भांगरभूंय | प्रतिनिधी
पुराण काळांत बायलांक घरांत, समाजांत मानाचें स्थान आशिल्लें. उपरांत ल्हवू ल्हवू तिका रिती, परंपरांच्या बेडयांनी आडकावपाक पुरुशप्रधान समाजान वेगळे वेगळे मार्ग सोदले. रांदात, वाडात, उश्टीं काडात, ह्या चक्रांत तिका बंद केली. भोगवस्तू म्हूण कांय जाण तिचेर नदर दवरूंक लागले. अत्याचार वाडले. तिका शिक्षणा पसून वंचीत दवरली. ती अर्थीक नदरेन दुबळी जाली. तिका निर्णय घेवपाचो हक्क नाशिल्लो. विधवांक तर सगल्यांक वायट वागणूक मेळपाक लागली. शिकिल्ल्यान बायलमनीस आयज स्वताच्या पांयांचेर उबी रावल्या. तिका बरे दीस आयल्यात. मात अजून बायलां, खास करून विधवांक दुय्यम वागणूक मेळटा, हें न्हयकारपाक मेळचें ना. कालूच गोंय सरकारान विधवांक म्हयन्याक चार हजार रुपयांचें पेन्शन दिवपाची घोशणा केल्या. मात तिच्या पुताची पिराय 21 वर्सां परस उणी आसल्यारूच.
सध्या विधवांक म्हयन्याक गृह आधारा खाला अडेज हजार रुपया मेळटात. वरिश्ठ नागरीक आसल्यार दोन हजार. गृह आधार येवजणेचो लाव घेवपी बायलांक घोवाक मरण आयले उपरांत विधवा पेन्शन येवजणे खातीर अर्ज करूं येता. ताचे पयलीं गृह आदार बंद करपाक जायत्यो राटावळी करच्यो पडटात. हाचे मुखार त्यो करच्यो पडच्यो नात. भुरग्यांचो जल्मदाखलो आनी संबंदीत दाखले दिले काय अर्थीक मजत मेळपाक सुरवात जातली. दाखले काडपाक कितें करचें पडटा, तें कोणाक वेगळें सांगपाक नाका.
सध्या गोंयांत 2049 विधवा सरकारी येवजण्यांचो फायदो घेतात, राज्यांत 36 हजारां वयर विधवा आसात. तांकांय सरकारी मजत मेळपाक नाका? पुतान वा चलयेन पिरायेचीं 21 वर्सां हुपलीं काय विधवा पेन्शन बंद जातलें. पूण हे पिरायेचेर भुरग्यांचें शिक्षण पुराय जायना. मागीर ताका नोकरी खंय मेळटली? ती मेळना जाल्यार तें घर कशें चलतलें? तेन्ना पंचायत, पालिकांनी विधवांची अर्थीक परिस्थिती, शिक्षण, भुरग्यांची नोकरी, वेवसाय हाचो नियाळ घेवन तांचें नांव सरकारी येवजण्यां खातीर धाडपाक जाय. सगल्यांकूच अर्ज करप, दाखले हाडप, फावटी मारप, हात ओलो करप शक्य नासता. तेन्ना विधवांचे बाबतींत तरी स्वराज संस्थांनी फुडाकार घेवंक फाव. जांचीं भुरगीं 21 वर्सां परस व्हडलीं आसात वा जांकां भुरगीं नात त्या विधवांचें कितें? गृह आधार वा विधवा पेन्शन हें गोंयचें राहणिमान पळयल्यार तशें खूब उणें. ते 10 हजार रुपया तरी जावपाची गरज आसा. येवजणेची वर्साचे येणावळीची मर्यादाय वाडोवंक जाय.
गरीब विधवा आसल्यार तिका फावोशी सरकारी नोकरी मेळची. सरकारी कर्मचारी, अधिकाऱ्याक अचकीत कितें जायत जाल्यार ताचे घरकान्नीक नोकरी मेळटा. हेर विधवांचोय विचार जावंक नाका? कारण कांय कुटुंबांनी घोव हो एकलोच जोडकार आसता. तांकां पेन्शन, सरकारी येवजण्यांची म्हायती नासता. मागीर ताचो गैरफायदो घेवन तिका अर्थीक नदरेन तोपी घालपाचो यत्न तिचे घरचे पसून करतात. विधवांक अर्थीक थिराय मेळपाक जाय, मानसीक आदार जाय. परंपरेच्या नांवा खाला तांचे बाबतींत जें कितें जाता, तें बंद जालां?? ताचेर चर्चा, लेख, थाराव, आंदोलनां बी खूब जालीं. पूण समाजाचेर परिणाम शुन्य. बायलांक लघू उद्देगा वरवीं आत्मविस्वास दिवं येता. ते खातीर राज्य, केंद्र सरकाराच्यो येवजण्यो आसात. त्यो स्वराज्य संस्थांनी तांकां मेळोवन दिवंक जाय. विधवा कचरेंते आयल्यो काय कसलीं कागदां लागतात, तें तांकां एकाच वेळा बरोवन दिवपाचें आनी दुसरे फावटींत तांचें काम करपाचें. ‘हें हाड, तें हाड, फाल्यां यो’ हे प्रकार आतां नाकात. विधवा हो समाजाचो वेगळावं नजं असो घटक हें मतींत दवरल्यार खूबशे प्रस्न सुटावे जातले.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
