शाळा बंद जाली, आतां आमीच…

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

ताणें सांगलें, शाळा बंद जावन सात वर्सां जालीं. आयकून मन सुन्न जालें. आतां आमीच गांवचे भुरगे सरस्वती पूुजन करतात.

दसऱ्याच्या निमतान हांव म्हजे बायलेक आनी दोनूय पुतांक घेवन म्हजे शाळेंत गेलों. कोंठबी. शाळा सोंपोवन आयज इतक्या वर्सांनी सरस्वती पुजनाक पांयां पडपाक गेलों. शाळा लागीं पावता पावता दोळ्यां मुखार भुरगेंपण दिसपाक लागलें. चलत शाळेंत येवपी भुरगो आयज चार चाकीन आपले शाळे कडेन आयलो. शाळा नदरेक दिसना फुडें दोळे आनी मन भरून आयलें. शाळेच्या पयल्या सोंपणाक हात लावन पांयां पडलों आनी सरस्वती पुजल्या त्या वर्गांत गेलों. गांवचीं बायलां फुगडी घालतालीं. देवी शारदेक पांयां पडलो आनी तिका सांगलें,‘चार बुकां शिकलों म्हणून आयज बरे कंपनींत मॅनेजर म्हणून काम करतां. काम करता- करता आवड आसा म्हणून नाट्य मळाचेर वावुरतां. थंय आयज थोडें तरी नांव जालां. 

पांयां पडटना नकळटां वोठांर ‘हे सरस्वती नमन तुझ्या पदकमली, विश्वाची तू चालक शक्ती, असशील तू प्रेममूर्ती’ हें पद याद जालें आनी बाई, गुरुजी आनी इश्ट- इश्टीणीची याद जाली.

दोनूय पुतांनी म्हाका विचारलें, तूं खंयच्या वर्गांत शिकतालो. हांवें म्हजे दोन वर्ग आनी कार्यालय तांकां दाखयलें. नकळटां परत दोळे ओले जाले. धाकट्या पुतान शाळेच्या व्हरांड्यांत आपलो एक फोटो काडून घेतलो. आमी एक फॅमिली फोटो मारपाक कोणाक तरी सोदतालीं. इतल्यान एक भुरगो आयलो. ताणें एक फोटो काडलो आमचो. भायर आनीक एकलो आसलो. ताका नांव विचारलें. ताणें सांगलें, रोहित शेटकार. ताका विचारलें शाळेंत आतां कितलीं भुरगीं येतात शिकपाक?

ताणें सांगलें, शाळा बंद जावन सात वर्सां जालीं. आयकून मन सुन्न जालें. आतां आमीच गांवचे भुरगे सरस्वती पूुजन करतात. हांवें म्हाका तांक आसा तितलें डोनेशन दिलें. म्हाका पावती दिली तांणी. ती हातांत घेताना बाईन निमणें मार्कशीट दिल्लें ती याद जाली…. आनी तिचीं उतरांय. ‘मुखार बरो शिक. आमचे आनी आवय- बापयचें नांव मोठें कर आनी केन्ना परत यो शाळेंत आमकां मेळपाक.’ परत येवप मात जालेंच ना. आयज कमीत कमीत 34 वर्सांनी परत शाळेंत पावलों. 

रांगोळी सर्त पळेली, देव वेताळाक, सांतेरी आनी चंद्रेश्वराक पांयां पडून आयलीं. वेताळ देवळांत गांवचे पांच जाण बशिल्ले. आमीय बसलीं. एका जाणट्यान म्हजे बायलेक विचारलें. खंयसून आयल्यांत तुमीं? बायलेन सांगलें, म्हजो घोव हे शाळेंत शिकतालो. आयज तो खूब वर्सांनी शाळेंत घेवन आयलां आमकां. ताणें म्हाका विचारलें, हांवें ताका म्हज्या पप्पाचे नाव सांगीना फुडें कळ्ळें, तो म्हज्या पप्पाक वळखता. उलयतां उलयतां ताणें आदल्यो खूब गजाली सांगल्यो. चवकशी केली. 

मनीस मुखार सरता सरता केन्ना तरी फाटीं वचून पळोवपाक जाय. खूब यादी ताज्यो जातात… आनीक एक वेगळीच उर्बा तयार जाता.

आज म्हजी कोठंबींतली प्राथमीक शाळा पयलीं सारकीच उबी आसा, आमच्या सारक्या भुरग्यांची फाटलीं सात वर्सां वाट पळयत.

नितीन शिवराम नायक

8007651054