भांगरभूंय | प्रतिनिधी
द नपारचीं तीन वरां जायत आयिल्लीं. हांव
भायर बल्कावांत बसून पुस्तक वाचतालें.
म्हजो चलो आकाश भितर कुडीन अभ्यासाक बशिल्लो. आकाशाचो पप्पा दिवाणार न्हिदून टिव्ही पळयतालो. अंदुं आकाश धावेक. तो कुडीचें दार बंद करून भितर अभ्यास करतालो.
दारांन दोगी ल्हान चलयो धा- बारा वर्सांच्यो उब्यो आशिल्ल्यो. एकट्यान स्कावटाचे निळे कपडे घाल्ले. तें तोतरें उलयतालें. ताचो वयलो ओठ शिविल्यावरी मात्सोसो दिसतालो. दुसरे चलयेन चुडीदार घाल्लो. तकलेर ओडणी घेतिल्ली. दोगांयच्या तोंडार निरागस हांसो पातळिल्लो. म्हाका पळयत त्या ओडणी तकलेर गुठलायिल्ले चलयेन हिंदींत म्हणलें, “आन्टी हम डोनेशन के लिए आये है। दर्गापर चादर ओडने के लिए डोनेशन चाहिए।”
तांचे तें मासुम तोंड पळोवन हांव भुल्लुसले. आमचीं भुरगीं नरकासुराक डोनेशन मागतात तशींच हीं भुरगींय आयल्यां आसतलीं. हांवें तांकां वीस रुपया दिले. ताणें म्हज्या हातान कादेन दिवन म्हाका म्हजें नाव बरोवंक लायलें. हांवें मायेन तांकां तांचें नांव विचारलें. ओडणी गुठलायिल्ले चलयेचें नांव सलमा आनी स्कावट घाल्लेचें नांव हसीना. तीं दोगांय बल्कावांतल्या जनेलांतल्यान घरांत भितर पळयतालीं. “आन्टी थोडा पानी पिनेके लिए मिलेंगा?” सलमान म्हाका विचारलें. हांवें भितर वचून तांकां दोगांकय उदक हाडून दिलें. वतना म्हाका तीं टा.. टा.. बाय.. बाय करीत गेली. आनी हांव तांकां हात हालयत हांसलें. तांचें ते निश्पाप मुखामळ पळयत हांवें परत एकदां बाय… बाय केलें.
पंधरा मिनटांनी आकाशान येवन म्हणलें, “मम्मा म्हजो जनेलावेलो मोबायल ना. कोणें तरी चोरलो.” म्हज्या काळजान कच्च जालें. हांवें जनेलार पळयलें. कोनशाक खाचीन म्हजो मोबायल आसा, पूण आकाशाचो ना. मोबायलाक जनेलार दवरल्यार रेंज बरी मेळटा म्हुण आमी सगळींच मोबायल जनेलार उबी करून दवरताली. म्हजो मोबायल खाचीन आशिल्लो तो उरलो, पूण जनेलावेलो आकाशाचो व्हेलो. म्हाका याद जाली त्या चलयांची. तांचें ते दोळे घुवडांवन घुवडांवन उलोवप. हांसप, हात हालयत बाय- बाय करतना त्या धाकटूल्या चलयांनी म्हाका तोपी घाली. हांव फटवलें. म्हाका उदक हाडूक भितर धाडलें आनी त्या चलयांनी जनेला वेलो मोबायल चोरलो.
हांव आनी आकाश लोकांक विचारीत विचारीत झोपडपट्टी कडेन पावलीं. त्या तोतरे चलयेक हसीनाक लागून बाजारान एका भाजी विकतल्या बायलेन वळखून तांचो पत्तो दिलो. त्यो दोगूय भयणी खुब्ब भितर वयर दोंगरार रावतालीं. सोदचें पडलें. तांच्या घराच्या दारांत आमी आयल्यांत तें पळोवन हसीना धांवत आयलें. विचारचे पयलींच आमच्या हातांत आकाशाचो मोबायल दवरलो. पळयल्यार भितरली बॅटरी आनी सिमकार्ड काडिल्ल्याचें दिसलें. तांचो काका आमकां पळोवन भायर आयलो. ताका पळोवन हांवें म्हणलें ‘हें पळय ह्या चलयांनी आमचो मोबायल घरा येवन चोरलो. ताचेर तुमी लक्ष दियात ना तर तुमकां खूप त्रास जातले.’ तो काका म्हणूक लागलो, ‘घरांत दोन- तीन मोबायल अशेच पडून आसात. तांची आवय लक्ष दिना हांव कांयच करूंक शकना.’ घरान कोणूच नासलो.
आमी ते चलयेक बॅटरी, सिमकार्ड खंय दवरलां तें दाखय म्हणलें. मात्शें तापयलें. पुलिशेन व्हरतलीं म्हुण भिरांत घाली. दोगूय भयणी सिमकार्ड दाखयता म्हणीत आमकां झरी कडेन घेवन गेलें. आमकां घरा कडल्यांन रकाद आयलो. आकाशाच्या पापाचोय जनेलार आसलो तो मोबायल थंय ना. आमी हसिनाक आनी सलमाक परत भिरांत घाली. खरें सांग दुसरो मोबायल खंय? ‘ माँ कसम हमने नही चुराया.’ गळ्याक हात लायत सलमा आनी हसिना तकली हालयताली. मात्शें नेटान तापयताच हसिना ‘हय घरा आसा’ म्हणून लागलें. सलमाक थंयच दवरून हसिनाक घरा धाडले. अर्द वरान हसिना आनी तांची आवय मोबायल घेवन आयली. म्हज्या हातान मोबायल दित तांची आवय “साॅरी मॅडमजी” म्हणूक लागली. एका हातान सलमाचे केस धरून ताका मारूक लागली. हांवें आनी आकाशान तिका आडायले. तीं भुरगी, तांकां मारू नाकात ” म्हणीत तांकां फाटी ओडलें. तांची आवय रडत म्हणूक लागली, “आप लोग अच्छे है। इसलीए चूप है। वर्ना इन्हे अब पुलीस स्टेशन में होना चाहिए।”
आकाश आनी हांव दोनूय मोबायल घेवन घरा आयलीं. त्या दिसा म्हाका भुरगींय जाण्ट्यांक कशीं फटयतात तें दाखोवन दिल्लें. इल्लीशीं भुरगीं म्हणून मायेन जोखतल्या म्हजे नदरेक तीं फटोवन गेल्लीं.
शोभा फुलकार
गाेवा
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
