वसुधैव कुटुंबकम

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

म्हाका अरुंधती रॉय हांकां एक प्रस्न विचारपाक जाय ‘तुमी जेन्ना विमानतळार वतात तेन्ना खंयच्या देशाचो पासपोर्ट दाखयतात?’ आपूण ग्लोबल सिटिझन म्हूण सांगून पासपोर्टा बगर भोंवपाक मेळना.

कांय दिसां आदीं लेखिका अरुंधती रॉय हांचो फेसबूकाचेर कोणें तरी घाल्लो ‘कोट’ वाचलो. ती म्हणटा ‘‘I have no territory, I have no flag, I am a global citizen’ ( म्हणल्यार म्हाका प्रांत ना, म्हजो झेंडो ना, हांव संवसाराची नागरीक)
म्हाका अरुंधती रॉय हांकां एक प्रस्न विचारपाक जाय ‘तुमी जेन्ना विमानतळार वतात तेन्ना खंयच्या देशाचो पासपोर्ट दाखयतात?’ आपूण ग्लोबल सिटिझन म्हूण सांगून पासपोर्टा बगर भोंवपाक मेळना. खंयच्याय तरी देशान तुमची जापसालदारकी घेवन तुमकां पासपोर्ट दिवचो पडटा. देशा कडेन पडमुरपणां करचीं न्हय. ह्या संवसारांत ‘भारतीय हीच आमची वळख’. पूण ‘आपलें’ वा ‘म्हजें’ म्हणप हो संकुचीतपणा? ना. (‘वसुधैव कुटुंबकम’ म्हणपी आमची संस्कृताय. पुराय जग एक कुटूंब ही शिकवण दिता. पूण एकूच संस्कृताय आपणावन न्हय जाल्यार दुसऱ्या संस्कृतायेचो आदर करून. आपलें तें बरें आनी दुसऱ्याचें तें वायट हो संकुचीतपणा पयस करप. आपलो झेंडो न्हयकारप न्हय जाल्यार सगळ्या झेंड्यांक मान दिवप. दुसऱ्या देशाचो वा धर्माचो म्हूण एखाद्याचो राग करप ना, दुस्वास करप ना. आपलें सोडप ना आनी दुसऱ्याक तोडप ना.
ग्लोबलायझेशन म्हणल्यार जागतिकीकरण. पुराय जग एक सारकें करप. एक खाण- एक भास- एकाच सारके कपडे. जग एक सारकें करपाचो हो यत्न संस्कृतायेचीं सगळीं आंगां ना करतलो. जे लोक अमेरिकेक वचून आयल्यात ते म्हणटात सगळीं अमेरिका एकाच सारकी. आनी जे थंय रावतात ते म्हणटात, एका राज्यांतल्यान दुसऱ्या राज्यांत स्थायीक जातकच त्रास जायनात, कारण सगलेंच एक सारकें. एकेच तरेचें सुपरमार्केट, तेच तरेचे रस्ते, तेंच जेवण, एकूच संस्कृताय.
जग एकाच तरेचें करप ही प्रेरणा घेवन हें ग्लोबलायझेशनाचें वारें व्हांवपाक लागलें आनी ताणें संस्कृतायो गिळपाक सुरवात केली. सगळेच जाण जर जीन्स आनी टीशर्ट घालपाक लागले, पिज्जा बर्गरूच खावपाक लागले आनी इंग्लीश उलोवपाक लागले जाल्यार? आमचे परंपारीक कपडे, खाणां आनी भासो ना जातल्यो. हें म्हणल्यार सगळे रंग आसतना फकत काळो आनी धवोच रंग वापरप जालें.
वेगळ्यो वेगळ्यो संस्कृतायो मनीस जातीक गिरेस्त करतात. भारतांत भोंवतना दरेका राज्यांत वेगळी संस्कृताय दिसता. जेवण, कपडे, भास सगळें वेगळें. एका राज्या सारकें दुसरें राज्य ना. काश्मीर ते कन्याकुमारी आनी गुजरात ते बंगाल मेरेन समृद्ध संस्कृतायेन भरिल्लो वांठार. गुजराती मनशान आपलें दायज जपलां. गोंयकारान तशेंच भारतांतल्या हेर वेगळ्या वेगळ्या राज्यांत रावपी लोकांनी आपआपलें दायज जपलां. ग्लोबल सिटिझन जावंया, पूण आपलें आसा तें जपून आनी जें दुसऱ्या संस्कृतायेन बरें आनी घेवपा सारकें आसा तें आपणावन.

संपदा कुंकळकार
9850149319