भांगरभूंय | प्रतिनिधी
एके कार्यावळीक बशिल्लों. इतल्यान एक वळखीचें प्रकरण आयलें. म्हजेर ताणशेल्ले भशेन विचारता – कितले फोन केले तुका. तूं घेना. परत करिना. मेसेजीक जाप दिना. ताका खुणेन चूप केलो आनी समजायलो – फोन कोणाचो? म्हजो. तो घेवचो काय ना, कितलो वेळ ऑफ दवरचो, कितलो वापरचो, केन्ना कसो वापरचो हें हांव थारायतलों. हांव कोणाकूच बांदिल्लों ना. फोन बी सायलंट जाता तसो तो सायलंट जालो. आवाज बंद.
आजकाल उठसूठ कोणूय कोणाकूय फोन करता. उलयतल्याक शिस्त, रीत, संस्कार नासतात. कॉलेजाचीं भुरगीं फोन करतात. नम्रपणा नासता. संपर्काची एक रीत आनी पद्दत आसता. आपल्या बरोबरच्या वर्गमित्रा कडेन उलयल्लेवरी हीं भुरगीं हर्र फुर्र करतात. मदत तांकां जाय आसता. अर्थांत उपाय आमच्या हातांत आसताच.
मोबायला वेल्यान म्हळ्यार स्मार्टफोना वेल्यान नागवणूक फटवणूक करपाचे प्रकार वाडत आसात. तरांतरांचे प्रकार हे. जाण्ट्यांक तांच्या खात्यांचे पीन नंबर घेवन फटोवप. धमकावप. हालीं डिजिटल अॅरेस्ट हें प्रकरण मोट्या प्रमाणांत वाडपाक लागलां. मानवी तस्करी, मनी लॉंडरींग अशा वेगवेगळ्या बेकायदेशीर कामां खातीर तुजें आदार कार्ड वापरिल्ल्यान मोटे गुन्यांव दाखल केल्यात, सरा कडेन उलय अशें सांगून ब्लॅकमेल करून लाखांनी रूपया बॅंकेंत घाल म्हूण सांगपी फटीचें न्यायपीठ वा सायबर पुलीस तयार जाल्यात. बंडलबाज, फटींग, नाटकां करपी असल्यो खूब कंपनी आसतल्यो. सीबीआय बी नांवां मोटीं मोटीं घेतात आनी लोकांक फटयतात. गोंयांत ह्याच सप्तकांत एका टिचरीक 1 कोटी वयर पयशे ह्या फटींगांनी वेगवेगळ्या खात्यांत भरूंक लायले. तो गुन्यांवगार केरळांत सांपडलो. कोळहुंदरा सारको बुराक घालपी हे चोर केद्या थरार पावल्यात पळेयात. मोबायलाच्यो बऱ्यो लावकारक गजाली आसाच. मात हेर गजालीं पसून आपणाक सांबाळचें पडटा.
सेल्फी हें एक नवें फॅड. पावसांत धाडसां करून दोंगरा वयल्यान पडून, हुंवारांत व्हांवत वचून सेल्फीच्या नादांत तरणाट्यांनी जीव वगडायल्यात.
खूब जाण मुदलांतूच अर्दुकुटे आसतात. ते मेसेज अर्दुकुटी धाडटात. खंय, कितें, केन्ना कांयच स्पश्टता लागना. नवी लघुलिपी भुरग्यांनी काडल्या. इंग्लीशीची. ती आमकां कळटली कशी? फोट्यांच्यो राशी धाडटात. त्यो स्मार्टफोनांत सांठतकच तो हॅंग जावपाक लागता. परत परत फोटे विडियो डिलीट करचे पडटात. फोटे धाडटात बरें आसा. खंय, कोण हाचो उल्लेख आसचना.
खूब जाणांक मोबायला वेल्यान मेसेजी धाडून फर्मावपाची संवंय आसता. धरून चलुया म्हाका जर मुखेल सोयरो म्हूण आपोवंक जाय जाल्यार ती गजाल फोना वेल्यान विनंती करून विचारपाचें आसता. अऩोळखी मनशान थेट मेसेज धाडून न्ही. दुसऱ्या कडेन कितेंय म्हायती आपूण मागतां आनी ती धाडली जाल्यार त्या पाविल्ल्या मनशान देव बरें करूं म्हूण कळोवपाचें आसता. ती रीत नासता तेन्ना हांवें एक युक्ती काडल्या. असल्या लोकांक ब्लॉक करून उडोवप. जांकां वागूंक कळना तांकां हेंच वखद, आपलें शांती खातीर.
कांय जाण सकाळीं उट्टकच गूड मॉर्निंग बी धाडटात तें बरें आसा. मागीर रोखडेच अनुलोम विलोम, प्राणायाम, काडे, कसाय, व्यायाम, योग, बरें वागप, बोधकथा असल्यो मेसेजीस विडीयो फॉरवर्ड करूंक लागतात. काल हाका हांवें धाडिल्लो तो विडियो आनी सुविचार हो म्हाकाच परत धाडटा. हाचो अर्थ हो, वाचिना आनी आपलो जीव खेळयता. थोडे ज्योक धाडटात ते सामके पचपचीत. काकूट दिसता त्या कथीत कलाकारांची रील आनी विडीयो करप्यांची.
इंडियन आयडॉल वा हेर रियलीटी शो हातूंतल्या गायकांची गाणी व्हायरल जायत आसतात. दोन वा तीन कडवीं. तींच तींच घश्टल्लीं किसयल्लीं पदां. आयकून परिक्षकांचे आनंदाश्रू वा प्रेमाश्रू (!) पळोवं नजो जाता. मागीर तो स्पर्धक भावूक जाता. आवय बापूय रडूंक लागता. ही रड कसलो आनंद दिता? पयर म्हाका एके इश्टिणीन एक विडीयो धाडलो. कंटाळो. रड. किळंच्यो, बोबो अशें संगीत काय कर्कश आड्ड्यो कांयच कळना. हांवें तिका बरयलें – दुसऱ्याक कितेंय धाडटा तेन्ना तो एक तर विचार आसचो वा हांसयाळें चित्र म्हळ्यार कार्टून आसचो वा बरें क्लासिकल संगीत वा अभिनयाचें रील आसचें. दुसऱ्याक आनंद दिवपी धाडचें. हें कितें?
बातम्यो, अपघात हांच्याय विडियोंचो पावस पडत आसता. संकश्ट, अपघात जातकच थंय पिडितांक मदत करपाची सोडून पयलीं विडीयो चित्रिकरण सुरू जाता. सर्त कशी. एका विडियोंत आनीकूय पांच स तरणाटे चित्रिकरण करताना दिसतात. टॅंकर मात्सो झाडाक तेंकून ताचेर लोडेलो (लवंडलो) मात्सो…. ही ब्रेकींग न्यूज कशी जाता हें मिडीयांत आयुश्य सारून म्हाका कळना. मोबायलाचेर असल्यो बातम्यो दिसूयभर ओतत आसतात.
तीस सेकंदांचे रील्स विडीयो हालीं जगभर लोकप्रिय जाल्यात. तातूंत कांय खुबूच कलात्मक आनी सृजनात्मक आसतातूय. काव्यमय आसतात. कसल्याय कार्यावळींत तुमी वचात, मोबायला वेलें चित्रिकरण चालूच असता. लग्नाक पयले रांकेंत बसल्यार लेगीत हार घालतना नवरो व्हंकल दिसचना. कारण मुखार चित्रिकरण करपी पन्नाशेक मोबायल फोनधारकांचो रेवाडो. दर दिसा ह्या सायबर विश्वांत कितले विडीयो अर्पण जातात ताका कोंत आऩी हिशोब ना. दादू वता आनी राजकारणाचेर आपणालीं शाणपणां सांगता. गोदू काराओके घेवन बेसूर गावंक लागता आनी तें अपलोड करता. पिंकी घोवाक घेवन रिलां करता. हें प्रमाण वाडत आसा.
कोणागेर घरांत वचपाचें ना. सगळीं जाणां मोबायलाचेर, सोशल मिडियाचेर पडिल्लीं आसतात. तीं कोणाक तरी लायक करतात नाजाल्यार आपणाले कवितेक कितले लायक मेळ्ळे ते तपाशीत आसतात. मनशां मनशां मदलो संपर्क मोबायलान वाडयला आनी देंवयला. असो हो म्हारू.
मोबायल जिणेचो अविभाज्य घटक जाला. आमची जीण व्यापून रावला. ताचे बगर जायना हें खरें. पेमेंट डिजिटल पद्दतीन जाता. वाडटो सहज संपर्क आनी हेर जायते फायदे आसातूच. पूण ताच्या वापरांत समतोल आनी नियंत्रण जाय. त्या प्लास्टीक डिजिटल कुडक्याच्या भकीक पडून व्हांवन वचूंक फावना. मानसीक, शारिरीक, भावनीक रचणुकेचेर मोबायलाच्या अती वापराचो परिणाम जावंक फावना.
एकदां म्हजो इश्ट ताच्या पुताचेर आड्डतालो – आरे, तुका रेस्ट नाका जाल्यार भायरो जा. निदान त्या मोबायलाक तरी विसव दी मरे. म्हाका हांसूंक आयलें. मोबायलान ही जीण अशी करून उडयल्या, वा आमी ताका ताच्या आधीन जावपाची मेकळीक दिल्या. विचार करपाची गजाल.
मुकेश थळी
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
