लोकोत्सवांतल्यान बरी लोकशाय मेळूं!!!

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

रमेशबाब हे तातूंतलेच. पूण एक जबाबदार व्यक्ती म्हूण तांचीय तितलीच जबाबदारी आसा, जें वायट आसा तें हुमटावन भायर उडोवपाचें. फकत घुस्मट उक्तावन उपकारचें ना.

अादर्श युवा संघाच्या लोकोत्सवाक फुडल्या वर्सा 25 वर्सां पुराय जातात. काणकोणचे आमदार रमेश तवडकार हांचे संकल्पनेंतल्यान तयार जाल्ल्या ह्या लोक- उत्सवाच्या माटवांत हजारांनी लोक दिसतात. उत्सवाचो आयचो निमाणो दीस. पूण रुप्या वर्साक येवकार दिवंक तांच्यो कार्यावळी चालूच उरतल्यो. लोकांक खोस, उर्बा दितल्यो.
आमचे लोकशायेचो लोक-उत्सव असोच आसूंक जाय आशिल्लो. एका माटवा खाला सगळे लोकशायेक तोखेतना, वालोर दितना दिसूंक जाय आशिल्ले. पूण तशें जायना, कित्याक तर दरेक पक्ष आपापलें राजकारण करपांत व्यस्त आसता आनी ह्या राजकारणांतल्यान सत्ता कशी मेळटली ताचेरुच दोळो धरून आसता. हे खातीरच राजकारणांत दुसऱ्या पक्षांतल्या आमदारांक, खासदारांक ओडप आनी आपली वंय घट्ट करप हाचेर सगले भर दितना दिसतात. गोंयांत हालीं तेंपार अश्यो दोन घडणुको जाल्यो जंय एका राजकी पक्षान दुसऱ्या राजकी पक्षाच्या आमदारांक आपले वटेन व्हेले आनी ते घटमूट जाले. पूण, उडी मारपी हे आमदार परत जिखून येत अशी आशा आसना. कित्याक तर फाटले फावट अशा आमदारांक लोकांनी घरा धाडले. उडी मारपाचो निर्णय घेतना हे आमदार कसलोच विचार करिनात. ते विचार करतात तो ‘सध्या’ आपल्याक कितें मेळटलें ताचो!! काँग्रेसींतले ८ आमदार भाजपांत गेल्यार देड वर्स सुमार जालें. एकट्याकूच मंत्रीपद मेळ्ळां जाल्यार बाकीच्यांक अध्यक्षपदां. कांय जाणांनी मंत्रीपदाच्या हट्टाक लागून हीं पदां स्विकारूंक नात. तांकां अजून आशा आसा, आपल्याक मंत्रीपद मेळटलें म्हूण. मेळतय बी, इलेसांव लागीं पावता पावता नाजाल्यार तांची धडगत ना.
रमेशबाब तवडकार हे सभापती पदार आसात. तांणी ह्या आमदारां आड आशिल्ली अपात्रताय याचिका भायरायली आनी तांकां साल्वार केले. आपणें कायद्याक धरूनच निर्णय दिला अशें ते म्हणटात. पूण आमदारांनी अशे निर्णय घेतना लोकांच्या संवेदनांचो विचार करपाक जाय, अशेंय ते म्हणटात. घडये तांकां अशे ‘उडयो’ मारपाचे प्रकार आवडनात. देखूनूच ते येद्या व्हडल्या पदार आसून लेगीत आपले हे विशींचे विचार मांडटात. रमेशबाब हे एक आदर्श शिक्षक, गरिबीचेर मात करून मुखार सरिल्लें व्यक्तीमत्व, देखून तांकां कांय गजाली पटनात ताचेर ते दिलखुलास उलयतात. उलोवचेंच. नाजाल्यार तत्वां चुलींत घाल्ल्या भशेन वालोर. मंत्री फोन घेनात म्हूण तांणी हालींच फोग काडलो. ते खरें उलयल्यात. खंयच्याय गोंयच्या नागरिकान हो प्रयोग करून पळोवं येता. सगळ्या मंत्र्यांक एक एक फोन करून ते घेतात काय ना तें पळोवपाचें चडशे जाण घेवचेच नात आनी परतूय करचे नात. अशें जातकच रमेशबाब हांच्या सारक्या फक्त लोकां खातीर वावुरपी व्यक्तींची घुस्मट जाता. मागीर ते आपल्या पदांची बी पर्वा करिनात. ‘‘काडल्यार काडूं’’ अशी भुमिका घेतात आनी आपल्याक पटना ताचेर बोट दवरतात. रमेशबाब हे तातूंतलेच. पूण एक जबाबदार व्यक्ती म्हूण तांचीय तितलीच जबाबदारी आसा, जें वायट आसा तें हुमटावन भायर उडोवपाचें. फकत घुस्मट उक्तावन उपकारचें ना. माटवांत गरजे भायलें तण किल्लता जाल्यार तें हुमटावन माती घालून पेटप गरजेचें. लोकशायेचो उत्सव अशा बऱ्या माटवांत जावपाक जाय आनी तो सदांच चालू उरपाक जाय. माटवाची सजावट करतना सगळ्यांचो हात लागप गरजेचो, तेन्नाच दरेकल्याक आपल्या कश्टांची जाण आसतली आनी बोनेरा, पड्डे पिंजपाचे प्रकार घडचे नात.
मंत्री हो सगळ्या राज्याचो आसता. देखून ताणें सगळ्या मतदारसंघांचो विकास करपाक जाय, अशें तांचें म्हणणें आसा. हय! हें कोणूच न्हयकारपाक शकना. पूण आमची पारंपरा जावन गेल्या की पंच आपल्याच घरा भोंवतणी उजवाड फांकयता आनी हेरांक काळखांत उडयता. हें अशें जावन उपकारचें ना. राज्य पांवड्या वयले सुवाळे लेगीत आपल्या मतदारसंघांत व्हरून लोकांक आकर्शीत करपाचे यत्न आमचे मंत्री करतात. लोक विरोध करिनात म्हूण तांचें फावता. हालींसरा राजकी सुडाचे प्रकार वाडल्यात. ते लोकशाये खातीर खूब त्रासदायक आसात. ते बंद जावपाची गरज आसा. वंयेचे खूट एकाच तरेचे, एकाच लाकडाचे आसल्यार ती बरी उरूंक शकता. तशे राजकी पक्षांत लेगीत आपल्या पक्षाचे विचारसरणीचे वांगडी आसप गरजेचें. वाटे वयल्यान धरून हाडिल्ले बैल नव्या धनयाक सांबाळपाक कुस्तार जाता हें तितलेंच खरें
सत्ता ही कोणाच्याच एका पक्षाच्या घरांत रावपाक येवंक ना. ती चंचल. आयज हांगां, फाल्यां थंय. ती अशीच चलतली. रमेशबाब तवडकार हांच्या लोकोत्सवाची सत्ता थळाव्या लोकां कडेन उरूं आनी लोकोत्सवाची पवित्रता तिगून उरून सांसणाची त्या माटवांत दरेक वर्सा लोकांची संख्या वाडूं आनी वतना गोंयकारपणाची शिकवण घेवन वचूं.

समीर नायक
मडगांव