भांगरभूंय | प्रतिनिधी
मनशाच्या विकासाक शिक्षणा बगर पर्याय ना अशें जायतें जाण मोठ मोठी वक्तव्यां करतात. पूण प्रत्यक्षांत शिक्षणीक मळार कितें चल्लां म्हणपाचें कोणाकूच पडून गेल्लें आसना. शिक्षण हक्क कायद्या खाला आठवी मेरेन पास, नापास करपाक मेळना. थंयच सगलो घोळ जाला. आठवी मेरेन पास करप, कोणाक नापास करप ना नेमाचो उद्देश बरोच आसलो. ना तर भुरगीं चौथेक, पांचवेक, सवेक मदींच सोडटाले तें बंद जावचें. निदान थोडीं तरी समजावणी येवची. आठवी मेरेन पास करप हो नेम ज्या उद्देशान लागू केला ताचो कांय शिक्षकांनी खेळ खंडोबा करून उडयला. CCE.म्हणल्यार सेगीत आनी व्यापक सर्वसमावेशक मुल्यामापन करप, पूण जातात व्हय आमचे कडेन? कांय खण भरपाचेच काम करतात. कांय भुरग्यां कडल्यान हळूच परत पेपर बरोवन घेवन भुरग्याक फुडें धुकलतात? हें समा न्हय.
आमी म्हण्टात भुरगीं शिकनात. खरें म्हणल्यार खंयचोच भुरगो ‘ढ’ आसना. आमची वेवस्थाच सारकी ना, आनी हाका लागून सगले प्रस्न उपस्थीत जाल्यात अशें म्हणल्यार चूक थारचें ना. मुळांत आठवी मेरेन पास म्हण्टात थंयच सगले विस्कटलां. कारण गिरेस्तांक आनी उच्चवर्णिय लोकांक हाचो व्हडलोसो फटको बसना. तांच्या घरांनी शिक्षणीक वातावरण आसता. फरक पडला तो भौजन समाजांतल्या भुरग्याक. भौजन समाजांतलो कश्टकरी समाज पोटा फाटल्यान वतलो काय भुरग्यांक पळयतलो हो मोटो प्रस्न आसा. तो पुराय मास्तरांचेर विस्वासून रावता, आपल्या भुरग्याक मास्तर घडयतलो म्हूण. पूण आमची सिस्टमूच सारकी ना ताका तो कितें करतलो?
शिक्षणाचे बाबतीत पुराय संवसाराचो सिध्दांत सांगत की भुरग्याचे मुळावें शिक्षण ताचे ताचे आवयभाशेंतल्यान जावंक जाय. आमचे कडे जाता व्हय? आपल्या भुरग्याच्या अभ्यासाचे बाबतींत पालकांनी घालूंक जाय तितलें लक्ष पालक घालिनात. तो समजता आपणे भुरग्याक शाळेंत घातला म्हणजें काम जालें. आतां शिक्षकांचें काम ताका शिकोवपाचें. नेमा प्रमाण आतां आठवी मेरेन भंय ना. हेवटेन भुरग्यांक सारकें शिकूंकच जाय अशें ना. तांकां कांयच येना जाल्यारूय तांकां नेमा प्रमाण पयले यत्ते सावन दुसरे यत्तेंत धुकलचोच पडटा. देखून कांय शिक्षकूय तांच्या शिक्षणा कडेन हयगय करतना दिश्टी पडटात. कांय शिक्षक पालकां कडेन बरेपण दवरतात आनी तांकां सांगतात ‘तुज्या भुरग्याक हांव पास करतां. तूं कांयच भियेवं नाका. ‘पालक खूश, आनी भुरगोय खूश परिणाम धावेक पावलो तरी भुरग्याक नीट आनी स्पश्ट वाचूंक कळना. दोश कोणाक म्हूण दिवपाचो? तांतूत भुरग्यांक कसलीच शिक्षा करूंक जायना आनी कांयच म्हणूंक जायना. शिक्षकांचे हात आनी तोंड घाल्यात बांदून, आनी हे कायदे भुरग्यांकूय बेस बरें खबर आसा, म्हूण भुरगींय आतां शिक्षकांचे आयकनात. हे बरोबर न्हय.
कांय शिक्षक फक्त सिलेबस कंप्लीट करतात. दिल्लो अभ्यासक्रम वाचून दाखयतात. भुरग्यांक तें कळूं वा ना कळूं. शिक्षक शिकयिल्ल्याचें नाटक करता आनी विद्यार्थी शिकिल्ले भाशेन भासयतात आवटपूट झिरो. तांतूत भर म्हूण दोन वर्सां कोवीड लागलो. आतां सगलींच जाणां कोविडाचे निमित्त सांगतात. भुरग्यांच्या हातांत मोबायल दिलो. आतां तींं मोबायल सोडिनात. आयज भुरग्यांचें मुळावणूच सारकें जायना. कांय शिक्षक प्रामाणिकपणान शिकयतात. पूण चडशे जाण निमताच सांगतात. पालक कांयच लक्ष दिनात. आयज आमी शिक्षणाच्या नावांन फॅक्टऱ्यो उगडल्यात. लाखांनी फी फारीक करून आमी आमच्या भुरग्याक इंटरनॅशनल स्कुलांनी घालपाक लागल्यात. म्हणजेच आमचो आमच्या स्कुलांचेर विश्वास ना एक. ना तर आमच्या स्कुलांनी सारकें शिकयनात वा भुरग्याक घडयनात. कोण खंय चुकता तें सोदून काडपाची गरज आसा.
मनीस हुशार आसून कांयच उपेग आसना. मनशाक समाजांत शिस्तबध्द वागपाक कळपाक जाय. बेशिस्त वागूंक जायना. खास करून शिक्षकांनी. कारण खरो समाज शिक्षकूच घडयता, म्हूण शिक्षकांचें वर्तन देखदिणे आसूंक जाय. शिक्षकांनी स्टाफा भितर गटबाजी करूंक फावना. विद्यार्थ्यांक कोणा शिक्षकाच्या आड भडकावपाक जायना. वायट देखी घालून दिवंक जायना. दोन शिक्षकांच्या मतभेदाक लागून विद्यार्थ्यांचें लुकसाण जावंक जायना. कोण शिक्षक बरो आनी कोण शिक्षक वायट हें विद्यार्थीच बेस बरें सांगतात. शाळांनी, हायस्कुलांनी जें कितें घडटा तें भुरगीं पळयतात आनी घरा वचून पालकांक सांगतात. पालक ओगी रावतात, शिक्षकांक ते विचारिनात. कारण आपल्या भुरग्याचेर तो राग काडीत म्हूण.
शिक्षणीक मळार शिक्षकां मदीं, पालकां मदीं आनी विद्यार्थ्या मदींय सूड भावना उपकारना. शिक्षक म्हण्टा तो विद्यार्थीप्रिय आसूंक जाय. कितें आसा ते शिक्षकांनी एकमेकाक तोंडार सांगपाक जाय. भुरग्यांचें लुकसाण करूंक जायना. पिरिपक्व शिक्षक कसो वावरूंक जाय. एकदम खडूस सर, सामको बायजण, कोणे हाका शिक्षक केलो अशें कोणेंच म्हणपाक फावना. आपल्या कामांत आपणे प्रामाणीक आसपाक जाय. आयज चडसो समाज मनीसपण सोडून वागपाक लागला. जो तो पयशांक किमंत दिवपाक लागला. थोड्यांक पयशांचो इतलो उन्मांद जाल्लो आसा की ते हवेंतूच उडपाक लागल्यात. शिकून सवरून ब्रुत कशे वागपाक लागल्यात. शिक्षकांनी सुसंस्कृत वागपाक जाय. तशेंच तांणी आपलो कॅरेक्टर समाजांत सांबाळपाक जाय. मनीसपणाचे संवर्धन करपी आनी समाजीक भान दवरून वावुरपी एक नवो समाज घडोवपाक निसुवार्थीपणान काम करपाची आयज गरज उप्रसल्या. आनी तें काम शिक्षकांनीच करपाचें. शिक्षकूच जर गैर वागत जाल्यार समाजान कोणा कडेन पळोवपाचे?
काशिनाथ नायक
9158345844
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
