भांगरभूंय | प्रतिनिधी
लग्न संस्था वा मंडळां आमच्या समाजांत खूब म्हत्वाचीं आनी परोपकारी कार्यां करतात, अशें म्हणल्यार अतिताय थारची ना. कारण मना सारको जोडीदार सोदपाक आनी समाजीक संबंद आनी बंधनां घटमूट करपाक तांची व्हड भुमिका आसता. देखून समाजा खातीर तांणी केल्लो वावर खूब तोखणायेचो आसा. ते खातीर तांकां ह्या वावराचें श्रेय दिवपाची गरज आसा.
लग्न संस्था वा एजन्सी चलोवप हें सोंपें काम न्हय. खास करून विवीध आचार विचार, प्रथा, संस्कार चालीरिती, परंपरा आशिल्ले भोवभाशीक लोक तशेंच वैचारीक गुंतागुंतीचे लोक आनी विंगड विंगड कुटुंबीक आनी अर्थीक समस्या आशिल्ले लोक समजून घेवप आनी तांकां हाताळप हें एक व्हड आव्हान. दरेकल्याच्यो वेगवेगळ्यो समस्या सहानुभूतीन वळखुपाक आनी समजून घेवपाची गरज आसा. तशेंच खंयच्याय वेळार आयिल्ल्या फोनाक जाप दिवची पडप हेंय एक कठीण आनी पुराय वेळाचें काम आसता.
लग्न संस्था पुराय वेळ चलोवपाची जापसालदारकी घेतले उपरांत तिचें कार्य योग्य रितीन चलोवपा खातीर पयशे सामके गरजेचे. देखीक, कार्यालय चलोवप, लग्न संस्थेची वेबसायट तयार करून ती म्हयन्याळ्या/ वर्सुकी तत्त्वाचेर सांबाळप आनी अद्ययावत करत रावप, नव्या वांगड्याचें अर्ज भरप आनी पोरन्या अर्जांक अद्ययावत करप, इंटरनॅट आनी मोबायल रिचार्जाचो खर्च भागोवपाक, नोंदणीकृत वांगड्यांक व्यक्तिगत रितीन वा फोन आनी इंटरनॅटाचेर नवीं थळांची म्हायती दिवप, तशेंच ह्या आनी हेर अशा खर्चा खातीर, सप्तकांत दिसाळ्यांनी जायरात दिवपाक वांगड्यां कडल्यान नोंदणी फी घेतात. ताका लागून जायत्या जाणांक योग्य सुवाती सोदून दिवपाक मदत जाता. अशे परिस्थितींत वांगडी, अपेसाक लागून आपली नोंदणी शुल्क दादागिरीचे भाशेंतल्यान परत करपाची मागणी करता जाल्यार मागीर ताका ती लग्न संस्थेच्या चालकाच्या बोल्सांतल्यान फारीक करची पडटा. लग्न संस्थेन आपल्या वांगड्यांचेर इतलो खर्च पयलींच केल्लो आसता, देखून संस्था चालकाक हें परवडना.
ह्या आनी हेर जायत्या समस्यांक लागून गोंयांतल्या जायत्या नामनेच्यो लग्न संस्थांनी आपलें काम कायमचें बंद केलां. देखून मेजक्योच संस्था लुकसाण स्विकारून पसून फक्त समाजसेवा म्हणून हें कार्य करतात. गोंयांत कांय बायलो संवसार साबाळून हें काम करतात. योगायोगान कांय जाणांक थोडो फायदो जावं येता. अर्थांत, दरेकल्याक आपलें अस्तित्व तिगोवन दवरपा खातीर थोडे पयशे हे जायच पडटात न्हय?
लग्न जुळून येवपा फाटले यत्न आनी यश हें फकत लग्न संस्थेचेच न्हय, तर नातें स्विकारपी त्या दोग व्यक्तींचेंय आसता. कांय वांगडी एखाद्या थळाचो आग्रो धरतात, पूण तें सदांच शक्य जायना. कारण निमाणीं दोगांयचीं मनां जुळचीं पडटात आनी दोगांयचोय हयकार जाय पडटा. हे खातीर लग्न संस्थांक थळांचो तपशील सोदून काडचो पडटा. तांची पुराय म्हायती काडप गरजेचें आसता. तशेंच लग्न पत्रिका जमोवप, एकामेकांच्या आवड निवड जुळटा काय ना तें पळोवचें पडटा. एकामेकांच्या निरोपाचें दिवप घेवप करचें पडटा. कश्ट करचे पडटात. पूण हें सगळें काम लग्न संस्थांनीच करपाचें आनी आपूण फकत थारायिल्ल्या दिसा लग्नाच्या मंडपांत माळ घेवन उबे रावपाचे अशी थोड्या वांगड्यांची अपेक्षा वा समजूत आसता.
कांय वांगडी आपल्या आवडीचो जोडीदार सोदपा खातीर लग्न एजन्सीच्या संकेतथळार वा कार्यालयांत वचपाचेय त्रास घेनात. एकदां नोंदणी तेसी काम सोंपलें! नाजाल्यार ह्या दिसांनी सगळें ऑनलायन मेळटाच न्हय! खरें म्हणल्यार आपल्या मना सारकें जावंक ना जाल्यार कांय वांगडी अपेसाचें खापर लग्न एजन्सी संचालकाचेर फोडटात आनी नोंदणी शुल्क परत करपाची मागणी करतात. सगळ्यो लग्न एजन्सी आपल्या वांगड्यांक फटयतात, अशें ना. आपल्या फायद्या खातीर वांगड्यांनीय लग्न संस्थांच्यो समस्यां थोड्यो समजून घेवपाक जाय. तेन्नाच फुडाराक हें समाजीक कार्य करपाक लग्नाची संस्था तिगून उरतली.
प्रो. एम. पेडणेंकार
वास्को
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
