भांगरभूंय | प्रतिनिधी
बाजारांत दुकानांतसामान घेतना एक सोयरो मेळ्ळो. हांव हांसलों. इतल्यान ताणें रड पिरंगण सुरू केली.कमरांत कसकस भरला रे… तो फुडें पिरंगूंक वचचे पयलींच हांवें विशय परतिलो, दोनवाक्यां उलयलों. बिलींग जाल्लें. हांव वाटेक लागलों.
संवय जाल्या. दुसरोदिसनाफुडें रड घालप. आपल्यांत सांचिल्लो नकारात्मकतेचो कोयर, हळशीक काडून दुसऱ्याचेरउडोवप. कमरांत कसकस वा वाय भरला जाल्यार बाजारांत कसो आयला? हाचेरकितलीय विस्कटावणी करूं येता. भितर गोडसाण आनी बरें आसल्यार मूं तें ओंठांतल्यानभायर येवपाचें?प्रॅक्टिसूच केल्या आयुश्यभर नकारात्मकतेची.
पयर आनीक एकलीमेळ्ळी. तिणें सोमतींच आपलीं दुख्खां बकाबक सांगपाक सुरवात केली. ऑफिसांतलींराजकारणां, घरा आवय बरी ना, ती जाण्टेपणांत विसरता, तापता, आपल्यो भयणी-भाव तिकाव्हरनात, भुरगीं आयकनात, अभ्यास करिनात. कितें रें बाबा हें? लोक दिसनाफुडें तुमकांआशिल्लीं नाशिल्लीं दुख्खां येवजतात?
ह्यो दोन देखी मोश्त्राकदिल्यात. तुका आनी म्हाका असले सुतकी मुखामळाचे सदांच मेळटात. थोडे फोना वेल्यानभरभर सांगतात. आमी कोण, सायकियाट्रीस्ट काय वेवसायीक समुपदेशक? असलेंआयकतकच तकली कणकणटा. भिरभिरी मारता.
जगांत अजापां खूबआसात. मुदलांत मनीस हेंच एक मोटें अजाप कशें. ताच्यांतलीं अहंकार, पोको झेत, मद,आपसुवार्थ, आप-प्रेम हीं बाकिचीं ल्हान अजापां. दुसऱ्याक खाजगी प्रस्न विचारत रावपवा ताका अनाहूत सल्ले दीत रावप हें विकारांनी शेणिल्ल्या पिसायांचें आनीक एकलक्षण. असले लोक असंवेदनशील आसतात. तांकां धंगण आनी पर्वा आसना. सभ्य, सुसंस्कृतमनीस असले ढवळे करिनात. आपलीं दुख्खां सांगनात. जगी हा खास वेड्यांचा पसारा माजलासारा, अशें रणदुंदुभिनाटकांतलें गाजिल्लें नाट्यगीत आसा. ह्या पिसायांक पळेतकच ताची याद येता.
मूळ कारण – मनांतलीनकारात्मकता. मनाची चंचलता आनी अस्थिरता. ही नकारात्मकता येवपाक कारण म्हळ्यारहांवूच तो एकलोच, हांवूच तो शाणो ही वृत्ती. दुस्वास, जळप, हरकटण्यो. असल्या मनशांकआपूण नकारात्मकतेच्या काळखांत चांचपडटा आनी शेणलां हें कळचना.
बसकेंत खूब खेपेचर्चेंत कांय वांगडी अर्थहीन कीस काडीत रावतात. वेळ व्हगडायतात. हालींच एके बसकेक गेल्लों.थंयचो अणभव. एक वांगडी एका क्षुल्लक मुद्द्याचेर सुमार बत्तीस मिणटां उलयलो. वांगड्यांनीकितलें उलोवचें तें आयोजकांनी थारावंक जाय आशिल्लें. उपरांत हांवें उलोवपाक सुरवातकेली. दोन मिणटां उलयलां मात, ताणें हस्तक्षेप करून आपुणूच तो शाणो ही पोज मारून भरभरपाकसुरवात केली. हांवें आयोजकांक विनंती केली, बत्तीस मिणटांचें व्याख्यान हांवेंमोन्यांनी आयकलां आनी म्हजें सादरीकरण दोन मिणटां आयकुपाची ह्या वांगड्याकसहनशीलता ना जाल्यार ताका एकल्याकूच बडबडूं दी. वातावरण एकदम शांत जालें.आपसुलादपणाचीं, पिसायपणाचीं हीं लक्षणां. मनांतल्या मनांत नाट्यगीत म्हणलें – जगीहा खास वेड्यांचा पसारा….
सद्गुरू जग्गीवासुदेव हांचे कांय व्हिडियो प्रसारीत जातात. असोच एक चार मिणटांचो व्हिडियो पळेल्लो. अन्न,खाण-जेवण ह्या विशयाचेर तांणी मतां मांडिल्लीं. आपूण कॉर्पोरेट मळा वेल्या एका बसकेकपांच दीस हजर आशिल्लों थंय अन्नसेवन कशें चलतालें ताचेर तांणी भाश्य केल्लें.सुटा-बुटांतले सीईओ आनी हेर तज्ञ बसकेंत वांटेकार जाल्ले. एका कक्षांत खाण-जेवण आनीच्या, कॉफी, पेयां आशिल्लीं. केन्नाय थंय वचपाचें आनी तें सेवन करपाचें. जेवणाखातीर वेगळो विराम नाशिल्लो. तांणी सांगलां –जण एकलो येतालो. प्लेटींत कांय जिनसघेतालो. अर्दे खातालो, थोडे मिचमिचायतालो, बाकीचे सांडटालो. जी धांवाधांव चलिल्लीती म्हळ्यार मॅडनेस अशें तांणी म्हळें. खावप कशें, कितलें, केदे कृतज्ञतायेन ते आपल्याताटांत घेवचें, ताचो धडो तांणी दिला. तांणी सांगलां – फक्त जपानी लोक मेजा कडेन येवनचार फुटांचेर रावन नमळायेन बागवताले आनी मागीर दोनूय हातांनी च्या वा सॅण्डवीचघेताले. आपणाक जाय तितलेच. उदरभरण नोहे जाणिजे यज्ञकर्म, ह्या संत रामदास स्वामींच्या श्लोकाची यादजाली. कृतज्ञ, शांत भावनेन अन्नसेवन केल्यार तें पचताय बरें. अन्ना विशीं आदर जाय हो सद्गुरूंचो संदेश म्हाका आवडलो. ही समजशिकिल्ल्यांक लेगीत नासता तेन्ना मनीस दिशाहीन हेडटा आनी व्हांवता. जिणेक नांगरआसना. बेदरकारपणान खा पी, कशाय कशें धरबंध नाशिल्लें वागप सुरू जाता. गोंयांतअपघातांचें प्रमाण वाडत आसा, खास करून रातचें हो ताचो एक पुरावो.
सामकें म्हत्वाचें –
जण एकल्यानआपल्यांतली नकारात्मकता पयस जातली हे खातीर दर दिसा यत्न करचे. ताण वाडटकच आपल्योसमस्या, दुख्ख लागींच्या विश्वासू मित्राक मुजरत सांगचें पूण गांवार वाटेर कोणूयमेळ्ळो काय ताका ही रड सांगपाची गरज ना. बाजारांत दुख्खांचो दुकांचो बाजार मांडूनकितें फायदो? तींउणीं जातात?
दुसरो जर पिरंगणसांगता, हाचें ताचें तासता जाल्यार तें आयकून घेवप ना.
भुरग्यांचेरसकारात्मकतेचे संस्कार करीत रावचें. अपेस मानून घेता तो अपेशी थारता अशी एकइंग्लीश म्हण आसा. हें भुरग्यांक शिकोवचें. फुडें वचत रावात हो उपदेश तांकांदिवचो.
जिणेच्या मार्गार मोडणांयेतात, चडटी देंवती येता ताका फुडो करून, संघर्शांत जिकून मुखार वचचें. सकारात्मकतेचीप्रॅक्टीस कायम दवरची.
सकारात्मक प्रॅक्टीसकरपी लोकांच्या इश्टांच्या, सोयऱ्यांचे बिरादरींत, कळपांत रावचें. तांचो वास आपणाकमेळटा.
ध्येया वटेन वचत रावचें.हो कितें म्हणटा तो कितें उलयता तें आयकूंक फावना. ते केन्नाच आजमेरेन तुजें बरेंउलयल्यात?
आनीनिमाणें-
कांसवांनी सर्तआयोजीत केली. एक खांबो आशिल्लो. ताचेर चडून वयर वचप. कोणूच तयार जायनात. रड.इतल्यान एकलो जाणटेलो कांसव आयलो. पडून मोडत बी म्हूण कांय जाणांनी ताका नाउमेदकेलो. पूण तो सरळ गेलो. पडत, झेलपडत, झरत-मरत ध्येया वटेन गेलो, एकदांचो वयर पावलो.ताळयांचो गडगडाट. टीव्ही पत्रकार आयले.
तुज्या यशाचो गूटकितें? टीव्ही पत्रकार विचारता.
कांसव पळेत रावलो.
इतल्यान ताचो पूतआयलो. ताणें हात जोडून सांगलें,
ताका आयकूंक येना!!!
मुकेश थळी
फोंडें
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
