भांगरभूंय | प्रतिनिधी
दर एकल्याची नीत वेगळी, चितनां वेगळीं आनी कर्णी वेगळी. जैसे ज्याचे कर्म, तैसै फळ देतो रे ईश्वर आमी कांयच करिनात सगळें आमचे कडल्यान तो करून घेता. आमी सगळें निमताक कारण जावन आसा. प्रारब्द आसा तें कोणाक चुकना. जशें आमी चित्ता तशी आमी कृती करता. आमी संकुचीत वृत्ती घेवन जगूंक फावना. खुजी वृत्तीन आमी चलूंक जायना. आमचें अंतस्करण विशाल आसपाक जाय. तशेंच तें साफ आसपाक जाय. सुवार्थाची आनी दुस्वासाची जळमळटां आमी काडून उडोवन आमचें मन शुध्द आनी निर्मळ करूंक जाय.
मनशाचें मन आनी कूड शुध्द आसपाक जाय. जाल्यारूच तांणी केल्ली भक्ती देवाक पावता. बेठोच पयशांचो आनी भक्तीचो दिखावो करून कांयच उपेग आसना. वयलेचाराक कोणा कडेन उलोवंक जायना, वयलेचाराक हांसपाक जायना. वयलेचाराक नातीं संबाळपाक जायना. जें कितें करता तें मना पसून करचें तांतूत जिवसाण आसता. दाखोवपा खातीर कितें करचे न्हय ताका दांभिकपणां म्हणटां. जाचो आत्मविस्वास खर तो मनीस केद्याय व्हड संकश्टाक तोंड दिवपाक शकता. आत्मविस्वास आनी सकारात्मक विचार जिणेंत खूब महत्वाचें. आमचें जिणेंत जें जें कितें घडटा तें तें आमच्या विचारांचें आनी कर्माचे फळ आसता इतलें आमी जाणां जावपाक जाय. आमी मोटव्या विचारांनी मोटवें जावंक जायना. हांव जर वेसनी जालों आनी दिसूयभर तातूंत बुडून रावलों जाल्यार कितें जाता आमकां खबर आसा. तरिपूण आमी सोरो पियेवपाचो आनी सिगार फुस्कावपाचे सोडिना. मनशाचे आचार विचार शुध्द जाय. आपसुकूच आमचे कडल्यान कर्मूय बरें घडटलें आनी फळूय बरें मेळटलें. आमी जर बेफिकीर वागले तर फुडाराक ताचे पानवळ आमकांच भोगचें पडटले.
आयज विज्ञानाक लागून आमची भरपूर प्रगती जाल्या खरी, तरी पूण आमी दुख्खीच. जिणभर आमी सुखा फाटल्यान धांव धांव धांवतात. हें म्हजें आनी तें म्हजें करीत, शेवटाक खंयचे कडेन काय ना. दीसरात कश्ट करून, दगदग काडून, रगत आटोवन, घाम गळोवन जमयिल्ली संपत्ती हांगाच दवरून रिकामोच वच्चो पडटा. ‘तूने जो कमाया है दुसरा ही खायेगा, खाली हात आयेगा तू खाली हात जायेगा’ जिणेचे मर्म सांगपी ही रचना. मनशाची जीण ही पुरायपणान मनशाच्या विचारांचेर आधारून आसता. मनीस जल्मांक तूं कितलेें म्हत्व दिता आनी जिणेक तूं कितलो समजून घेता ताचेर सगळें अवलंबून आसता. मनीस जिणेचो जर तुका अर्थ समजलो जाल्यार तुजे जिणेचे सार्थक जालें अशें आमच्यांनी म्हणूं येता. समाजांत कांय मनीस कशाय कशें वागतात. तांची वागणूक पळयतकच मोनजात तरी शंबर वाट्यांनी बरी, पूण न्हय हें मनीसपण व्हगडायिल्ले मनीस. कारण तांकांच खबर नासता तांच्या जिणेचो अर्थ. मनशाची पुराय जीण जी आसा ती भगवदगीतेंत व्यापिल्ली आसा. फक्त आमी तिचे पारायण करून तांतूतलो बोध आत्मसात करपाची गरज आसा. गेल्लो काळ आनी येवपी काळाची चिंत्ता करिनासतना जें कितें घडटा तें बर्या खातिरूच घडटा अशें मानून वर्तमानकाळांत आनंदान जिवन जगपाक जाय. पूण आमचे कडेन तशें जगपाक जायना. गितेंत फळाची कसलीच आस दवरिनासतना निसुवार्थी भावनेन फक्त कर्म कर म्हटलां, पूण आमी जें काम करता त्या प्रत्येक कामांत आमी जण एकलो सुवार्थ सोदतात. आमची भक्ती कशी फळाक येतली? आयज आमी मनीसपणाची सगळीं नितीमत्ता कडाशेक लावन समाजांत बेफिकीर वागपाक लागल्यात. कोणाक कोसलोच पायपोस उरूंक ना. दर एकलो ‘मेरी मर्जी’ प्रमाण वागपाक लागला ताका कोण कितें करतलो? वंयूच शेत खावपाक लागल्या. चोराच्या हातांत तोल्लूक दिवन पळयलें कांयच फायदो जायना.
गांधीजीचें सत्य, तत्व आयज चलना. एका पोल्यार मारल्यार दुसरो पोलो फुडे करपाचो. आयज तशें केल्यार दुसरोय पोलो फोडून घेवचो पडत इतलो मनश्यांचेर सांवार आयिल्लो आसा. आयज चडशा मनशांक पयशांचो माज चडिल्लो आसा. पयशांच्या बळार आनी सत्तेच्या नेटार तें अमानूशपणान वागपाक लागल्यात. हालीसरां वड्यांचे तेल वांयग्यार काडपची लोकांक जाल्या संवय. समाजांत क्रांती घडोवन हाडपाचे काम शिक्षण क्षेत्रांत चलता. शारदेच्या ह्या पवित्र मंदिरात जेन्ना मनीसपणां भायली गंभीर स्वरुपाची कृत्यां घडपाक लागता तेन्ना कोणाकूच सैल सोडपाक जायना. हांव जेन्ना मनीस म्हूण जगता तेन्ना मनीसपणाचे निती नेम हांवें पाळपाक जाय. आमी बेरड कशें वागूंक शकना. म्हाका एथिक्स खबर आसूंक जाय. दर एका कामा खातीर अलिखीत ड्रेस कोड आमी फोलो करतात. सणां-परबांक, लग्नांक घालतात तसलें कपडे घालून आमी मर्णाक वचना. तितलें भान आमकां आसता. मागीर कांय कडेन हें सामाजीक नेम आमी कित्याक मोडटा? म्हाका पावर दिल्या म्हणजे म्हाका हिटलर कसो वागूंक मेळना. दुसर्याचें स्वातंत्र्य झोपून घेवपाचो म्हाका कसलोच अधिकार ना. मेरी मर्जी प्रमाण कोणाकूच लोकशायेंत वागूंक मेळना.
सत्तेची चावी तुमच्या हातांत दिल्या म्हणजे हाचो अर्थ कायदो भिस्क्यार मारून राजकारभार करूंक मेळना. जण एका मनशान मनीसपणाच्या कायद्यान चलपाक जाय. प्रशासन सुशासन जावपाक जाय. दडपशायीचे आनी हुकुमशायीचे प्रशासन आसूंक फावना. जाय थंय सवळें नाका थंय ववळें करून उपकारना. आमचें दर एके करणेचेर देवाचें बारीक लक्ष आसता. आमी कितेंय, कसलेंय काम करतना मनशाक ना भियो निदान देवाक तरी भिवपाक जाय. मोठ मोठे लोक पंथाक बशिल्ले आमी पळयतात. जें जें लोक अधर्मान आनी गैर वागल्यात तांकां तांकां देवान योग्य वेळार ख्यास्त दिल्याच. मनशाच्या राज्यांत जरी तुका न्याय मेळ्ळो नासत तरी देवाच्या राज्यांत न्याय मेळटाच मेळटा. केल्लीं सगळीं पापां दरेक मनशाक भोगचीच पडटा. केन्ना केन्ना जाण्टीं करतात पाप आनी भुरगीं दिता जाप. तुका जरी भोगचें पडलें ना तरी तुज्या घराण्याक भोगचें पडटा. पूण मनशाचो घमेंड एक ना एक दीस देंवताच देवता. म्हणून कोणेंच मिजास मिरोवंक जायना. खालतीकायेन आनी मनीसपणान वागूंक जाय.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
