शेतांनी खारें उदक नाकाच!!

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

मानशी, बांद सांबाळ्ळे जाल्यार सरभोंवतणचीं शेतां तिगतलीं, नाजाल्यार फुडल्या 10- 12 वर्सांनी शेतांनी भाजी, भाता बदला सुंगटां, काळुंदरां, शेवटे फडफडटले.

अायज शेतांत कश्ट करपी हात उणें जाल्यात. मानाय, कामेरींय परवडनात. देखून शेतां रोंवप साप्प उणें जाल्लें पळोवंक मेळटा. गोंयांत 40 वर्सां पयलीं पसून बरेच शेतकार आशिल्ले. तरातरांचें पीक घेताले. पोरसां आशिल्लीं. थंय पालेभाजयो, फळभाजयो पिकताल्यो. कांय भाजयो तर त्या- त्या गांवाचें खाशेलपण आशिल्लें. कालांतरान शेतकारांची फुडली पिळगी नोकरी, वेवसाय करपाक लागली आनी शेतां, पोरसां एकेक करून पडंग उरपाक लागलीं. कांय जाणांनी तीं विकलींय बी. आतां गोंयांतल्या गांवगिऱ्या वाठारांनी थोडे शेतकार उरल्यात. भाटां मात तिगून आसात. थंय थोडे पीक घेतात. पूण तें छंद म्हणून. अर्थांत सगलीं कामां मानाय करतात. भाट हें आयज ओर्र, झेताचें प्रतीक जालां. देखून अर्थीक गुंतवणूक म्हूण नवगिरेस्त भाटां विकतीं घेवपाक लागल्यात. हातूंत भायलेय लोक आसात.
रेशनाचेर सवाय भितर तांदुळ मेळपाक लागले आनी भात पिकोवपाचें म्हत्वूच उणें जालें. फुक्या सवाय, थोड्यांक मुफतूय तांदुळ मेळटात जाल्यार वत- पावसांत घाम गाळून भात पिकोवचें, उकडचें तरी कित्याक, असो विचार जायते जाण करपाक लागले आनी शेतां अनाथ जायत गेलीं. शेतां वाटावपाचीं आसल्यार बांद आनी मानशी राखपाक जाय, अशें मत हालींच आमदार अॅड. कार्लुस फेरेरा हांणी मयड्यां बांदाच्या बांदकामाच्या उक्तावणा वेळार उक्तायलें. खाजन शेतांनी खारें उदक घुसपाचे प्रकार फाटल्या कांय वर्सां सावन बरेच वाडल्यात. मानशी, बांद आशिल्ल्या एकान एक गांवांत ही समस्या आसा. कांय कडेन बांद पोरणे जाल्यात, फुटल्यात, तर थोड्या मानशींचीं दारां वेरेल्यांत, मोडल्यांत. ताका लागून भरते वेळार येवपी दर्यांतलें उदक शेतांनी वता आनी थंय पीक घेवपाक मेळना. बांयोंय इबाडल्यात. मानशी, बांद सांबाळ्ळे जाल्यार सरभोंवतणचीं शेतां तिगतलीं, नाजाल्यार फुडल्या 10- 12 वर्सांनी शेतांनी भाजी, भाता बदला सुंगटां, काळुंदरां, शेवटे फडफडटले.
बार्देशा प्रमाण तिसवाडींतूय ही समस्या शेतकारांक सतायता. आजोशी, नेवऱ्यां, करमळे वाठारांत शेतांनी खारें उदक घुसलां. मानशींचीं बरगेल्लीं दारां, बांद हाका जापसालदार आसातूच, पूण कांय नुस्तेकारांचो हाचे फाटल्यान हात आसा, अशें शेतकारांक दिसता. थळाव्या मामलेदारान खारें उदक येवंक जायना म्हूण उपाय घेवपाचे आदेश जायते फावटी दिल्यात. मात संबंदीत संघटनांनी ते काना भायरे केल्यात, अशेंय ह्या शेतकारांचें म्हणणें. करमळे मानशीचीं दारां ल्हवूच उक्तीं दवरून खारें उदक शेतांनी घेवपाचो प्रकार जाल्लो खंय. कांय गांवांतल्या बांदांक वेरो गेल्यात. त्यो मुद्दाम घाल्यात, असो थोड्या शेतकारांचो दावो. खाजन शेतांनी खारें उदक गेल्ल्यान पीक घेवपाक मेळना. ताका लागून शेतकार उबंत पडल्यात. ही सादी गजाल न्हय. सुंगटां आनी हेर नुस्तें पिकोवपा खातीर हो खारें उदक घेवपाचो प्रकार कांय जाण करतात खंय. शेतांत वर्सभरांत जितले मेळना, तें नुस्तें विकून मेळटा, हें वेगळें सांगपाक नाका. देखून धान्या बदला नुस्त्याची शेती करपाचे प्रकार दर्याचें उदक पावता त्या गांवांनी वाडपाक लागल्यात. हळदोण्यां, मयड्यां, उसकय, खोर्जुव्यां आनी पेडणें तालुक्यांत हेंच जाता. ताका लागून हळसांदे, चवळी, हेर भाजयो, फळां पिकोवप खूब उणें जालां. नुस्तें वेवसाय फायदेशीर आसलो, तरी ताका लागून गोंयची खाशेली कृशी संस्कृताय नश्ट जावपाच्या मार्गाचेर आसा, ताचें कितें? पयलींच गोंयांत जमीन उणी, शेतकारांचो आंकडोय देंवला. तातूंत आसा त्या शेतकारांक जर अशीं आडमेळीं येवपाक लागलीं जाल्यार ते शेता कडेन आडनदर करतलेच. गोंयच्या सैमा खातीर हें मारक थारूं येता. मानशेची पावणी लाखांच्या घरांनी पावल्या. राजकी मनशां पसून सरकारी अधिकाऱ्यां मेरेन सगल्यांकूच हातूंत उमेद, उत्साह आशिल्लो दिसता. आमदार फेरेरान म्हणलां ते प्रमाण, गोंयच्या सगल्याच मानशीच्या दारांची, बांदांचीं दुरुस्ती जावंक जाय. कोण मुद्दाम शेतांनी उदक सोडटात वा घेतात, तांचेरुय कारवाय करपाक जाय. शेतकारांनी शेतां सोडचीं आनी आमकां थंय नुस्तें पिकोवपाक मेळचें अशेंय कांय जाणांक दिसता आसतलें. मानशी ही गोंयची खाशेली गजाल. त्यो तिगून उरच्योच, पूण शेतां, पोरसांच्या जिवार न्हय! हीं शेतां, मिठागरां सांबाळपाक जाय. तीं वाडपाची शक्यताय ना, पूण आसा तीं तरी तिगोवन
दवरूंया.