भांगरभूंय | प्रतिनिधी
विमानांचीं उड्डाणां हो एक बरोच मजेशीर विशय. विमान मळबांत वतकच जण एकल्याक अनिश्चिततायेची जाण आसता. पूण,
ही भिरांत तो आपले भितरूच दवरता. उलयना. दुसरो आपणाक भित्रो आनी भयरोजोळोवपकार म्हणत म्हूण. कारण रस्त्यावेली गाडी हालूंक लागली जाल्यार झाडाक वा विभाजकाक तेंकोवं येता. मळबांत कितें करतलो? इंजिन, भितल्ली यंत्रणा हातूंत कितेंय इबाड जालो जाल्यार तें संगणक दाखयता. पूण दुरूस्त करपाची शक्यताय आसना. जावं येता तो फक्त पिठो.
म्हजे कांय इश्ट पायलट. ते म्हाका वेळोवेळ मुळावी माहिती दित आसतात. म्हाका समजत तितली. हॅलिकॉप्टर चलोवप कितलें कठीण, नियंत्रणांत दवरलेंना जाल्यार तें कशें व्हांवता हें म्हाका तांणीच सांगलें. विमान हें विमान. पावसर, देंवसर हुस्को. देंवोवप हें फकांडांचें काम न्हय. दुबयच्यान आयिल्लें विमान एकदां मंगळूराक फांतोडेर धांवपट्टेर बरेंच मुखार लॅंड केलें, तें बसी भशेन धांवपाक लागलें पूण ब्रेक लावचे पयलीं मैदानाभायर… ढो. टायर स्पर्शक कोनांतल्यान धांवपट्टेक तेंकोवन लॅंडिंग करप ही एक मोटी कला. सौंदर्य. घब्ब करून धांवपट्टेर आदळटकच काळजांत घब्ब जाता. इतले पयसल्यान हाडून हो पायलट आतां हांगा सोक्षमोक्ष लायता काय जाता.
विमान येरादारी म्हळ्यार एव्हीएशन उद्देगाचीं मॅगॅझिनां येतात तितलीं सुंदर पुस्तकां हांवें पळोवंक नात. पायलट इश्टांनी दाखयलीं. चकचक. छापणावळ पळोवन प्रकाशकांनी शिकचें. फाँट, लेख, माहिती, डिझायन आकांत.
एक दीस नवी दिल्लींत म्हाका एका पायलट इश्टान भोव रंजक माहिती दिली.
विमानाचें सगळें प्रशिक्षण जातकच तांकां एक धडो शिकयलो खंय. एकूच स्लायड घाली सादरीकरण पड्ड्यार. If the manoeuvre is in question or doubt, do not do the exercise. हाचो अर्थ विमान उड्डाण करचे पयलीं पायलटाचो चकचकीत पोशाख, चेपें, फितां बी चडयलीं काय विचार करात. दुबाव आसत जाल्यार वचूं नाकात. पोटांत दुखता, दनपरां तळिल्ल्यो मिरसांगो खाल्यात आनी पोटांत घुडूघूडू जावपाचो हुस्को अदमास आसा जाल्यार उड्डाण करूं नाकात. तकली उसळटा, वचूं नाकात. जोर आयिल्ले भशेन दिसता, आंग कड़्डलेवरी जालां, वचूं नाकात. उड्डाण करूं नाकात. कारण स्वताक सोंपयतलो, विमानाचो पिठो करतलो आऩी तें खंयूय राबीतो इमारतीचेर बी घालें जाल्यार मनीसहानी आनी तांचोय गोबोर. त्या एका वळीचेर खंय पायलटांक तीन वरां स्पश्टीकरण दिलें. चर्चा जाली.
खंयचीय गजाल तशीच. बेगीबेगीन दनपरां जेवण घेवन अडेजांचे केसीक आदोगाद धांवतात, तशे तरेन संस्थेन कार्यावळ एकदांची करूंक जाय म्हूण करची न्हय. वेवस्थीत करात. नाजाल्यार करूं नाकात. घाण करूं नाकात. अस्ताव्यस्त जिवार येवन करूं नाकात. मनापासून करात. काळीज ओतून करात. प्रेमान करात. आनंद घेवन.
आमच्यो कार्यावळी अश्यो जातात? आमकां भान, लक्ष आसता लक्ष्याचेर? पोडीयम खंय दवरला, मायक पोपायेचें गोळ कशें फांसार चड़िल्ले भशेन गोळो मारता. एम्बीयन्स माहौल आसना. लोक एकाग्रता सादतले, अशें वातावरण ना. लोक बोटां ओडीत आसतात मोबायलाचेर. नाजाल्यार मोबायलाचेर वा हरशीं कानांत उलयतात. शिस्त पाळपाची नासत जाल्यार प्रोग्राम करूंक फावना. आपयल्ल्या वक्त्याचो अपमान करूंक फावना.
म्हजो दिल्लीचोच पायलट इश्ट अमीत शर्मा हाणें म्हाका विमान येरादारींतली आऩीक एक प्रत्यक्ष घडणूक सांगली ती आयकून म्हाका कडकडपाक जालें. ऑस्ट्रेलियाच्यान ब्रिटनाक खंय विमान वतालें. आंतरराश्ट्रीय फ्लायट. मळबांत विमान थीर जालें. तीन को – पायलट म्हळ्यार सहवैमानीक आशिल्ले. एकल्याक पांय मात्शे सैल करपाची हुक्की आयली. पांय वळ्ळे. तो आंग वळीत उठलो. कॉकपिटाचें दार उगडून लोकांमदल्यान फाटल्यान पासयो मारीत रावलो. विमानाक एका उंचायेर थीर केलें काय तें आपशींच मुखार वचत रावता. संगणकाक कमांड दिल्ले आसतात. विमान ही स्टेअरींग घुंवडावन चलोवपाची गाडी न्हय. खूब वेळान आऩीक एका पायलटाक वाज सो आयलो. बसून बसून फाटींत आयलें. वरांचीं वरां बसप म्हळ्यार कसलो अणभव तें घेतल्याक कळटा. तोवूय उठलो आनी भायर आयलो जीव खेळोवपाक. अर्द वरान तिसऱ्याच्यो खोंटो आनी पोंवटो भरून आयल्यो. ताणें जांबयो दिल्यो. उठलो, कॉकपिटाच्या दारार उबो रावलो, आपल्या वांगड्यांक पळेत रावलो, पांय हलके करपाक मातशें पावल मुखार दवरलां मात, कॉकपिटाचें दार घडाम्म बंद जालें. घे बोबो हुयेली करांदाय. तिगूय पायलटांचेर वागरें. एअर हॉस्टेस घामेल्यो. लोकांचो रक्तदाब वाडलो. आकांतूच. अनिश्चित अवस्था. लोक देवाक प्रार्थना करूंक लागले. अवसर आयिल्ले भशेन पायलटांनी हाताक मेळटा ते धातूचे जड गुळे फातर, लोखंड दारार धोडावंक सुरू केलें. आवाशिवा करून एकदांचें नशीब बरें म्हूण 15 मिनटांनी दार उगडलें. सू जालें. बाण कशे तिगूय कॉकपिटांत गेले. विमानाची स्पीड ती. खूब फुडें पाविल्लें. आनीक 20 मिनटां गेल्यार बोबो जावपाच्यो. इंधन सोंपूं येतालें. गाडी ती खंयूय देंवोवपाक?
म्हज्या इश्टान म्हाका ही घडणूक मॅगॅझिनार आयल्या ती दाखय़ली. मुखार बरयल्लें – फोकस आनी प्राधान्य केन्नाच विसरूं नाकात.
सांगपाचो आपरोस म्हळ्यार – चळवळीन, संस्थेन, टिमीन केन्नाच आपलो फोकस विसरचोना. भाशीक चळवळ ही चार कथीत पुरोगामी बोडकां म्हणटात म्हूण पुरोगामी जायना. ती दावी, उजवी कांय आसना. थंय झुंडशाय, दादागिरी, भाईगिरी चलना. थंय निरूद्योगी, उपद्रवी, पचपच करपी चलनात. प्रवासी कसलेय विचारधारेचे आसूं गा, विमान पुरोगामी जावं नजो. आसूं नजो. मस्ती केली जाल्यार संस्थेचें विमान ‘यात्रा’ करतना व्हावं येता. ताचेर मात उपाय आसना. लक्ष लक्ष्याचेर म्हळ्यार मोखीचेर जाय. कायम.
स्पश्टते सयत.
मुकेश थळी
फोंडे
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
