भांगरभूंय | प्रतिनिधी
आमचे रांदचे कुडींत मातयेचीं चूल आशिल्ली आनी रांदपा खातीर रानांतल्यान शिरपुटां एकठांय करचीं पडटालीं.
भुरगेपण हो आमी कोण आनी संवसार कसो पळयतात, हाका आकार दिवपी असंख्य यादींनी भरिल्लो मोलादीक काळ. आजीवन इश्ट जोडले आनी आयुश्यभर तिगून उरपी यादी निर्माण केल्यो तो होच काळ.
इश्टां वांगडा भायर खेळप, क्रिकेट, फुटबॉल, आपालिपा, लगोऱ्यो, दिस्पीस, खांब्यांनी, वड्यांनी, तिन मिलांनी, कोंयडो बाल, चोर पुलीस आनी हेर खेळ म्हणल्यार म्हज्या भुरगेपणांतली खाशेली गजाल. धांवप, झाडां चडप वा सायकल चलोवप ह्या कार्यावळींनी म्हाका अशीच मजा मेळटाली. हाका लागून म्हाका बेफिकीर जावन कसलोच हुस्को वा जापसालदारकी नासतना जिवीत जगपाक मेळ्ळें. हांव सायकलीच्या वापरिल्ल्या टायराचेर बडी मारीत कसो चलतालो तें याद जाता. बापायची सायकल घेवन बॅलेन्स आनी सायकल चलोवप शिकलों.
आमी मुंडकार आशिल्ल्यान आनी एका भटकारांच्या मालमत्तेंतल्या मातयेच्या घरांत रावताले म्हणून म्हजें भुरगेपण गांवगिऱ्या वातावरणांत गेलें. दर पावसाच्या हंगामांत आमकां पोरणे नळे निवळ करचे पडटाले आनी परतून मांडचे पडटाले. हाका घर शिंवप म्हण्टाले. घराच्या भोंवतणी चूडट्टांचो एक झड घालून मातयेच्या वण्टींची राखण करची पडटाली. आमचे रांदचे कुडींत मातयेचीं चूल आशिल्ली आनी रांदपा खातीर रानांतल्यान शिरपुटां एकठांय करचीं पडटालीं. म्हाका याद आसा आमगेर फुकणी, व्हडले तांब्याचें भांड आशिल्लें जें भायर आसतालें आनी न्हांवपाक उदक तापयताले. आमचे कडेन सुमार 25 बोकड्यो, 7 गायी आशिल्ल्यो. आवय चरपा खातीर खातीर बोकड्यांक भायर काडटाली. जेन्ना – जेन्ना वासरां वा ल्हान बोकड्यो जल्माक येताली तेन्ना आमी खोशी जाताले. कारण आमकां पोस मेळटालो. टॉमी, टीपू, लायका, रेक्स हीं आमच्या सुण्यांचीं नांवां.
आमच्या घरा मुखार पेठिल्लें मातयेचें आंगण आशिल्लें. आवय शेण सारोवन तें निवळ दवरताली. म्हजे आवयन मातयेची तुळस केल्ली आनी आमी तुळशीचें लग्न, गोरवां पाडवो, धेंडलो आनी हेर उत्सव उमेदीन मनयताले. रानांतल्यान पिटकोळां, भेडसां, चुन्ना एकठांय करपाक खूब मजा येताली. पावसांत घोडकां एकठांय करतना वेगळीच उमेद आसताली.
म्हजो बापूय काय तेंप माड काडटालो. काजूच्या हंगामांत आमी काजूचे मुट्टे एकठांय करून रोस काडून भट्टेक धाडटाले. म्हज्या बापायची तिस्क फोंड्यां बेकरी आशिल्ली. हांवूय रातच्या वेळार बेकरेंत काम करतालों आनी सकाळीं कॉलेजींत वतालो.
क्रिस्तांव बापायक आनी हिंदू गौड सारस्वत ब्राह्मण आवयक जल्मल्लो हांव. दोनूय धर्मा विशीं म्हाका शिकपाक मेळटालें. आवय (राव वालावलीकर) सांगताली पुराणांतल्यो काणयो. भुरगेपणांत ती म्हापशां आवयच्या घरा (भोबे) भेट दिताली. थंय श्रीमद् इंदिराकांत तीर्थ स्वामीजी येताले, पाद्य पूजा आनी मुद्रा धारण सुवाळ्यां विशींय म्हाका ती सांगताली. फोंडेतल्या सेंट मेरी शाळेंत वचूंक जाय असो म्हज्या आवयन आग्रह केलो आनी हांव थंय शिकपाक गेलों. तिणें मराठी भाशेचें गिन्यान शिकोवपा खातीर एक मराठी शिक्षक देविदास साबाजी हरडीकर हाका दवरलो.
वाडदीस हे म्हज्या भुरगेपणांतले खाशेले खीण आसताले. आते भयणी, आते भाव म्हज्या कुटमाच्या आनी इश्टां वांगडा वाडदीस मनवप, केकाचेर लायिल्ल्यो मेणवाती पालोवप, भेटवस्तू उगडप ह्या सगळ्यांनी एक याद उरपी दीस तयार जातालो. तो एक काळ जेन्ना सगले म्हजेर मोग करतात, अशें दिसतालें आनी म्हजी उमेद, खोस वाडटाली. म्हजो ‘तित्यू’ (बापायचे भयणीचो घोव) म्हाका खूब आवडटालो. तो म्हजे कुशीक बसतालो आनी हळूच मेणवातीक फूक मारतालो.
हांव कुटुंबांत एकलोच भुरगो आशिल्लो आनी राखी बांदपाक भयणीची तळमळ आशिल्ली आनी मागीर म्हाका राखी बांदपाक म्हज्या आवयच्या इश्टाची धूव पौर्णिमा मेळ्ळी.
अनंत भाऊ (अनंत बोरकार) आनी उषा ताई हांकां तांच्या मोगा खातीर आनी आशीर्वादा खातीर हांव विसरूंक शकना.
भुरगेपणांतल्यो यादी आमी गाठीक बांदून दवरपाक जाय. त्यो आमकां व्हड जातकच लेगीत खोशी दितात.
जाॅन आगियार
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
