भांगरभूंय | प्रतिनिधी
म्हारगाय म्हणल्यार लोकांची संपत्ती झोमून घेवपाक कर वाडयले बगर उपेगांत हाडिल्लो एक मार्ग. म्हारगाय हो सर्वव्यापी कर, म्हारगायेचो धपको सगल्यांकूच बसता. देखून तो अदृश्य कर, अशें अर्थतज्ञ थॉमस सोवेल हांणी म्हणलां. साहित्यकार अर्नेस्ट हेमिंग्वे म्हणटात, देशाचें चुकीचें वेवस्थापन धापून दवरपाक दोन उपाय वापरतात. एक म्हारगाय आनी दुसरो झूज. दोनूय तात्पुरती भरभराट हाडटात, मात कायमचो सत्यनाशूय करतात. तांच्या मतान हे दोनूय घटक राजकी, अर्थीक संधीसाधूं खातीर फायद्याचे, पूण सामान्य भौसा खातीर लुकसाणेचे. सध्या म्हारगायेन लोक हुलपत आसात. कागदाचेर ती देंवली तरी तिचो धपको सामान्यांक बसत आयला. चवथीच्या दिसांनी तो जाणवलो.
हालींच फळ उत्पादन म्हामंडळान कर्नाटकांतल्यान 75 हजार नाल्ल हाडून विकले. मोल 70 ते 100 रुपया इतलें वाडिल्ल्यान आमी ते विकले अशें म्हामंडळाचें म्हणणें. ते वटेन म्हापश्यां तिगा तरणाट्यांनी दोन रुपया एक अशे दरेकी पांच नाल्ल विकले. हाचो गणपती पुजप्यांक फायदो जालो. आतां म्हामंडळ सवाय नाल्ल विकपाचे काय नात, ताचेर फेरविचार करतलें खंय. खरें म्हणल्यार म्हामंडळान दर म्हयन्याक असली येवजण चालीक लावंक जाय. गरमेन हुलपपी मनशाक रातभर फॅन लायले बगर झेम येना. तेच तरेन म्हारगायेन त्राशिल्ल्यांक असल्यो येवजण्यो वर्साचे बाराय म्हयने जाय. बाजारांत एखादी भाजी 60 रुपया कील आसता तेन्ना सरकारी म्हामंडळान ती 57 रुपया कील विकप हाका सवाय म्हणपाक मेळचें ना. भाजी, फळां हांच्या दरांत 10 रुपयांचो तरी फरक नाका?? म्हामंडळाच्या स्टाॅलांचेर भाजी मेळटा ती मात्शी सवाय आसता. मात तिचो दर्जो सादारण खंय. तांचें मांडपूय आकर्शक पद्दतीन जाताच अशें ना. म्हणटकच थंय गिरायक ओडून वचना. तरीय सरकारान ना फायदो, ना लुकसाण तत्वाचेर भाजी, फळां, कड्डण, नुस्तें विकलें जाल्यार ती खरी समाजसेवा थारतली. कसलीय येवजण किमान दोन वर्सां तरी चालीक लागपाक नाका? फक्त उत्सवी येवजण्यो केल्यो म्हूण भौसाक लाव जावचोना.
एके आंकडेवारी प्रमाण, गोंयांत जुलयांत म्हारगायेचो दर 6.34 टक्के इतलो आशिल्लो. केरळा फाटोफाट आमचो नंबर. ह्याच काळांत देशांतली किरकोळ म्हारगाय 1.55 टक्के आशिल्ली. फाटल्या आठ वर्सांतली ही सगल्यांत उणी. तरी जिणेगरजेच्या वस्तूचें मोल कमी जाल्लें दिसना. केरळ आनी गोंय म्हारगायेंत कायम नंबर वन, टू आसता. घडये ह्या राज्यांतल्या लोकांच्या हातांत चड पयसो घोळटा म्हूण आसत. गोंयांत म्हारगाय आसा, ताचे फाटलें एक कारण- हांगा चड कांय पिकना. गांवठी कितें मेळटा ताची पुरवण कमी. म्हणटकच मोल खूबच वाडिल्लें. नीरपणस, अळमी, मानशीचें नुस्ते…. ही कांय उदाहरणां. गोंयांत पुरवण सांखळी सुदारत जाल्यार मोल इल्लें उणें जावं येता. बरे गुंदांव जाय. भाजी, फळां सांठोवंक मेळपाक जाय. येरादारी सारकी जाय. शेतकारांचो एकवट, सोसायटी, सवाय धान्य सोसायटी ही यंत्रणा बळिश्ट करपाची गरज आसा. अन्न सुरक्षा येवजणेचो विस्तार जावपाक जाय. सरकाराचें दरांचेर नियंत्रण आसचें. नाजाल्यार म्हालाचें मोल तोंडाक येता तितलें सांगप जाता. हातूंत भड्डटात गरीब लोक. सरकारान भाजी, फळां, कड्डणांची सवाय भितर पुरवण केल्यार गरिबांची विकत घेवपाची शक्त वाडटली. थळाव्या म्हालाक बळगें दिवंक जाय. तें म्हारग आसल्यार लोक सवाय मेळटा तें घेता. गांवठी म्हाल ऐपत आशिल्ल्यां पुरतोच उरता, विकपीय तातूंतच संतुश्ट रावतात. शेतकारांचो म्हाल थेट बाजारपेठेंत मेळचो. मदीं कोण दलाल आसल्यार तांकां कुशीक काडचे. अर्थांत हेर राज्यां इतलें पीक गोंयांत जायना, तरीय झारींतल्या शुक्राचार्यांक कुशीक दवरप फायद्याचें. नाजाल्यार म्हारगाय देंवची ना.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
