भांगरभूंय | प्रतिनिधी
गोयांतलो जमनी विकपाचो प्रस्न धड्यार आयला. ताचेर कितेंतरी नियंत्रण हाडचें, अशी गोंयकारांची मागणी आशिल्ली. 40 वर्सां पयलीं घरां बांदपाचें ल्हार आयिल्लें, आयज जमनी विकपाची त्सुनामी आयल्या. पयरुच मुख्यमंत्र्यान गोंयांतल्या पंचायतीं कडेन व्हर्च्युअल संवाद केलो. तातूंत तांणी सांगलें की कायद्या प्रमाण मुंडकाराक ताच्या नांवाचेर जमनी करुन दिले बगर उरिल्ली जमीन भाटकाराक विकपाक मेळची ना. मुंडकाराक जमीन दिल्ल्याचें भाटकाराक मामलेदार कार्यालयाक लेखी कळोवचें पडटलें. उपरांतूच ताका ती विकपाक मेळटली. घरनिर्माण मंडळांनी बांदिल्ल्या घरांक कायदेशीर अधिकार दिवप, सोसायटीं नांवार जमनी करप हीं कामां सोंपीं जातलीं, अशेंय मुख्यमंत्र्यान सांगलें. हें पयलींच जावंक जाय आशिल्लें. मात ‘देर आए, दुरुस्त आए’. आयज जमनीचें मोल मळबाक तेंकलां, न्हय ताचे वयर पावलां. ताका लागून त्यो विकपाक वेग आयला. आदले भाटकारां मदल्या कांय जाणांचो सभाव मात्सो वेगळो आशिल्लो. तेन्ना परिस्थितीय वेगळी. थोडे भाटकार, मुंडकार, कुळां एकमेकांक धरून रावतालीं. मात काळ बदल्लो, आदले लोक सोंपले, परिस्थितीय बदलल्ली. आतां सगले एकमेकांक कोर्ट दाखयतात. धमक्यो दितात. पयशांचे आशेक, केशीची कटकट, दादागिरी हाका लागून कोण कितें करीत तें सांगपाक येना. कांय भाटकारांनी गुपचूप मुंडकारांक (स्वताच्या घराब्याक पसून) कळयनासतना जमनी विकल्यात. हें बेकायदेशीर. नातरां सावन पणज्या मेरेन सुख, दुख्खां ज्या घरांत भोगलीं…. तें घर, शेत, पोरसूं सगलेंच हातांतल्यान वतलें, हें कळटकच कितें जाता, तें हो वेळ ज्या कुटुंबाचेर येता ताकाच कळटा.
भाटकारांची नवी पिळगी वेव्हारीक आनी…. ती जमीन कोटी कोटी दिवन विकत घेवपी? गोंयकार नुस्तें, कपडे, गाडी पसून घेतना चवगांक विचारतात, स्वताय चवकशी करतात आनी हे जमनी विकत घेवपी कसलोच विचार करीनात? ती सादी जमीन काय भाट- पोरसूं- शेत. ती वादग्रस्त आसा, तिचो मूळ धनी कोण, ती पयलींच कोणे विकत बी घेतल्या, थंय कूळ, मुंडकारांचीं शेतां, घरां आसात काय नात, थंय देवाचें पुरातन स्थान आसा काय ना.…. असलो कसलोच विचार करीनासतना वेव्हार जावंक लागल्यात. मागीर बावंन्सर हाडून दादागिरी करतात. गोंयकारांनी कागाळ केल्यारुय पुलीस कारवाय करताच अशें नात. आमचें गोंय अशें नाशिल्लें. आतां भाटकारांक आदेश दिल्ल्यान जमनी वयलो वाद, मुंडकारांचे प्रस्न सोडोवनूच जमीन विकची पडटली. पूण, तरीय कोण कायद्यांतल्यान चोरवाटो सोदपाक शकतात.
भाटकारांचेर नदर दवरचीच, पूण सरकारी जमीन, कोमुनिदादींच्यो जमनी परप्रांतीयांचे भकीक पडल्यात, तांचें कितें? त्योय वाटावपाक पावलां उखलूंक जाय. बऱ्याच जाणांक भाटकारां कडल्यान जमनी मेळ्ळ्यात. त्यो ते कसतात काय पडंग दवरल्यात? काय परस्पर तिसऱ्याक दिल्यात, विकल्यात हाचोय सोद घेवचो. गोंयांत भलत्यांच्यो जमीन भलत्यांनीच तिसऱ्याक आनी ताणें चवथ्याक विकल्यात. फाटीं बोगस कागदां करून जमनी विकपी सांपडिल्ले. तातूंत कांय सरकारी कर्मचारी आशिल्ले. अटकूय जाल्ली. फुडली कारवाय जाली? काय केश अजून चलता? ते जामिनाचेर बी सुटूंक नात मूं? गोंयांत हजारांनी वर्सां पयलीं कोल, मुंड आदिवासी जमाती आयल्यो आनी तांणी गोंय वसयलें अशें म्हणटात. थोड्यांच्या मतान, ते हांगाचेच, पूण उपरांत कर्नाटक, मध्यप्रदेश, महाराष्ट्रांत गेले. गोंयांतल्यो जमनी कालांतरान तांच्या हातांतल्यान गेल्यो. नवे भाटकार, नवे मुंडकार, नवीं कुळां… हें चक्र बरे, वायट पद्दतीन शेंकड्यांनी वर्सां चल्लें. मदीं पुर्तुगेजांनी आपले कायदे हाडले. सध्या नवे भाटकार जाल्यात तें मूळ गोंयकार न्हय. आमचो सभाव, भावार्थ तांचे मदीं आसतूच हाची खात्री ना. परतून आदलो काळ येवपाचीं हीं चिन्नां न्हय मूं?
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
