येरादारीची समस्या सासणाची

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

राज्यांत प्रवासी बशींचो उणाव आशिल्ल्यान विद्यार्थी आनी नोकरे वचपी मनशांक जावपी त्रासाचेर विधानसभा अधिवेशनांत आवाज जालो. अडिचशें बशींचो उणाव आसा, त्यो येतकच प्रवाशांचे त्रास सोंपतले, अशें येरादारी मंत्र्यान सांगलें. कदंब म्हामंडळाक 100 नव्या बशींची गरज आसा, डिसेंबर मेरेन 99 इलेक्ट्रीक बशी येवपाच्यो आसात, अशेंय तांणी मुखार सांगलें. ते आयकून घडये राज्यभरांतल्या प्रवाशांचो हुस्को सोंपला आसतलो. दिसाळ्यांतल्यो फाटल्या पांच वर्सांच्यो खबरो चाळून पळयल्यार गोंयांत देडेक हजार नव्यो बशी येतल्यो, अश्यो घोशणा जाल्ल्यो वांचूक मेळटल्यो. पूण प्रवासी म्हणटात, त्यो नदरेक पडनात. आयतार, सुटयेच्या दिसा तर कांय गांवांनी दिसाक एक पसून बस आसना. ‘आयज येतोलें, फाल्यां येतोलें, पावोन पावना’ ही गजाल खरी आसली तरी मनीस हो आशेचेर जगता. मुखार बरे दीस येतले, हे भावनेन जगपाची आतां भोवतेक भारतीयांक संवय जाल्या.
मनीस आनी गांवाचे उदरगती खातीर येरादारी, मार्ग व्हड योगदान दितात, हें न्हयकारून चलचें ना. 1980 च्या दसऱ्याक कदंब सुरू जाली. तिका लागून सत्तरी, पेडणें, सांगें, काणकोणा सारक्या तालुक्यांतले तरणाटे शिक्षण, नोकरे निमतान शारांनी येवपाक पावले. उद्देगीक वसणुको सुरू जातकच कामाक वचपाक शकले. आतां पसून तातूंत खंड पडूंक ना. बरेचशे दुचाकींनी प्रवास करतात, इतलेंच. तांच्या हातांत पयसो घोळपाक लागलो, तांचो अर्थीक थर वाडलो. आपशीच गांव, समाज विकसीत जालो. आयज भौशीक येरादारीचेर संबंदीत खात्याचें लक्ष ना. नाजाल्यार वाळपय ते पणजे, पेडणें ते पणजे वरार आशिल्ल्यो बशी म्हापश्यां मेरेनूच धांवच्यो नासल्यो. खाजगी बशी चलोवपाक घेवपाची सरकाराची येवजण आशिल्ली. पूण बसधनी तयार नात. हाचो अर्थ तांच्यो बशी वराराक नासल्यो तरी खंयतरी चलता आसतल्यो. कदंब म्हामंडळ दिवपाक तयार जालां, ताचे परस तांकां चड दुडू मेळटा आसतले!
फाल्यांच्यान भौशीक येरादारी सुरळीत, भरवंशाची जायत जाल्यार रस्त्या वयलीं खाजगी वाहनां उणीं जातलीं. ताचे परस चड म्हत्वाचें म्हणल्यार अपघात कमी जातले. (कोंकण रेल्वे वरवीं शारां जोडिल्लीं जाल्यारुय हें साध्य जातलें आशिल्लें!) पोरूं 189 अपघातांनी मनीस मेल्यात. ताचे भायर चलोवप्याचे स्वताचे चुकीन 85 अपघात जावन तांकां जीव वगडावचो पडला. तालांव कितले दिल्यात? 4 लाख 206. तशेंच 4175 ड्रायव्हींग लायसनां रद्द जाल्यांत. आतां तालांव उणोच 500 रुपया पडटा. तरीय तो आमी कांय न्हय करून फारीक करतात.
रस्त्यांची स्थिती भयानक आसा. सारकें काम करीनात त्या काॅण्ट्रेक्टरांक काळे वळेरेंत घालपाची विधानसभेंत मागणी जाल्या. भौशीक सुवातांचेर सोरो पियेतात, तांचेर कडक कारवाय करतले. तांचीं बसपाचीं थळां पुलीस सोदून काडटले, अशें सरकारान जाहीर केलां. सोरो आनी येरादारीचो लागींचो संबंद आसा. कांय अपघात सोऱ्याचे नशेक लागून जातात. अल्कोमिटर लावन बेबदे ड्रायव्हर सोदताले, ती मोहीम अदींमदींच कित्याक सुरू आसता? अन्न आनी वखद प्रशासन सणां- परबांच्या वेळारुच धाडी घालता, तसलोच हो प्रकार जाला. तालांव घालपाक दर दिसा दनपारच्या कडार पुलीस उबे आसतात, तेन्ना तांणी अल्कोमिटरुय वापरचोय! दर्यादेगांचेर रातच्या वेळार गस्त घालीत जाल्यार येरादारीचे नेम माड्डूवपी कितलेशेच जाण मेळटले.
येरादारीचे कोंयडेचेर बेगीन उपाय काडपाक जाय. आगशे- कुठ्ठाळे लोकांनी बरींच वर्सां हाल सोंसले. पर्वरेचो रस्तो वापरप्यांचो मनस्ताप अजून सोंपूंक ना. उदरगती खातीर त्रास सोंसचेच पडटात. 100 टक्के मान्य. पूण कितलो तेंप? वर्सभर? तीन वर्सां? 10 वर्सां? विकासकामां चालीक लावपाक काळाची मर्यादा नाका? पर्वरे
आतां स पदरी रस्तो मंजूर जाला. ताचें काम सध्याचे येरादारीक बादा हाडिनासतना सुरू जावचें. पणजे, मडगांव, फोंड्यां वचपाक शाॅर्टकट मार्ग आसात. ते रुंद करप गरजेचें. फेरीबोट सेवा आसा थंय- थंय पूल उबे रावंक जाय. फक्त बशीर बशी घेवन वा ते संबंदी घोशणेर घोशणा करून येरादारीचे प्रस्न सुटावे जावचे नात. इलेक्ट्रीक एसी बशी ह्यो गडगंज. सादारण वाॅल्वो सारक्यो. त्यो थारावीक रस्त्यांचेरुच चलोवपाक मेळटल्यो.
भौशीक येरादारी शिस्तीन, नेमान चलपाक जाय. आयतारा दिसा पसून खंयूय वतलो जाल्यार वेळार बस मेळपाक जाय. येरादारी मंत्र्यान हें मनार घेतल्यार बरें.