भांगरभूंय | प्रतिनिधी
आयज 5 सप्टेंबर, आयचो दीस पुराय देशांत शिक्षक दीस म्हूण मनयतात. भारताचे दुसरे राष्ट्रपती डॉ. सर्वपल्ली राधाकृष्णन हांचो आयज जल्मदीस. तांचेच यादीक आयचो दीस शिक्षक दीस म्हूण मनयतात. 1962 वर्सा राधाकृष्णन हांणी राष्ट्रपतीपदाचो सोपूत घेतलो तेन्ना तांणी तांचो जल्मदीस हो शिक्षकांचो भोवमान दीस म्हूण मनोवपाची इत्सा उक्तायिल्ली. देशांतल्या शिक्षकांचो भोवमान होच आपलो भोवमान आशिल्ल्याचें तांणी सांगिल्लें. तेन्ना सावन सुरू जाल्ली ही परंपरा अजून लेगीत सुरूच आसून, फुडारांतूय ती सुरूच उरतली.
आपले संस्कृतींत शिक्षकाक म्हणल्यार गुरूक मानाचें स्थान आसा. दरेक व्यक्तीचे जडणघडणेंत गुरूंची म्हणल्यार शिक्षकांची भुमिका खूब म्हत्वाची आसता. शिक्षक हो फक्त मार्गदर्शक नासता जाल्यार तो जिणेक दिशा दाखोवपी दिशादर्शक आसता. भारतीय शिक्षण परंपरेंत गुरू शिश्यांचो संबंद सामको पवित्र मानला.
प्राचीन काळांत गुरुकूल पद्दत आशिल्ली. विद्यार्जन करपा खातीर विद्यार्थी घरदार सोडून गुरूच्या घरा रावपाक येताले. गुरू हो त्या शिश्यांच्या आवय-बापायचो जागो घेतालो. शिश्याक फक्त पुस्तकी ज्ञानच न्हय जाल्यार शिश्याक चारित्र्यसंपन्न करप हें आपलें कर्तव्य आसा ह्या विचारप्रेरणेंतल्यान गुरू विद्यादान करताले. शिश्याचे जिणेंतूय शिश्याक सर्वोच्च स्थान आसतालें, आनी गुरुचे जिणेंतूय शिश्याक सर्वोच्च प्राधान्य आसतालें.
हे प्रमाण त्या काळांत गुरू शिश्य संबंद पवित्र बंधनान युक्त आशिल्लें. आयज काळ बदलिल्लो आसलो तरी शिक्षकांचे म्हत्व उणें जावंक ना. आयच्या विज्ञान युगांतूय पयलीं प्रमाणूच शिक्षकांची गरज भासता. मनशाचे जिणेंतल्यान शिक्षक वजा जावंक शकना. जर शिक्षकूच नासत जाल्यार मनशाचे जिणेची दिशा भरकटूंक शकता. मनशाची जीण भरकटिल्ल्या व्हड्या भशेन जातली. म्हणून शिक्षक दिसाचे औचित्य सादून शिक्षकांप्रती कृतज्ञताय उक्तायतात. फक्त आपल्याच देशांत न्हय जाल्यार ऑस्ट्रेलिया, कॅनडा, ब्राझील, जर्मनी, जपान, इंडोनेशिया, मलेशिया, चिली ह्या देशांतूय शिक्षक दीस मनयतात. थंय हो दीस 5 ऑक्टोबराक मनयतात. आमच्या देशांत हो दीस 5 सप्टेंबराक मनयतात. कारण ह्याच दिसा 1888 वर्सा भारताचे दुसरे राष्ट्रपती डॉ. सर्वपल्ली राधाकृष्णन हांचो जल्म तामीळनाडूंतल्या तिरुथानी ह्या गांवांत एका मध्यमवर्गीय कुटुंबांत जालो.
सामको हुशार आनी कुशाग्र बुद्धीचे आशिल्ल्यान तांणी शिक्षण मळार स्वताचें वेगळें स्थान निर्माण केलें. आंध्र विद्यापीठ आनी बनारस विश्व विद्यापिठाचे कुलगुरुपद तांणी भुशयलें. 1931 ते 1939 ह्या काळांत ते संयुक्त राष्ट्रसंघांत भारताचे प्रतिनिधी आशिल्ले. 1949 ते 1952 मेरेन ते रशियेंत भारताचे राजदूत आशिल्ले. 1952 वर्सा ते भारताचे पयले उपराष्ट्रपती जाले. ह्या पदार धा वर्सा रावले उपरांत 1962 वर्सा ते भारताचे दुसरे राष्ट्रपती जाले. 1954 वर्सा तांकां भारतरत्न ह्या सर्वोच्च पुरस्कारान भोवमानीत केलो. शुद्ध चारित्र्य, प्रकांड पांडित्य, अपार सहिष्णुता आनी प्रभावी वक्तृत्व हाका लागून डॉ. सर्वपल्ली राधाकृष्णन हांणी संवसारभर विलक्षण लोकप्रियता मेळयली. म्हणूनच नोबॅल पुरस्कारा खातीर तांकां सुमार 27 फावटी नामांकन मेळ्ळें. शिक्षक ते राष्ट्रपती ही तांची वाटचाल तांच्या कर्तृत्वाची साक्ष आसा. तांच्या ह्याच कर्तृत्वाचो भोवमान म्हूण सरकारान 1962 सावन तांचो जल्मदीस शिक्षक दीस म्हूण मनोवपाक सुरवात केली. आयच्या ह्या शिक्षक दिसा निमतात देशभरांतल्या शिक्षक भाव-भयणींक शिक्षक दिसाच्यो मना पसून शुभेत्सा!
श्याम ठाणेदार
9922546295
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
