भांगरभूंय | प्रतिनिधी
भुरग्यांनो,
फाटल्या बिरेस्तारा, 10 जुलयाक तुमी तुमच्या आयुश्यांतलो एक म्हत्वाचो दीस पाळ्ळो. कसलो काय म्हणटात?… हय… गुरु पुनवेचो म्हळ्यारच व्यास पौर्णिमेचो, पवित्र दीस. त्या दिसा तुमी सगल्यांनी तुमचे तांकी प्रमाण वेगळ्या वेगळ्या कार्यावळीं वरवीं तुमच्या गुरुजनांचो, जांचे कडल्यान तुमी जायत्यो जिणे उपेगी गजाली शिकल्यात तीं म्हळ्यार घरची आई-बाबा, भयण-भाव, इश्ट-इश्टिणी पूण तातूंत चड म्हत्वाचीं म्हळ्यार शाळेंतल्या आदरणीय गुरुजनांचो तुमी फुलां भेटोवन भोवमान केलो. तांचे विशीं आशिल्ली कृतज्ञताय, आदर, भोवमान, आपुलकायेचें नातें जागयलें आनी तुमी तें पाळ्ळें. देखून तुमची तोखणाय करीन दिसता. भावंडांनो, असोच आपल्या गुरुजनांचो माया-मोग, आदर सांबाळून दवरात आं. कारण, तोच तुमचे जिणे खातीरचो, फुडाराचो दीपस्तंभ आसा. तांच्याच आदाराचेर तुमी फुडलें जैतिवंत पावल उखलपाचें आसात. देखून तांकां केन्नाच विसरूंक फावना.
आनीक एक सांगू भावंडांनो, आयकात. गुरू कडल्यान भरपूर गिन्यान मेळयात. तांचे कडल्या गिन्यानान तुमच्या जिविता खातीर उजू मार्ग जाणून घेयात. तशें करतना एक गजाल मात मतींत दवरात. तुमी तुमच्या गुरू परस कितलेशेच मुखार गेल्यार जाता, तसो संकल्प केल्यार जाता. मात तुमच्या गुरूं कडेन केन्नाच झगडपाचें येवजूं नाकात. झगडून आपले शक्तीचें प्रदर्शन मांडपाक वचूं नाकात. कित्याक अशें सांगतां जाणांत तुमी? कारण गुरू हो गुरुच आसता. गिन्यानाचो सागर तो. पिरायेन कितलोय तरी जाण्टो जालो तरी मनांत तो सदांच तरणाटोच उरता हें विसरूं नाकात. याद दवरतलीं न्हय सगलीं जाणां? बरें तर. आयज अशीच एक गुरू शिश्याच्या नात्याचेर आदारिल्ली एक कल्पीत काणी तुमकां सांगता. आयकात.
एका राज्यांतल्या राजागेर एक राजकुंवर जालो. राजा राज्यांत सगले कडेन बरे तरेन, मायेन आपुलकायेन वागतालो. राजकुंवर जल्माक येतकच राजा- राणयेक खूब खोशी जाली. मायेमोगान राजकुंवराचे बरेच लाड, अपुरबाय राजान आनी जनतेन केली. उपरांत राजान येवजिलें की आपले फाटल्यान राजकुंवरान राज्य सांबाळूंक जाय. ते खातीर ताका सक्षम करपाक राजान राजकुंवराक सगले तरेची विद्या शिकपा खातीर रुशीमुनीच्या आश्रमांत धाडपाचें येवजिलें. आनी…
राजकुंवर रुशीमुनीच्या आश्रमांत पावलो. रुशीमुनीं कडल्यान सगलें तरेचें शिक्षण घेवन राज्यांत वचपाचो ताणेंय निश्चेव केलो. मन लावन, राजकुंवर रुशीं कडल्यान एकेक विद्या शिकत रावलो. राजकुंवर राज्यांत अपुरबायेचो थारिल्ल्यान ताका बरोच मान मेळटालो. तोच मान राजकुंवरान आश्रमांतूय हेर राजकुंवरा कडल्यान मेळोवन घेतलो.
कांय तेंपान राजकुंवरान सगले तरेची विद्या रुशी कडल्यान शिकून घेतली. सगल्या विद्यांनी राजकुंवरान बरें प्राविण्य मेळयलें. निमाणें सुवातेर उरिल्ली ती युद्य विद्या. राज्याचेर कोणेय दुस्मानान घुरी घाली जाल्यार राजकुंवरान लढायेंत खंयचीं खंयचीं तंत्रां कशे तरेन वापरचीं हे विशीं रुशीमुनींनी आश्रमांतल्या राजकुंवर शिश्यांक शिकोवपाक सुरवात केली. कांय दिसांनी हिवूय विद्या राजकुंवरानी आत्मसात केली. पूण विद्येच्या शिकोवणेंतलो निमाणे दीस आयले तेन्ना राजाल्या राजकुंवराच्या मनांत एक वेगळीच गजाल आयली. ताका दिसलेंे, युद्ध विद्येंत आपणे सगलें तरेचें गिन्यान मेळयलां. दुस्मानाकच न्हय तर आपल्या गुरू रुशीमुनींक लेगीत हारोवंक शकतां. युद्ध विद्ये वरवीं आपल्यांत खूब बळ आयलां अशें ताका दिसलें. देखून ताणें तें बळ आजमावपाक आपल्याच गुरू कडेन लढपाचें थारायलें. मनांतलो विचार ताणें सगल्या शिश्यां मुखार रुशीमुनीं कडेन उलोवन दाखयलो. रुशीमुनीन शिश्या मुखार माघार घेतली ना. ताणे लढायेक हयकार दिलो. भावंडांनो लढाये खातीर वेळ आनी दीस थारलो. ते प्रमाण थारावीक दिसांनी लढायेचे सुवातेर मेळपाचें थारावन सगले जाण आपआपले कुटींत गेले.
राजकुंवर आपले कुटींत रुशी आड लढाय करपाक आपलो सराव करतालो. कुटींत सराव करतना दोन-तीन दिसांनी ताका एक दुबाव आयलो. रुशीमुनी जाण्टो जाला म्हणटकच ताची दुबळी कूड आपल्या तरणाटेपणा मुखार तड मारची ना. म्हणटकच आपल्या आड जैत मेळोवपाक तो कितें करता आसतलो? ह्या दुबावान ताणें आपल्या एक इश्टाक रुशीच्या आश्रमांत वचून पळोवन येवपाक सुचयलें. ताचो इश्ट गेलो रुशीच्या आश्रमा लागीं… ताणें लिपचोरयां भितर पळयलें… जाल्यार रुशीमुनी तरसाद दवरपा खातीरचें एक तीन वावांचें ‘म्यान’ करतालो. तें पळोवन सहजतायेन रुशीमुनींक विचारलें, ‘आचार्य, हें तुमी कितें करतात?’ रुशीन जाप दिली, ‘तुमचो इश्ट राजकुंवराक मारपाक एक व्हडली तलवार नाका? म्हणून ती तलवार दवरपाक हें एदें व्हड म्यान करतां.’ रुशीचीं उतरां आयकून तो इश्ट राजकुंवर थंय आनीक रावलो ना. धांवलो तो राजकुंवरासरी. आनी सांगलें, ‘तुका मारपाक, हारोवपाक आचार्यान व्हड तरसाद केल्या. तिचें म्यानूच केदें व्हड आसा. तूं ताचे आड कसोच जिखपाचो ना. जिखतलो जाल्यार ताचे परसूय व्हडली तरसाद करची पडटली.’ अशें सांगून इश्टान राजकुंवराक तरसादीचो अदमास सांगलो. इश्टाच्या सांगण्या प्रमाण राजकुंवरान रोखडीच दुपेटीच्या आकाराची तरसाद केली, आनी लढायेक तयार रावलो.
भावंडांनो, लढायेचो दीस उदेलो. सगले शिश्य आनी रुशी कसाचे सुवातेर जमले. सगल्यांक उमळशीक लागली. कोण जिखतलो? इतले म्हणसर राजकुंवर व्हडली तरसाद म्यानांत खोवन लढाये सुवातेर मदीं रावलो. उपरांत रुशीमुनी आयले. ताचे म्यान राजकुंवराच्या म्याना इतलेंच व्हडलें पळोवन सगले अजापले. सगल्यांची उमळशीक वाडली. इतल्यान पंचान शींग फुंकलें आनी लढायेक सुरवात केली. राजकुंवरान रोखडोच तरसादीक हात घालो आनी ती म्यानांतल्यान ओडूंक लागलो. पूण जालें अशें… राजकुंवराली तरसाद व्हडली आशिल्ल्यान ती म्यानांतल्यान भायरूच सरना जाली. राजकुंवर ती ओडपाचो यत्न करूंक लागलो. उरफाटें रुशीमुनीन आपल्या व्हडल्या म्यानांतल्यान वावभर आशिल्ली तलवार रोखडीच भायर काडली आनी राजकुंवराचे मानेर तेंकयली. राजकुंवराक म्यानांतल्यान तरसाद भायर काडूंक अपेस आयलें. ताणें आपली हार मानून रुशीमुनींचें पांय धरले. आपणें अज्ञानान घेतिल्ल्या निर्णया खातीर ताणें रुशीमुनीचें पांय धरले आनी माफी मागली. युद्धाचे विद्येतलें एक वेगळें तंत्र त्या वेळार ताका अणभवपाक आयलें.
भावंडांनो, हे काणयेंतल्यान तुमी कितें देख घेतले? सांगात पळोवया… उल्हासभाई
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
