भांगरभूंय | प्रतिनिधी
संवसारांत आपमतलबी मनीस चड आनी सद्भावर्थी उणें. हें उलटें आसपाचें. सगल्याक अधर्म पातळ्ळा. जो तो असत्यानूच वागता. अवघेच लोक सत्त्याचो मार्ग आपणायतना दिश्टी पडटात. हेरांचेर येवं सांवार. चडावत लोक आपले स्वत्व घाणाक दवरून लाचार जीण जगपाक लागल्यात. दर एकलो स्वताक हे धर्तरे वेलो सम्राट समजूंक लागल्यात. उलोवपाची आनी वागपाची रीत ना. उख्खली जीब लायली ताळ्याक अशें जावंक जायना. जण एकल्यान परिणामाची जाणीव दवरून संयमान उलोवपाक जाय. जाका फाटल्यान फुडल्यान कोण आसना तांणी कसोय वागूं येता आनी कतेंय उलोवं येता. पूण सगल्यांकूच ते परवडटा अशें ना. बारीक सारीक सामान्य मनीस कितेंय उलोवचे आदीं सात फावटी विचार करूनूच उलयतलो. हें कितें राम राज्य न्हय. आयज समाजांत खाल्ल्या पानार बेमान, पडमूर जावप्यांची संख्या दिसानदीस वाडत आसा. कितें करतलो. फालतूर लोकां मुखार माणसुकी आसा? चडसो लोक पयशांक संवकला. पूण एक आसा कर्माचीं फळां ही भोगचींच पडटात तीं कोणाक चुकना. इल्लो मातसो कळाव जावं.
मनशाक पासियेंस आसपाक जाय. हुनारहून सोदलें म्हूण जायना. मनशाक पयशांचो माज चडूंक जायना आनी सत्तेचो मद मारूंक फावना. ‘अती तिथे माती’ म्हण्णी जाण्ट्यांची. सदांच मतींत दवरपाक जाय. समाजांत वावुरतना ल्हानविकायेन वागपाक जाय. हिडीस फिडीस करता ताका स्वाभिमानी लोक लागीं रावनात. म्हणून दर एकल्यान समजिकायेन, सकारात्मक विचरान सादुरताय बाळगून वागपाक जाय. कितें आसता, कोणाच्या नशिबांत कितें वाडून दवरिल्लें आसता ते कोणाकच खबर आसना. सगल्यांचें नशीब एक सारके जावं नजो. प्रत्येकाची जीण ही वेगळी वेगळी. सगल्यांक एके तागडेन जोखूंक मेळना. मनशान पांय जमनीर दवरूनच चलपाक जाय, सत्तेच्या म्हालवजार सारोतेप आपूण हवेतूच चलतलो म्हणले म्हूण हवेंत चलपाक मेळना. केन्ना ना केन्ना तरी जमनीर येवचोच पडटा.
मनीस निर्मळ मनाचो आसचो. स्वच्छ धुल्ल्या तांदळा सारखो. पूण अशें मनीस मेळप खूब कुस्तार, नाच्च म्हणल्यार कोताक येता. समाजांत अशे तरेचे दुश्ट लोक आसात जे आपल्या फायद्या खातीर कमराचें सोडून माथ्याक गुठलावपी आनी आपलो पयलो पळयनासतना केंसान गळो कापपी. पूण आयज काल त्याच लोकांचें नाणें चलता.
मेल्लीं मडीं उस्तून काडून कांयच फायदो ना. आमी समाजाक उदरगती कडेन व्हरपाचें सोडून अधोगतीच्या देगणांत धुकलपाक लागल्यात. येन्ना दर सुशिक्षीत जनतेन सादूर जावपाची गरज आसा. सुवार्थाक कुशीक सारून मनीसपणाची कास धरून मनशाच्या पर्जळीत फुडारा खातीर दरेकान स्वाभिमानान जगून आपणालें अस्तित्व सिध्द करपाची आयज खरी गरज आसा.
जण एकल्यान आपूण समाजांत कसो वागता हाचें आत्मपरिक्षण करून स्वता भितर बदल घडोवन हाडले उपरांतूच समाज बदलपाक जनजाग्रुती करपाक मुखार सरचें. फक्त समाजसेवक म्हूण बिरुदां मिरोवपी जायते जाण आसतले. पूण समाजाचो खरो पुळको आशिल्ली व्यक्ती आपली केन्नाच जायरात करचो ना आनी समाजा कडल्यान फुक्या आण्याचीय अपेक्षा बाळगुचो ना.
कशें आसता, आपली रोजी रोटी आपणेंच सोदची आसता. तुजे खातीर दुसरो रोजी रोटी सोदचो ना. प्रत्येकान कश्ट करपाक जाय, ‘कश्टे विण फळ नाही.’ हातार हात उडोवन ओगी बसूंक फावना. धडपडपाक जाय. तरूच तूं तगतलो. जिद्द, चिकाटी, सोडपाक जायना. तुज्या नशिबातलें कोणूच हिसकावन घेवंक शकना. हक्का खातीर संघटीतपणान झुजपाक जाय. सुशिक्षीत बेकार तरणाट्यांनी एकठांय येवन आवाज काडपाक जाय. आपलो संयम आनी मनाचो तोल ढासळूंक दिवंक फावना. दर एका सुशिक्षीत तरणाट्याक योग्य पिरायेर योग्य ती नोकरी मेळप जावं सरकारी वा खाजगी हें त्या त्या तरणाट्याचें नशीब. पूण जायते फावटी कांय तरणाट्याच्या वांट्याक वणवण, वनवास येता. ऐन उमेदीचो काळ बेकार उरता. सुशिक्षीत बेकार तरणाट्यांनी एकठांय येवन आवाज काडपाक जाय.
आयज मनीस पयशां मुखार सामको लाचार जाला. परिस्थितीन ताका सामको लाचार करून सोडला. कारण समाजांत आयज पयसो श्रेश्ठ थारला, आनी मनशाचें मनीसपण दुय्यम जाला,. आनी म्हणूनच मनीस मेळत तो मार्ग आपणावन पयशा फाटल्यान धुमकेतू कसो लागला. मनीसपण कडाशेक लावन, जो तो स्वैराचारान, अधर्मान, अनितीन वागपाक लागला. ही मनशाची वा समाजाची प्रगती नासून अधोगती जावन आसा, पूण आमी आमच्या दोळ्यांक झापडां बांदल्यांत. आमकां आमी करता तेंच शर्त दिसपाक लागलां. कारण चडसो समाज असोच वागता. अवघेच लोक मनीसपण घेवन बसल्यात, तांकां हो समाज पिशांत काडपाक लागला. दर एका मळाचेर भ्रश्टाचाराचो भस्मासूर संवकला ताका कोण आडायतलो? सगल्यांकूच घाई जाल्या झटपट गिरेस्त जावपाची.
आयज मनी आनी मसल पावर आशिल्लोच तगता. कारण तांकां गॉड फादर खूब जाण आसता. मॅरीट बी गेले तेल लायत. जो तो आपलीच पोळी भाजपाक दंग जाला. भरिल्ल्या पोटार ते थंय धंयार धुमके मारता आनी गरीब बाबडे अन्नांक वळवळटा. कारणीभूत आयचो समाज. गरीब बाबडो ह्या भस्मासुरा मुखार सामको हतबल जावन लाचार जाला. लाचार जाला गिरेस्त आनी लाचार जाला सुशिक्षीत विद्वानूय. सुजलाम, सुफलाम म्हजो देश म्हणप देशातले लोक म्हजे भावबंद म्हणप आनी तांचो आतोनात छळ करप. तांकां अन्यायाच्या दात्यांत भड्डीत रावप हो खंयचो न्याय? गरज आसा समाजाची मानसीकता बदलपाची. मनशा मनशां मदीं मनीसपण केळोवपाची. लाचार जाल्ल्या समाजाक स्वाभिमानाची भास शिकोवपाची, ताठ मानेन जगपाची प्रेरणा दिवपाची, बाग घेतिल्लो फाटीचो कणो ताठ करपाची खरी गरज आसा. दर एकल्याक तांच्या तांच्या अस्तितवाची जाणीक करून दिवपाची गरज आसा. जेन्ना मनीस पयशांक दुय्यम मानतलो आनी मनशाच्या मनीसपणाक म्हत्व दितलो तेन्नाच लाचारीचो अंत जातलो. ना जाल्यार मनीस जातीचोच धूप जातलो.
काशिनाथ नायक
9158345844
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
