां आनी अध्यात्म, सदाचारी चलणूक आनी मुक्ती हांचे मदले संबंद स्पश्ट करून सांगता. तेच प्रमाण समेस्त जनांक लागू जावपी सत, अहिंसा, दया आनी उजूपण ह्या विश्वीक धर्मतत्वांच्या आचरणांचेर भर दिता. जांकां ईश्वरी गुणांचे भाग्य लाभलां ते म्हापुरूस हे वयले सदगूण आचरतात. असल्या पुण्यवंतांक आपणांक मनशांचो जल्म गावलो ह्या गजालीचे सार्थक दिसता आनी आनी ते मुक्ती प्राप्त करपाचे दिकेन यत्न करतात.
गीता सांगता की शांतिकाय, दया, नमळाय आनी नसाय नासप हे सात्वीक मनशाचे गूण आसात. हाचे उरफाटें धोंगीपण, मदांतपण, हांवपण, निर्दयपण आनी तिडक हे राकेसी मनशाचे दुर्गूण आसात.
सनातन म्हळ्यार सासणीक. हें उतर म्हळ्यार धर्माचे प्रतिनिधित्व करपी विश्वीक आनी शास्वत मोलांचो सांगात करपी विशेशण. पूण जसो-जसो काळ सरत वता तसो तसो ह्या मोलांक इल्ली इल्ली कळम येवंक शकता. पूण जेन्ना हें कळम येवप हाता भायर वता तेन्ना खासा परमेश्वर तो धर्म परतून जिवो टट्टीत करपाक मुखार सरता. भगवान श्रीकृष्ण गितेंत म्हणटा, ‘जाणा जा अर्जूना, जेन्ना धर्माक देंवती कळा लागता आनी अधर्म तकली वयर काडूंक लागता, तेन्ना हांव प्रकट जातां. नितींची राखण करून आनी अनितीचो नाश करून सतधर्माची थापणूक करपाक.’
धर्माची पुनरथापणूक करतना भगवान आमकां उगडास करून दिता की आमी आत्मे आसात आनी आमचे ठांय मुदलानूच उजू गूण आसात म्हणपाचें आमी विसरल्यात म्हूण. तो मुखार सांगता की सदगूण हो आमचो निजाचो सभाव आसा. तरिकूय आमी अधर्मा वशीन व्हांवल्यात आनी देखून आमी दुबळे आनी दुख्खी जाल्यात.
भगवान आमकां सांगता की आमी नित्य-नेमान ताचें स्मरण करून आनी ताच्या गुणांचें आनी कर्तुबांचे मनन करून ताचे कडेन लागींपण दवरूंक जाय म्हूण. आमी आमकां स्वासांक परत परत याद करून दिवंक जाय की आमी आत्मे आसात आनी आमी त्या परम आत्म्याची भुरगीं आसात. देखून परम आत्म्याचे गूण आमचे भितर येवप हें सभावीक जावन आसा. आनी म्हणून आमी मुदलांत बळिश्ट आनी सदगुणी आसात. अशें सद्दां करतकूच मागीर आमी खर्यांनीच येवजितात तशेंच जातलें.
अशे तरेन आत्मे शुद्ध आनी बळवंत जातात आनी खरेल्या धर्माची स्थापणूक जाता. थोडे भितर सांगपाचें म्हणल्यार नितिवंत आचरण आनी सदाचारी जीण हेच सनातन धर्म तिगोवन दवरपाचे मार्ग आसात.

मूळ लेखिका: ब्रह्मकुमारी आशा
कोंकणी अणकार: प्रदीप लवंदे
9923292022