भांगरभूंय | प्रतिनिधी
शिक्षकांनी सदांच विद्यार्थ्यांक बरें शिक्षण दिलां, दितात आनी हें फुडेंय दिवंचें. शाळा एक पवित्र मंदीर जाल्यार विद्यार्थ्यांक शिक्षक जावन आसा देवाचें रूप.
मनशाचो जल्म भुरग्याच्या रुपांत जाता आनी तें शिक्षणांतल्यान नांव जोडटलें जाल्यार ताका शिक्षकांची गरज आसता. आसता काय ना? ना तर विद्यार्थ्यांचो फुडार कोण घडयता? हें आमी पयलीं शांत मनान चिंतूंक जाय. कित्याक मनशान जिवितांत प्रत्येक पावल चिंतुनूच घालपाची गरज आसता.
“बरीं चिंतनां मनांत घोळयल्यार तुज्यो करण्यो बऱ्यो जातल्यो, ते प्रमाण तूं दुसऱ्या लागीं वागतलो आनी तुजो सभाव बांदून काडटलो.” भुरगीं ल्हान आसतनाच बरे संस्कार आनी शिक्षणांतल्यान मार्गदर्शन फावो जालें जाल्यार भुरग्यांचो फुडारूच न्हय पूण आमी रावतल्या देशाचो फुडार लेगीत परजळीत जातलो. भुरगीं जावन आसात देशाचो फुडार – ताकाच लागून भुरग्यांक बऱ्या शिक्षणाची गरज. पूण तें बेश्टेंच भुरग्यांक फावो जावंचें ना. बरें शिक्षण घेतलीं जाल्यार शाळा आनी भुरग्यांक शिकोवंक शिक्षकांची गरज आसता. शाळा ही बरे नागरीक घडोवपाची पवित्र सुवात. हें आमी मानून घेवंक जाय, आनी विद्यार्थी आनी शिक्षकांचें नातें आमी सगळ्यांनी पयलीं वळखून घेवंची गरज.
शिक्षक विद्यार्थ्यांक बरें शिक्षण मेळचें म्हूण आपल्या जिवितांत जायते त्याग करता हें आमी विसरूंक जायना. एक शिक्षक भुरग्यांक शिकोवचे आदीं आपूण शिकून घेता, समजता आनी सारकें सुटावें करून आपल्या वर्गांतल्या विद्यार्थ्यांक शिकोवंक वावुरता. तांकां शिकोवंक वर्गांत कितलीं वरांच न्हय पूण वर्सांचीं वर्सां उबीं रावून शिकयतात. एका दिसाक एक शिक्षक कमीत कमी 300 तरी भुरग्यांक शिकयता. इतल्या भुरग्यांक तीं पयलीं समजून घेतात आनी तांकां बरें मार्गदर्शन दिवंक वावुरतात. आमी जायते फावटी म्हणटात, ‘दुसऱ्यांक जेवण दिता ताका स्वता जेवंक सदांच वेळ जाता.’ अशें जायत्या शिक्षकांच्या जिवितात लेगीत घडटा. शिक्षक शाळांनी आपल्या विद्यार्थ्यांक शिकोवंक जायतो वेळ दितात पूण स्वताच्या भुरग्यांच्या शिक्षणांत लक्ष घालूंक तांकां वेळूच मेळना. पूण तीं हें कोणाक सांगतलीं?
आयचो हो समाज आधुनीक जाला म्हणटात जाल्यार हातूंत शिक्षकांचो जायतो वांटो आसा. कितलोय व्हड मनीस जालो जाल्यार लेगीत ताचें श्रेय शिक्षकांक वता. कित्याक शिक्षकांनी सदांच विद्यार्थ्यांक बरें गिन्यान दिलां आनी तातूंतल्यानूच खूबश्या क्षेत्रांनी मनीस येसस्वी जावंक पावला. भारताचे आदले राष्ट्रपती डॉ. सर्वेपल्ली राधाकृष्णन एक बरे शिक्षक आशिल्ले म्हणुनूच तांचो जल्मदीस 5 सप्टेंबर हो शिक्षक दीस म्हूण पुराय भारतांत व्हडा उमेदीन मनयतात.
शिक्षकांनी सदांच विद्यार्थ्यांक बरें शिक्षण दिलां, दितात आनी हें फुडेंय दिवंचें. शाळा एक पवित्र मंदीर जाल्यार विद्यार्थ्यांक शिक्षक जावन आसा देवाचें रूप.
– बसिल्या ट्रावासो
शेळवण – कुडचडें.
97672 50723
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
