सत्तरीचे वाटेर

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

सत्तर वर्सांचे वाटेर आमचें पावल पडटा. आतां इतल्या वर्सांत जे कोण अदीं मदीं मेळत रावल्यात वा दर वर्सा चवथी निमतान घरांत आयल्यात तांकां मेळपाची एक उमळशीक लागताच. तांतलो कोणूय एकादरो पावलो ना जाल्यार तो कित्याक पावलो ना काय हाची चवकशी जाताच.

चवथ जाली. इकरा दिसांनी म्हणजेच अनंत चतुर्दशीक गणपती पावयलो. तयेच्यान सुरू जावपी आमची चवथ कालूच म्हणल्यार अनंत चतुर्दशीक सोंपली. चवथीच्या निमतान वर्सांतल्यान एकदां घरा वचप जाता. सगळ्यांक मेळप जाता. हरशीं घर बंदूच उरपाचें. दर एकलो आपापल्या काम धंद्या निमतान वेगळ्यावेगळ्या गांवांनी रावता. चवथी निमतान एकठांय येवपाचें, वांगडा जेवपाचें, चकाटां- फकांडां मारपाचीं, एकमेकां वेले शीण काडपाचे, कशेंय तरी इकरा- बारा दीस एकठांय रावपाचें. आनी बाप्पा मोरया, फुडल्या वर्सा लवकर या म्हणून आपापल्या घरा परतुपाचें. आनी फुडल्या वर्साच्या चवथीची वाट पळेत बसपाचें. मदल्या वेळांत एकलो दुसर्‍याक मेळटलोच म्हणपाचें सांगूक जायना.
ह्या इकरा दिसांक जे कोण मेळटा तांकां सगळ्यांकूच आमी वळखतात अशेंय ना. हाचें कारण सद्याच्या काळांत जायते भुरगे नोकरी- धंद्या निमतान गोंया भायरूच न्ही तर देशा भायरूय आसतात. ते केन्नाय पांच- स वर्सांतल्यान एका दिसा खातीर चवथी निमतान येतात. भुरगे आसतना केन्ना तरी पळेल्ल्या मनशाक सट करून वळखूंक जायना. तातूंत वय वाडलें म्हणजे कुडी वांगडाच दोळ्यांरूय इल्लो ताण येता. यादीक बुराक पडटा आनी मुखार आशिल्ल्याची वळख मेळप इल्लें कठीण जाता. मुखार आसा तो अमकोच म्हणपाचें खात्रीन सांगूक जायना. तशी मुखा वयल्याचीय तीच गत जाल्ली आसता. तो जरी भुरगो आसलो तरी आपल्या मुखार आसा तो अमकोच काय? म्हणपाचो ताकाय प्रस्न पडटा. फाटीं पळेल्लो तेन्ना केंस काळे आसले, पोट सपाट आसलें आनी आज, धवे केंस, पोटाचो धोल, दोळ्यांर वोक्ल. जाणटेपणांत आनीक कितें जातलें? तरी हो तोच काय म्हणपाचो ताकाय प्रस्न पडटलोच न्ही. नासल्यार तो दुसरोच कोणूय आसलो जाल्यार? निमाणें दोगांयची परिस्थिती एकेच तरेची आसता.
तशे आतां आमी सत्तरीचे वाटेर पावल्यात. आतां सत्तरीचे वाटेर म्हणलें म्हणून ते बाबाले सत्तरीचे वाटेर समजशात. कारण आज सगळ्यांक तीच सत्तरी भावता. पूण हांव ते सत्तरीचें उलयना. ती सत्तरी वेगळी आमची वेगळी. हांव वयाचें सांगतां. वयाची सत्तरी. सत्तर वर्सांचे वाटेर आमचें पावल पडटा. आतां इतल्या वर्सांत जे कोण अदीं मदीं मेळत रावल्यात वा दर वर्सा चवथी निमतान घरांत आयल्यात तांकां मेळपाची एक उमळशीक लागताच. तांतलो कोणूय एकादरो पावलो ना जाल्यार तो कित्याक पावलो ना काय हाची चवकशी जाताच. वय वाडलें म्हणजे आपशींच कांय बंधनां येतात. खंयूय वतलो म्हणल्यार सहजतायेन वचप जायना. तातूंत कुडींत कांय व्याधीय प्रवेश करतात. खंयूय वतना मदींच त्रास बी जावचे नात मूं? हो प्रस्न सतायत आसता आनी हाकाच लागून कोणाचो तरी आधार घेवचो पडटा. दुसऱ्या जाग्यार वचप नाकाशें जाता.
आतां घरूय परकी जावंक लागलां. ह्याच घरांत ल्हानाचे व्हड जाले, भुरगेपणांत हांगाच खेळ्ळे, नाचले, पडले, झगडले हाचोय विसर सो पडूंक लागला. खंय तरी नव्या जाग्यार वता अशेंच दिसता. थंय पावसरूच तें. एकदां तशे थंयच्या घरांत पावले म्हणजे फाटल्यो यादी मनांत फेर धरतात. तशे सत्तरीचे वाटेर पावले म्हणून कांयच फरक पडना. कूड जरी साथ दिना तरी मन अजून भुरगेंच उरलां. भुरग्यां मदीं जो रमता तो जाणटो कसो जातलो, सांगात पळोवया. आनी हाकाच लागून सत्तरीचे वाटेर पाविल्ल्या नेणट्यांक मेळपाचे उमेदीन चवथ बेगीन येवचीशी दिसता. तशे सगळेच भुरग्यां मदीं रमतात अशेंय ना. आसतात कांय जाण जांच्या तोंडा वेलो मूस हालना. तशी चवथ येता तेन्ना इतले दीस शिवराक जेवचें पडटलें ह्या विचारानूच पोटांत वाय फुलता. पूण एक दोन दीस गेले म्हणजे इकरा बारा दीस कशे आनी केन्ना सोंपले तेंच कळना. कालूच गणपती हाडिल्लो आनी रोखडोच आयज पावयतात अशेंच कितेंशें दिसता. दीस कशे सडसडीत वतात पळयात.
दीस वचत रावतात म्हणून तर आमी सत्तरीचे वाटेर पावतात न्ही. पूण सत्तरीचे वाटेर पावल दवरून लेगीत कांय जाण भुरगेच आसतात. तोय असोच एक. तो आपणाक भुरगो म्हणटाच पूण ताचो सभावूय तो भुरगोच म्हणपाचें दाखयता. तो आयलो म्हणजे घरांत आशिल्ल्या भुरग्यां मदीं बसतलो. तांकां ज्योक्स सांगतलो. दीस दीस तो तांचे वांगडा आसतलो. स्वताक भुरग्यां परस भुरगो समजुपी आनी भुरग्यांक फकत हांसोवपी असो मनीस. ताच्या भुरग्या मनांत छक्के पंजे ना, कोणाचो द्वेश ना वा कसली इर्शा ना. सामको निरागस म्हणटात तसो. जितले दीस रावता तितले दीस भुरग्यां मदींच रमता.
अंदूं वर्सा मात ताचें दर्शन उणेंच जालें. आरे खंय रे तूं म्हणून विचारल्यार म्हणूंक लागलो, ‘हांव मरे स्वताक यंग समजतालों. सगळ्यांक तशेंच सांगतालों. कोणाची तरी नदर लागली आनी एकेक दुयेंस कुडींत रिगूंक लागलें. आतां सत्तरी कडेन पावलां म्हणपाची जाणीव जावंक लागल्या. सत्तरींत पावलों आनी भोंवपाचेर बंधनां आयलीं.’ हांव ताका पळेत उरलों हो सिरियस उलयता काय ज्योक करता कळना जालें. ताणेंच मुखार उलोवंक सुरवात केली. दोतोराक दाखयलें पूण दोतोर म्हणटा ऑपरेशन आनी हांव ह्याच उतराक भियेतां. इतलें म्हणलें आनी मुखार आशिल्ल्या सानुल्यांक म्हर्‍यांत घेवन ताणें ज्योक सांगूक सुरवात केली. तेच ज्योक, धा पंदरा वर्सां फाटले. ताणेंच इतलीं वर्सां सांगिल्ले. केन्ना आमकां वांगडच्यांक सांगिल्ले, उपरांत आमच्या भुरग्यांक सांगिल्ले, आतां नातरांक सांगता. सामके नव्यान सांगिल्ले वरी. कोण म्हणटलो हो सत्तरींत पावला म्हणून.

अभयकुमार वेलिंगकार
9423884687