विद्यार्थ्यांक समुपदेशन गरजेचें

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आयज, सगल्या स्कुलांनी आनी कॉलेजींनी समुपदेशक नेमिल्ले आसात. आपल्यो अडचणी घेवन तांचे फुड्यांत वचूंक भुरग्यांक लज दिसता, तीं वचूंक सोदिनात.

एके कॉलेजीचो परिसर. इंटरवल जावन निगतोच वर्ग सुरू जाल्लो. पयलें वर्स बीएचें एक तरणाटें विद्यार्थी अकस्मात बेशुद्ध जालें. हेर विद्यार्थ्यांनी शिकोवप्याचे नदरेक हाडून दिलें. वर्गांत एकूच बोवाळ, ताका कितें जालें? शिकोवप्यान बेगीबेगीन ऑफिसांत संदेश पावयलो आनी समुपदेशकाक आपोवन हाडलें. ताणें हेर सगल्या विद्यार्थ्यांक कुशीक काडून तरणाटेचो पल्स पळेलो. तितलें म्हणल्यार प्रिंसीपल थंय पावलो. समुपदेशकान ताच्या कानांत कितें तरी सांगलें आनी थोड्या वेळा भितर ताका वैजाचो सल्लो घेवचे खातीर वर्गांतल्यान भायर व्हेलें आनी उपरांत ताच्या घरा कडेन रेकाद धाडून ताका हस्पिटलांत व्हरचें पडलें.
ही एक ल्हान घडणी एके कॉलेजींत घडली पूण असल्यो घडण्यो साबार कॉलेजिंनी घडटात. कित्याक? त्या वर्गांत कितें घडलें तें पळेयात. वर्गांतल्या विद्यार्थ्यां मदीं पिडीत तरणाटे विशीं गजाली जावंक लागल्यो. तें सकाळी च्या पियेवन येवंक नासतलें वा इंटरवलाक ताणें कायंच खावंक नासतलें. ते रातीं सारकें न्हिदूंक नासतलें. ना, ना. हें शुअर मोगाचें प्रकरण आसतलें. अशें कित्याक म्हणटात तुमी? फाटले कितलेशेच दीस तें कागाळ करतालें वर्गांत शिकयता तें आपणाक कांयच समजना, चड करून कॉमर्स विशयांत. आनी तें सगलो वेळ मोबायल घेवन आसता तें? हे, ताची ती इश्टीण येवंक ना आयज? तीं दोगांय सामकीं चिकटून बसतात मरे, कितें लफडें नात मुरे?…. अश्यो साबार गजाली आयजूच सुरू जाल्ल्यो. हरशीं कॉलेज सुरू जावन एक म्हयनो जालो, ताचे विशीं कोण कांयच उलयनाशिल्लो आनी आतां ताका घुंवळ आयली म्हण हें सगलें? कितलें सत आसा ह्या गजालींनी?
ह्या विद्यार्थ्या विशीं ह्यो सगल्यो वा खंयचीच गजाल सारकी नासल्यार पसून ह्यो सगल्यो गजाली कॉलेजीच्या विद्यार्थ्यांक नव्यो न्हय. आमच्या संपर्कांत आशिल्ल्या एका समुपदेशकान सांगलें, ‘कॉलेजींत अशें सगलें घडटा. म्हजे कडेन एक केस आयली जांतूंत एक चेडो समलिंगी प्रक्रणांत घुस्पल्लो. ताका परिणाम खबर नाशिल्लो. हांवें मार्गदर्शन करून ताका तांतूंतल्यान वाटायलो. हे खातीर ह्या धांवपळीच्या संवसारांत पालकांचें आपल्या भुरग्यांचेर लक्ष आसूंक जाय.’ आनीक एका समुपदेशकान सांगलें, ‘एक 17 वर्सांचो चेडो मोबायल ऍडिक्ट आशिल्लो. सोशियल नेटवर्किंगाचेर ताका एक सोबीत चेडूं चॅटींग करूंक मेळ्ळें. तांचो मोबायलाचेर मोग जालो आनी तें उत्तर प्रदेशांतल्यान गोंयांत आयलें ह्या चेड्याक मेळूंक. भुरग्यांच्या आवय-बापायक मदीं घालून त्या चेडवाक परत ताच्या घरा धाडलें आनी चेड्याक समजायलो.’ इतल्यो गंभीर गजाली घडटात हो भुरग्यांचो दोश वा पालक खंय तरी चुकतात?
आयज, सगल्या स्कुलांनी आनी कॉलेजींनी समुपदेशक नेमिल्ले आसात. आपल्यो अडचणी घेवन तांचे फुड्यांत वचूंक भुरग्यांक लज दिसता, तीं वचूंक सोदिनात. हें जावंक जाणकारांच्या मता प्रमाणें एक कारण आसा, आवय आनी बापूय दोगांय नोकरी करतात देखून भुरगीं तांचे नदरे भायर आसतात. आयज राहणिमान इतलें वयर पावलां की एकल्याचे जोडीन तें तिगोवन दवरूंक जायना. भुरग्यांच्या स्वातंत्र्यांत तांचे कडेन नाका जाल्ल्यो सवलती आसतात, हाची आवय-बापायक खबर आसना. हांगा पालक चुकतात म्हणूंक मेळचें ना, ती जबाबदारी भुरग्यांचेरूच येता. आवय-बापूय आपणाचेर नदर दवरिनात म्हण भुरग्यांनी आपणाक जाय तें करप चुकीचेंच न्हय?
समुपदेशन म्हळ्यार कितें हें पालकांनी जाणा जावप फायद्याचें. समुपदेशन म्हळ्यार विद्यार्थ्यांक शिक्षणीक, वैयक्तीक आनी समाजीक आव्हानां नेव्हिगेट करपाक आदार आनी मार्गदर्शन, तांच्या एकंदर बरेपणाक आनी यशस्वीपणाक चालना. समुपदेशनांत शिक्षणीक मार्गदर्शना बराबर मानसीक भलायकी सांबाळूंक आनी उप्राशिल्ल्या अडचणींक फुडो करूंक आदार मेळटा. तेच बराबर, तांच्या शिक्षणीक नियोजनांत, अभ्यास कौशल्यांत, वेळ वेवस्थापनांत आनी अभ्यासक्रम निवडींत सोंपेंपण येता. तांचे ग्रेड सुधारपाक, शिक्षणीक ताण वेवस्थापन करपाक आनी तांच्या खासगी अडचणीं विशीं मार्गदर्शन मेळटा. समुपदेशका कडेन उलयतकच तांचो आत्मविस्वास वाडटा आनी तांकां प्रेरणा मेळटा. ताण, चिंता, उदासीनताय, आनी नाका जाल्ल्या संबंदाच्या प्रस्नां सयत भावनीक आनी मानसीक बरेपणाचो उपाय सांपडटा. हे उदेशीं, विद्यार्थ्यांक तांच्या एकंदर बरेपणा खातीर आनी शिक्षणीक यशांत योगदान मेळटा. थोडक्यांत, विद्यार्थ्यांचे समग्र उदरगतीक चालना दिवपाक, तांचीं आव्हानां पयस करपाक आनी तांकां शिक्षणीक आनी वैयक्तीक रितीन फुलपाक वा सशक्त करपाक आवय-बापायक वेळ ना तेन्ना समुपदेशन हें एक म्हत्वाचें साधन आसा.
भुरग्यांनी शिकूंक जाय म्हण कॉलेजीक धाडटात, कॉलेजींत जायत्यो अडचणी निर्माण जातात, थोडीं भुरगीं त्यो आपले आपुणूच सुटाव्यो करपाचो यत्न करतात. थोड्यांक यश मेळटा जाल्यार थोडीं चक्रव्युव्हांत सांपडटात. एक चुकीचें पावल शंबर चुकी करूंक प्रवृत्त करता. म्हणून शिक्षण खात्यान दर स्कुलांत आनी कॉलेजींत समुपदेशकांची नेमणूक केल्या, ताचो फायदो काडूंक जाय. पालकांनी आपल्या भुरग्यांचेर बारीक लक्ष दवरूंक जाय. तांचें न्हिदप, उठप, अभ्यास करप, मोबायलाचो वापर, कंप्युटराचो वापर हाचें निरिक्षण करूंक जाय. कांय फावटीं शिकोवप्यां कडेन लागींपण दवरपूय वायट गजाल न्हय. हस्पिटलांत व्हेल्ल्या विद्यार्थ्याचो प्रस्न तसो गंभीरूच, समुपदेशक वा आवय-बापूय सोडोवंक शकता, भुरगीं तांचे कडेन उक्तीं जाल्यारूच. सरकारान दिल्ले संदीचो फायदो पालकांनी काडचो अशें आमकां दिसता. भुरग्यांक दिवंक पालकांक फावो तो वेळ मेळना ही गजाल लक्षांत दवरून तांणीं शिकोवप्यांचो आधार घेवप चूक न्हय आनी भोव करून समुपदेशकांचो आधार. आमी प्रस्नांक जितल्यो जापो सोदतले, ताचे परस चड नवे प्रस्न फुडें येतले. हातांत हात घालून फुडें वचप हेंच योग्य पावल. आपल्या भुरग्यां कडेन इश्ट जावन वागप, हें ताचे परस श्रेश्ठ पावल.

विन्सी क्वाद्रूस
9822587498