भांगरभूंय | प्रतिनिधी
भौ. सुभाषबाब वेलींगकार,
आमच्या प्रस्नाची जाप तुमी दिवंक ना. त्या प्रस्नाची जाप तुमकां खबर ना अशें न्हय. ती तुमकां बेस बरी खबर आसा, कारण तुमच्या तोंडांतल्यान लोकांनी ती आयकली जाल्यार तुमची चळवळ सुरू जावचे पयलींच न्हिन्नडून पडटली, आनी तुमचो सगलो हावेस थंयचे थंयच जिरतलो.
16 जानेवारी 1967 ह्या दिसा जाल्ल्या जनमत कौलांत मराठीचो पराभव जालो. तो इतलो तिव्र आशिल्लो की पचोवपाक खूब कठीण जावंक लागलें. तेन्ना मराठी प्रेमी आनी कोंकणी दुस्वाशी जाण्ट्यांक हो पराभव पचूंक पावलो ना. खेद, खंत, दुख्ख, संताप, राग, द्वेश, ह्या कोंकणीवाल्यांक खावं काय गिळूं असो किंवाटो अश्या वेगळ्या वेगळ्या भावनांनी तांचीं काळजां भरून गेलीं. पूण तातूंतले कांय जाण उपरांत पस्तावले, आपूण खंयचे दुर्गतीक गोंयकारांक व्हरूंक सोदताले तें येवजून तांचीं काळजां हाल्लीं आनी आपणें केल्ल्या कर्तुबाचो तांकां भितरले भितर खेद जावंक लागलो. पूण दुसरे जायते जाण जांकां तो पराभव पचलो ना तांणी आपली शांतताय, प्रसन्नताय, सूख, समाधान – जें जें म्हणून जिवितांत बरें, तें तें सगलें – तांणी वगडायलें.
भौ. सुभाषबाब, जनमत कौलांत मराठीचो पराभव जालो हें सत्य. गोंयांत ती पराभूत भास आसा. पराभुतांक जैतवंत कशी वागणूक दितात हें संवसारीक इतिहास आनी भारत देशाचोय इतिहास वाचतकच कळटा. जेत्यां कडल्यान त्या पराभुतांचे कशे हाल जाले हें तुमीय वाचलां आसतलें.
आनी गोंयांत कितें?
जैतवंत जाल्ले भाशे कडेन आपल्याकूय जैताचो वांटो मेळचो म्हणून पराभूत भास मागता. हें कशें? गोंयच्या वेगळ्या वेगळ्या प्रशासकी पांवड्यांचेर जो कारभार चलता तातूंत हे पराभूत भाशेक कुसकुटाची लेगीत सुवात मेळूंक फावो ना. आनी तशी ती दिवंकूय फावो ना. मराठीचे पोवाडे आतां पोके जाल्यात आनी तांकां कसलेंच मोल उरूंक ना. कवी कुसुमाग्रज हांचे एके कवितेंत एक वळ आसा: भर दिवसा दिसू लागली आम्हा रात. जांणी जांणी म्हणून मराठीचो पाखो घेवन हातपांय बडयले तांकां मराठीचो पराभव जातकच भर दिवसा दिसू लागली रात.
गोंयांत मराठी हारल्या हें कितलेंय कोडू आसल्यार लेगीत तें सत्य आसा. गोंयांत कोणाकूच भर दिवसा रात दिसना. उरफाटें, रातचो लेगीत उजवाड दिसता. गोंयांत आज जी उदरगत दिसता ती जनमत कौलांत मराठीचो पराभव जाल्ल्यान घडूंक पावल्या. पराभवाचें पर्व सोंपपाची गरज आसा. ते खातीर तें पराभवाचें काळेंकिट्ट पान परतुचें.
आज कोंकणी भक्तांच्या अथक प्रयत्नांक लागून कोंकणीचो म्हारथ उबो जालो आनी तो दिशींदिशीं व्हड जायत आसा. आज मेरेन जें कितें घडलें तें घडलें, पूण आतां आपले भुंये कडेन आनी भाशे कडेन आशिल्ले ल्हानशे लागणुकेची एक तरी घुडी त्या रथाक लागची असो हावेस आसचो.
गोंयांत कोंकणी आनी फकत कोंकणीच चलपाची. थंय खंयचेच भाशेक कसलेच तरेची सुवात आसची ना. त्या जाणटेल्यांची जशी गत जाली तशी आमच्या मराठी भावांची जावची न्हय. ते सदांच सुखी, प्रसन्न, आनंदीत आसचे. भौ. सुभाषबाब, तुमचें बरें जावं.
– दामोदर घाणेकार
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
