श्रेयस आनी प्रेयस

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

कांय लोक जात्याच न्हयकारी वृत्तीचे आनी मानसीकतेचे आसतात. असले लोक तुमचे टिमींत आसले जाल्यार समजुपाचें लागलीच वाट. पडलीच पाड.

कोंकणींत एक अर्थवाही ओपार आसा. नजो, नकळो, कळना. हो नायरो, नानाकार आनी नन्नाचो पाडो कितल्याशाच कामांची वाट लावन उडयता. एका व्यक्तीच्या रुपांत वा सामुहीक रुपांत हो न्हयकारी किडो लागलो म्हणटकच सगल्या कामाची वाट लागता. नितळ उदकाच्या पेल्यांत जर खदोळ उदकाचो एक थेंब सोडलो जाल्यार सबंद उदक इबाडून वता. तशेंच नायऱ्याचें एक कूस तकलेंत पडल्यार विचार विटकळून वतात.
मनशाच्या मनांत दिसाक सुमार 60 हजार ते 80 हजार विचार उसळत आसतात अशें मानसशास्त्र सांगता. मनीस शांत वृत्तीचो आसल्यार कमी आनी उचांबळ आसल्यार चड. म्हणजे वादळी. ते विचार न्हयकारी, दुस्वासाचे आसल्यार मनांत कोयर दाट्टा, सांचता आनी मागीर रगतांत विशारी टॉक्सीन कशीं रसायनां उप्रासतात, भलायकेचेर परिणाम जाता. देखून जण एकल्यान शादूर रावप गरजेचें. विचारांचें निरिक्षण करूंक जाय आनी तांचेर नियंत्रण जाय.
कितल्याशाच मळांचेर आमी ही न्हयकारी वृत्ती पळेतात. काम सुरू करचे पयलीं कांय जाणांक विरोध करपाची वा गरजे भायर दुबाव काडपाची संवय आसता. तांकां कसलेंय सोल्यूशन दी, ताचेरूय ते दुबाव काडटात. विरोध आसलो जाल्यार तो विधायक, निरोगी स्वरुपाचो आसचो. तार्कीक आनी तात्वीक पांवड्यार आसचो. कामाचे सुवातेर उत्पादकता वाडोवप ही खंयच्याय आस्थापनाची मोख आसताच. थंय काम करपी एक मनीस जर न्हयकारी स्पंदनां सोडूंक लागलो जाल्यार ताचो उत्पादनाचेर परिणाम जाता. वांगड्यांक ताचो त्रास जाता.
श्रेयस आनी प्रेयस हातूंत श्रेय जातलें तें आमी वेंचचें. बरें, योग्य करप हें काम करतल्याच्या हातांत आसता. मागीर तो नोकरी करूं वा वेवसाय करूं. ती गृहिणी आसूं वा तो विद्यार्थी आसूं. शिक्षक आसूं वा प्राध्यापक आसूं. खूब जाण न्हयकारी विचारांचे भकीक पडटात. दुबावांचो घयरूंव वेंगायत पयलींच चिंततात – कामाचो निकाल कितें जातलो? सफळ जातले काय ना? असलें दुबावी आनी न्हयकारी चिंतन करपी मनीस, एकाग्रतेन काम करूंक शकना.
वेवस्थीत आनी अभ्यासपूर्ण नियोजन करूंक जाय. सुत्रबध्द आंखणी करची. शिस्तीन कामांत बुडून वचचें. आडखळी आयल्यो जाल्यार? अमूक घडून अपेस आयलें जाल्यार? हे न्हयकारी विचार आपणायल्यार यश मेळप कठिणूच. पयलींच पाड पडटा. विचार सकारात्मक आसचो काय न्हयकारी तें आपल्या हातांत आसता. मन हें आडांगी आनी मस्त्या भुरग्या परसूय चंचल आसता. ताका दिशा दिवपाचो सराव करीत रावचें पडटा.
सकारात्मक विचारसरणी विधायक आनी पोशक वातावरण तयार करता. हयकारी विचार बरीं स्पंदनां पातळायता. उदकान भरिल्ले तळयेंतल्या शांत, थीर उदकांत जर एक गुंडो उडयलो जाल्यार ताचे पसून कितलींशींच वांटकुळ्या आकाराचीं, वर्तुळांचीं वलयां मुखार मुखार वचत रावतात. ह्या वलयांच्या प्रवासाक अंत आसना. बरो विचार अशेच तरेन सरभोंवतणी वलयांकीत जायत वता.
सकारात्मक वृत्ती मनशाची भलायकी बरी दवरता. शारिरीक, मानसीक आनी भावनीक तिनूय पांवडयार एक व्यक्ती जेन्ना घटमूट आनी तंदुरुस्त उरता तेन्ना तो घरांत, समाजांत, नोकरी धंदो वेवसायांत भरीव योगदान दिवंक शकता. भरीव, फळादीक सेवा दिवंक शकता. प्रसन्न, हयकारी चिंतनांच्या प्रवाहांक पोसवण दिवपी व्यक्ती अदीक काम थोड्या वेळा भितर पुराय करूंक शकता. ताचें काम प्रभावी आनी सफळ थारता. तो चड काम करूंक शकता. बऱ्या विचारांक लागून उमेदीचें नुतनीकरण गतीमान पांवड्यार घडटा. उर्जा वाडटा. तो बाकिच्यांकूय प्रेरणा दिता.
रड, पिरंगण, नानाकार, आळसाय, दुबाव हे सगले न्हयकारी विचारांचे बाय-प्रॉडक्ट. हुस्को हो न्हयकारी विचारांतल्यान उप्रासता. तांकां वेंगायल्यार विघातक वृत्तीचेच विचार साचतात, वाडत वतात. सकारात्मक आनी हयकारी चिंतनांच्या उजवाडाक एकसारकी मेकळीक दीत रावंक जाय. सकारात्मक बऱ्या विचारांचो सांगात एकसारखो आपल्या मनाक दिवचो पडटा.
बीं तशें भात, अशी म्हण आसा. विचारांचीं बियां लेगीत अशींच. बरें भात तरतरून येवचें कशें दिसता जाल्यार बरें बीं किल्लूंक घालचें पडटा. तें पोकें आसूंक उपकरना. मशागत, लागवड, कश्ट करचे पडटात. दर दिसा मनाच्या देगेर साठ हजार विचारांचीं ल्हारां कोसळटात तीं बरीं आसतलीं हाचे कडेन लक्ष जाय. नेमान. बारीकसाणेन.
कांय लोक जात्याच न्हयकारी वृत्तीचे आनी मानसीकतेचे आसतात. असले लोक तुमचे टिमींत आसले जाल्यार समजुपाचें लागलीच वाट. पडलीच पाड. कसल्याय कामाचेर चर्चा चलता. एका वांगड्यान एक सुंदर तोडगो वा उपाय सुचयलो जाल्यार ते लोक रोखडेच उपाय काडला ताचेरूच तें कितलें कठीण सांगूंक लागतात. काम जावंक पावना. नायरेकारांक असल्या वावरांत घेवंक फावना आनी व्यक्तीगत पांवड्यारूय असल्या लोकां पसून पयस रावप भावनीक, मानसीक भलायकेचे नदरेन बरेंच आसता. तेन्नाच ह्या उजवाडांत नायऱ्याचो काळोख ना जातलो.
चडशे लोक फक्त जगतात. म्हणजेच जिणेक अर्थ हाडून तातूंत समरस जायनात. तांकां कसलोच छंद आसना. आवड आनी रसिकता आसना. विचारांची बैठक आसना. पातळी आसना. मन गुंतोवपाक कितेंच साधन नासता. सुतकी तोंडां करून भोंवतात ताचे वेल्यानूच कळटा. मागीर नायऱ्याचो काळोख ल्हवूच मनांत रिगता. असले लोक बाकिच्यांकूय पिडटात आनी फळादीक काम चल्लां तातूंत रड, पिरंगण घालून फोण्णां मारतात. असल्या लोकांच्या मनाचो एक्स रे काडपाची गरज ना. तोंड चेरो पळेल्यार पुरो. जिणेक विटिल्ले भशेन मुखामळ. वाजेल्ले भशेन. सगलें वजें हांचेच तकलेर दवरिल्ले भशेन.
न्हयकारी लोक एकेकदां आमकां इतले पिडटात की खूब मनस्ताप जातात. तेन्ना तुका धडो शिकयतां सारको अशें म्हणप समा जावचें ना. हांव ह्या लोकां कडल्यान धडो शिकलों अशें म्हणून जिणेंत मुखार पावल घालप समा जातलें. कारण जीण शिकयत आसता. असल्या लोकांक माफ करचें पूण तांकां विसरचें न्हय. कारण ते परत केन्नाय कांटे तोपपाची शक्यताय आसता. शादूर रावंक जाय.
मनाचे तळयेंत जीं विचारांचीं वर्तुळां प्रसारीत जायत वतात त्या ल्हारांक तेळून तांचें निरिक्षण करुया. शुद्ध चिंतनांचो संसर्ग जळामळा प्रसारीत करुया. प्रिय गजाली विखारी आसूं येतात. प्रेयस न्हय तर जंय आमचें बरें जातलें तें श्रेयस आपणावया.

मुकेश थळी
फोंडें