भांगरभूंय | प्रतिनिधी
आयचें यूग म्हायती तंत्रज्ञानाचें. ह्या वर्साचे सुरवेक देशांत 1 अब्ज 12 कोटी मोबायल फोन कनेक्शनां आशिल्लीं. म्हणल्यार वट्ट लोकसंख्येच्या 78 टक्के जालीं. अर्थांत चडश्यां कडेन दोन ते तीन सीमकार्डां आसात. ह्या कनेक्शनां मदल्या 1 अब्ज 05 कोटी कनेक्शनांचेर लोक इंटरनेट वापरतात. म्हणल्यार सोशल मिडिया. हातूंत 50 लाख तरी लोक दिसाळ्यांच्यो खबरो, व्हिडियो, वॅबसायटी पळोवपी आसतले. पोरूं आमचो देश इंटरनेट वापराचे बाबतींत दुसऱ्या क्रमांकाचेर आशिल्लो. चीन पयल्या. ताका लागून सगल्यांनी सोशल मिडिया, इंटरनेट, आॅनलायन वॅबसायटी, अॅप्स, ईमेल, टायपींग, संगणक, स्मार्ट फोन हांचे बाबतींत शिक्षीत जावपाक जाय. ती काळाची गरज. आयचीं भुरगीं ते बाबतींत इल्लीं चडूच हुशार आसात, पूण पिरायेचीं साठी हुपिल्ल्यांनीय हें सगलें शिकून घेवपाक जाय. ताचे बदला आनीक कांय दिसांनी पर्यायूच उरचो ना.
राज्यांतल्या सरकारी, अनुदानीत, बिगर अनुदानीत शाळांचो (केजी टू पीजी, सगल्योच शिक्षण संस्था) डाटा रोखडोच वॅबसायटींचेर घालपाचो निर्णय सरकारान घेतला. (पोरूंच हें काम जावपाचें. कांय कारणांक लागून उरलें.) ते खातीर प्राधिकरणाची नेमणूक जातली. तें शाळांची सगली म्हायती वॅबसायटीचेर घालतलें. ते प्रमाण शाळांक मानांकन दितलें. हाचो पालकांक फायदो जातलो. कारण भुरग्यांच्यो आवडीनिवडी पळोवन तांकां योग्य ते शाळेंत, म्हाविद्यालयांत घालपाक मेळटलें. हें पळोवपी पालक हालींच्या काळांत वाडटात. गोंयच्या विद्यार्थ्यांच्या फुडाराचे नदरेन ती बरी गजाल. धावी, बारावी जाली काय, अमूक विशय, फांटे आशिल्ल्या विद्यालयांत भुरग्यांक घालपी पालक तशे पयलींय आशिल्ले. अमूक विशया खातीर पेडणेंच्यान पणजे, काणकोणच्यान मडगांवां येवन शिकपी, खास मुंबय, पुण्यां वचून शिकपीय विद्यार्थी आशिल्ले. आयजूय आसा. पयली ते धावी मेरेनच्या शाळेचे बाबतींत ही पद्दत ना. तरीय शाळेची निकालाची परंपरा, सुविधा, शिक्षकांचो दर्जो पळोवन भायल्या गांवचे विद्यार्थी थंय प्रवेश घेवपाक शकतात. देखीक हाॅकीचें प्रशिक्षण थारावीक शाळा दितात. पेंवपाची सुविधा अमक्याच शाळांनी आसा. राज्य पांवड्या वयले फुटबाॅल खेळगडे अमूकच शाळांतल्यान येतात, अमूक शाळेंत मैदान, हाॅस्टेलाची सुविधा आसा, हाची म्हायती मेळ्ळी जाल्यार, ते बाबतींत करियर करपाक सोदपी वा त्या विशयांची आवड आशिल्ले
विद्यार्थी ते- ते शाळेंत प्रवेश घेवपाक शकतात. पेडण्यां पसून काणकोण मेरेनच्या शाळांचो डाटा जर वॅबसायटीचेर मेळ्ळो जाल्यार हें सोंपेपणी जावं येता. देखून सरकारान हो निर्णय घेतला.
डाटाक लागून शिक्षणीक संस्थांची सगली म्हायती सरकाराक मेळटली. ताका लागून सुसज्ज शाळा खंयची तें कळटलें. ते प्रमाण तांकां सुविधा तयार करपाक सांगपाक मेळटलें. ताचे पयलीं सगल्योच शाळा सुविधायुक्त करपाक सरकारान पावलां उबारपाची गरज आसा. भोवतेक शाळांक मैदानां नात. आसात तांचेर शेंकरो, माती आसा. पाचवीचार मैदानां आडवादानूच सांपडटलीं. इनडोर स्टेडियम वा जीम नात. कांय आडवाद आसात. ताका लागून क्रिकेट, फुटबाॅल, कबड्डी, टेबल टॅनिस, बॅडमिंटन खेळटना, वेटलिफ्टिंगाचो सराव करतना विद्यार्थ्यांक अडचणी येतात. खेळगड्यांक प्रशिक्षण दिवपाक प्रशिक्षक नात. ते भायल्यान हाडचे पडटात वा विद्यार्थी स्वताच शिकतात. कांय शाळांनी योग्य त्या प्रमाणांत संडास, मुताऱ्यो नात, शाळे भोंवतणी दुरीग, गेट ना. सुरक्षा रक्षक नात. हेंवूय विद्यार्थ्यां खातीर तितलेंच म्हत्वाचें. सुरक्षा रक्षक, दुरीग नाशिल्ल्यान कांय शाळांनी विनयभंगा सारकेय प्रकार घडल्यात. शाळां भोंवतणी मदले सुटयेच्या वेळार भोंवपी विक्रेते येतात. फाटीं शाळां लागसार घुंवळे वखदांय मेळटात, असो गंभीर आरोप जाल्लो. थोड्या शिक्षण संस्थांनी बालरथ सुविधा ना. दुसरे वटेन कांय शाळा बालरथांच्या जिवार शेजराच्या गांवचे शाळेंतले विद्यार्थी आपले शाळे कडेन आकर्शीत करतात. शाळांनी विवीध कार्यावळी, डे, संमेलनां जातात, ताचो खर्च पालकांच्या बोल्सांतल्यान वसूल करपी शाळा आसात. अनुदानीत शाळांक सरकार वर्साक कोट्यांनी रुपया निधी दिता. तो वापरून सुविधा उबारूंक जाय. शाळांचो डाटा वॅबसायटीचेर आयलो काय ही सगली म्हायती सरकाराक मेळटली.
शाळांचो दर्जो वाडचो आनी शिक्षणीक अभ्यासक्रम, सुविधा हांची पालकांक म्हायती मेळची, हे खातीर डाटा वॅबसायटीचो हो निर्णय योग्यूच आसा. मात ते काम बेगोबेग जावंक जाय. आयचें काम फाल्यांचेर धुकलीत रावल्यार आनीक वर्सभराचो काळ फुकट वतलो.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
